Ο
Αλέξης Τσίπρας, παρότι ομολόγησε ότι του «κοστίζει πολιτικά», θα παίξει μέχρι
τέλους το χαρτί της «Βόρειας Μακεδονίας», γιατί θέλει να συσπειρώσει
εκλογικά, γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ, τους πολίτες, που εγκρίνουν τη συμφωνία των
Πρεσπών και κινούνται λίγο κάτω από το 30% σε όλες τις δημοσκοπήσεις και φυσικά
για λόγους υστεροφημίας.
Έτσι πιστεύει και γι’ αυτό, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, χαρακτηρίζει τη συμφωνία των Πρεσπών «ιστορική».
Και για τον κ. Ζάεφ «ιστορική» είναι.
Μάλιστα, ο ίδιος φρόντισε και μας εξήγησε τους λόγους, όταν διαφήμιζε τα κέρδη της συμφωνίας, για τη δική του χώρα λέγοντας: «Είμαστε "Μακεδόνες" και μιλάμε "μακεδονικά" και κανείς δεν θα το αμφισβητήσει ξανά αυτό». «Έχουμε ένα πρόθεμα, το "Βόρεια" αλλά παραμένουμε Μακεδονία, δεν υπάρχει άλλη χώρα με αυτό το όνομα, υπάρχει Ελλάδα».
Γι’ αυτή την «ιστορική» συμφωνία πριν λίγες μέρες ο κ. Ζάεφ μάς περιέγραψε πόσο «σκληρή» ήταν η διαπραγμάτευση με τους κ.κ. Τσίπρα -Κοτζιά, όταν αποκάλυψε πως αποδέχτηκε το «Βόρεια Μακεδονία» και για το εσωτερικό της χώρας του , γιατί πήρε Μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα.
Τόσο εύκολα, τόσο απλά. Εμείς τι πήραμε ; Το erga omnes, μας απαντούν από την κυβέρνηση, δηλαδή η χρήση του όρου «Βόρεια Μακεδονία» έναντι όλων.
Μα το αναιρέσαμε, μόνοι μας όταν εξαιρέσαμε τη γλώσσα,
και την ταυτότητα και το αναιρούμε συνεχώς αφού δεχόμαστε τα προϊόντα τους, να έχουν μακεδονική προέλευση, και όχι βορειομακεδονική, την εθνική ομάδα τους να λέγεται ακόμα «Μακεδονία», κι όχι «Βόρεια Μακεδονία».
Η φιλία ή συνεργασία μεταξύ δυο λαών, πολύ περισσότερο αν είναι γείτονες πρέπει να βασίζεται στο διεθνές δίκαιο και την ειλικρίνεια με διαυγείς όρους.
Πόσο ειλικρινής με την Ελλάδα, μπορεί να είναι ο κ Ζάεφ που υποδέχεται σήμερα, τον Έλληνα πρωθυπουργό όταν λίγους μήνες πριν, μιλούσε για «Μακεδόνες» στην Ελλάδα και για τη διδασκαλία εδώ της «μακεδονικής» γλώσσας; Έλεγε στους πολίτες του: «Μιλάτε για τους Μακεδόνες στην Ελλάδα με τόσο πάθος και αυτό είναι θαυμάσιο.
Ας αναρωτηθούμε τι κάνουμε για αυτούς εδώ και 27 χρόνια. Ας είμαστε ειλικρινείς κάναμε κάτι γι αυτούς;
Η επίλυση αυτού του προβλήματος που είχαμε για 27 χρόνια, αυτό ήταν ένα βάρος στους ώμους μας. Τώρα έχουμε καλύτερες πιθανότητες, τώρα έχουμε ευκαιρίες για τα παιδιά στη Ελλάδα να μάθουν την μακεδονική γλώσσα, μέχρι τώρα αυτό απαγορευόταν, ήταν ένα θέμα ταμπού». Και οι δυο, οι κ. κ.Τσίπρας και Ζάεφ, παίζουν το χαρτί της συμφωνίας των Πρεσπών με εσωτερικούς όρους , ωραιοποιούν και ερμηνεύουν τις διατάξεις κατά το δοκούν, ώστε να ακούγονται όμορφα, στ αυτιά των ψηφοφόρων τους.
Μόνο που οι διεθνείς συνθήκες, δεν είναι λάστιχο, έχουν τη δική τους σκληρή λογική και πολλές φορές τιμωρούν όσους τις παρερμηνεύουν.
Κάποτε υπογράψαμε τις συνθήκες Λονδίνου και Ζυρίχης, για την ανεξαρτησία της Κύπρου, παρά τις τεράστιες αντιδράσεις των πολιτών, στην Ελλάδα και την Κύπρο εκείνης της εποχής.
Μερικά χρόνια αργότερα, αυτές οι συνθήκες, αποτέλεσαν το νομικό επιχείρημα των Τούρκων να εισβάλλουν στο νησί.
Έτσι πιστεύει και γι’ αυτό, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, χαρακτηρίζει τη συμφωνία των Πρεσπών «ιστορική».
Και για τον κ. Ζάεφ «ιστορική» είναι.
Μάλιστα, ο ίδιος φρόντισε και μας εξήγησε τους λόγους, όταν διαφήμιζε τα κέρδη της συμφωνίας, για τη δική του χώρα λέγοντας: «Είμαστε "Μακεδόνες" και μιλάμε "μακεδονικά" και κανείς δεν θα το αμφισβητήσει ξανά αυτό». «Έχουμε ένα πρόθεμα, το "Βόρεια" αλλά παραμένουμε Μακεδονία, δεν υπάρχει άλλη χώρα με αυτό το όνομα, υπάρχει Ελλάδα».
Γι’ αυτή την «ιστορική» συμφωνία πριν λίγες μέρες ο κ. Ζάεφ μάς περιέγραψε πόσο «σκληρή» ήταν η διαπραγμάτευση με τους κ.κ. Τσίπρα -Κοτζιά, όταν αποκάλυψε πως αποδέχτηκε το «Βόρεια Μακεδονία» και για το εσωτερικό της χώρας του , γιατί πήρε Μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα.
Τόσο εύκολα, τόσο απλά. Εμείς τι πήραμε ; Το erga omnes, μας απαντούν από την κυβέρνηση, δηλαδή η χρήση του όρου «Βόρεια Μακεδονία» έναντι όλων.
Μα το αναιρέσαμε, μόνοι μας όταν εξαιρέσαμε τη γλώσσα,
και την ταυτότητα και το αναιρούμε συνεχώς αφού δεχόμαστε τα προϊόντα τους, να έχουν μακεδονική προέλευση, και όχι βορειομακεδονική, την εθνική ομάδα τους να λέγεται ακόμα «Μακεδονία», κι όχι «Βόρεια Μακεδονία».
Η φιλία ή συνεργασία μεταξύ δυο λαών, πολύ περισσότερο αν είναι γείτονες πρέπει να βασίζεται στο διεθνές δίκαιο και την ειλικρίνεια με διαυγείς όρους.
Πόσο ειλικρινής με την Ελλάδα, μπορεί να είναι ο κ Ζάεφ που υποδέχεται σήμερα, τον Έλληνα πρωθυπουργό όταν λίγους μήνες πριν, μιλούσε για «Μακεδόνες» στην Ελλάδα και για τη διδασκαλία εδώ της «μακεδονικής» γλώσσας; Έλεγε στους πολίτες του: «Μιλάτε για τους Μακεδόνες στην Ελλάδα με τόσο πάθος και αυτό είναι θαυμάσιο.
Ας αναρωτηθούμε τι κάνουμε για αυτούς εδώ και 27 χρόνια. Ας είμαστε ειλικρινείς κάναμε κάτι γι αυτούς;
Η επίλυση αυτού του προβλήματος που είχαμε για 27 χρόνια, αυτό ήταν ένα βάρος στους ώμους μας. Τώρα έχουμε καλύτερες πιθανότητες, τώρα έχουμε ευκαιρίες για τα παιδιά στη Ελλάδα να μάθουν την μακεδονική γλώσσα, μέχρι τώρα αυτό απαγορευόταν, ήταν ένα θέμα ταμπού». Και οι δυο, οι κ. κ.Τσίπρας και Ζάεφ, παίζουν το χαρτί της συμφωνίας των Πρεσπών με εσωτερικούς όρους , ωραιοποιούν και ερμηνεύουν τις διατάξεις κατά το δοκούν, ώστε να ακούγονται όμορφα, στ αυτιά των ψηφοφόρων τους.
Μόνο που οι διεθνείς συνθήκες, δεν είναι λάστιχο, έχουν τη δική τους σκληρή λογική και πολλές φορές τιμωρούν όσους τις παρερμηνεύουν.
Κάποτε υπογράψαμε τις συνθήκες Λονδίνου και Ζυρίχης, για την ανεξαρτησία της Κύπρου, παρά τις τεράστιες αντιδράσεις των πολιτών, στην Ελλάδα και την Κύπρο εκείνης της εποχής.
Μερικά χρόνια αργότερα, αυτές οι συνθήκες, αποτέλεσαν το νομικό επιχείρημα των Τούρκων να εισβάλλουν στο νησί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου