Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια. Προφανώς μας εκλαμβάνει ως χαιβάνια. Φυσικά ο Αλέξης με τον Ευκλείδη. Ο «αριστερός» τους χαρακτήρας είναι αποτυπωμένος στην «αριστερή» τους οικονομία. Δηλαδή η παρθενορραφή μιας πασίγνωστης πανουργίας
Που σημαίνει ότι γδέρνουμε τους κανονικούς και νομοταγείς. Που σημαίνει την φοροκλοπή την επιτρέπουμε. Που σημαίνει τα συνήθη κορόιδα πληρώνουν τα σπασμένα. Που σημαίνει ότι τρεις στους δέκα σηκώνουν τα βάρη αυτής της Σωρρακώσταινας. Που σημαίνει ότι οι φοροκλέφτες γλεντοκοπούν. Και που σημαίνει ότι στο τέλος και με την προοπτική των εκλογών, θα υποκριθούμε τους ρόλους των ευεργετών,
των φιλάνθρωπων και των προοδευτικών!
Κοντά με όλα αυτά, τα εντελώς ηθικά και αριστερά, μοιράζουμε ψυχία προς τα φτωχά παιδιά. Ετσι το αυτονόητο, δηλαδή η προστασία των πολιτών, είναι ζήτημα ευαισθησίας των ευεργετών. Οπως ακριβώς στον Μεσαίωνα τον ευρωπαικό. Οπου η τύχη του κάθε δουλοπάροικου ήταν εξαρτημένη από την ελεημοσύνη των αριστοκρατών. Να σου φιλήσω το χέρι άρχοντα Αλέξη. Να υποκλιθώ στην μεγαλοσύνη σου. Και στην εκκλησία να ευχηθώ μακροζωία σε σένα και το σόι σου
Ετσι οι αριστεροί άρχοντες επιχειρούν να εμφανιστούν ως προστάτες των ρακένδυτων και των φτωχών. Ετσι επιχειρούν να γίνουν πειστικοί για την ταξικότητα του κυβερνητικού τους προσανατολισμού. Κι έτσι επιχειρούν να θέσουν σε αντιπαλότητα του φτωχούς με τους μικρομεσαίους. Οσο για τους αληθινά μεγαλοπλούσιους, αυτοί πάντα στο απυρόβλητο. Με όλες τις κυβερνήσεις και με όλες τις παρατάξεις
Ετσι ο χαμηλοσυνταξιούχος των πεντακοσίων ευρώ, κατά βάθος χαίρεται που ο διπλανός του των χιλίων, άντε χιλίων διακοσίων, φτωχοποιείται κι αυτός. Οσοι περισσότεροι φτωχοί τόσο καλύτερα για την αριστερή παρθενορραφή. Ετσι ο ειδικευμένος μισθωτός των τριάντα χιλιάδων ετησίως, εκλαμβάνεται ζάπλουτος και εχθρός. Κι έτσι όσοι δεν μπορούν, λόγω μισθωτής εργασίας, να δραπετεύσουν και να φοροδιαφύγουν, αυτοί εκαταλήγουν στην κρεατομηχανή του νταβατζή
Εργάζεσαι εσύ, απλώνει το μακρύ του χέρι ο νταβατζής. Δεν είσαι μισθωτός και στα χαρτιά δηλώνεις εισόδημα κάτω από το αφορολόγητο; Ε τότε άφαντο το χέρι του προαγωγού. Οσο περισσότερο σπουδάζεις. Οσα περισότερα πτυχία λαμβάνεις. Οσες περισσότερες ικανότητες διαθέτεις. Οσα χαρίσματα και ταλέντα έχεις. Τόσο το χειρότερο για εσένα, τα χαρίσματά σου, τις ικανότητές σου και για τις πολύχρονες και δαπανηρές σπουδές σου
Με απλά λόγια το μακρύ χέρι του κρατικού νταβατζή, ένα πράγμα δείχνει και μια συγκεκριμένη πολιτική προκρίνει. Και την ατομική ικανότητα τιμωρεί. Την εργασία την μισθωτή. Κυρίως την ιδιωτική. Κυρίως την αυτενέργεια. Κυρίως την δημιουργικότητα. Κυρίως την φαντασία. Κυρίως την εργατικότητα. Κυρίως την προσφορά. Κυρίως την πρωτοτυπία. Κυρίως το ρίσκο. Και κυρίως όλα αυτά που συνιστούν και συγκροτούν μια μειοψηφία πρωτοποριακή
Οσο καλύτερος είσαι, τόσο χειρότερα για σένα. Για να αποφύγεις το μακρύ χέρι του νταβατζή πρέπει να κατρακυλήσεις στη καταπακτή. Είναι προκομένος και ικανός; Σκοτώστε τον. Προφανώς, αγαπητέ Ευκλείδη Τσακαλώτο, εσύ και οι όμοιοί σου πάσχετε από αφόρητο κόμπλεξ κατωτερότητας. Μπας και είναι ώρα να επισκεφτείς τον ψυχίατρο της γειτονιάς σου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου