Του Γ.Γ.
Μια απ’ τις πιο “μαύρες” εγκληματικές μορφές της νεότερης ιστορίας μας, ο πατέρας του μετέπειτα αρχηγού και πρωθυπουργού της ΝΔ Γεώργιου Ράλλη, πεθαίνει σαν σήμερα 26 Οκτώβρη 1946.
Ο επικεφαλής της δωσίλογης κυβέρνησης διορισμένος από της Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις της χώρας μας, πρωθυπουργός Ιωάννης Ράλλης, υπήρξε το απαύγασμα της τότε “Εθνικοφροσύνης”.
«Ο λόγος όστις είχε την μεγαλυτέραν επί της συνειδήσεώς μου επίδρασιν ήτο ότι, κατ’ Απρίλιον 1943, διεγράφετο σαφώς εις τον ορίζοντα των προβλέψεων η ήττα της Γερμανίας. Η αναρχία εδέσποζε της χώρας όλης. Αι πρόοδοι των ανατρεπτικών στοιχείων ήσαν καταφανείς. Τα θεμέλια του κοινωνικού μας καθεστώτος εσείοντο. Επρεπε το κράτος να παρασκευασθή διά την άμυνάν του, εάν ήθελε να ζήση», ήταν ένα μέρος της απολογίας του, στο δικαστήριο δωσίλογων.
Ηταν το πρόσωπο που οργάνωσε τα “ελληνικά Es Es”, τα Τάγματα Ασφαλείας, που περιλάμβαναν ότι εγκληματικό στοιχείο υπήρχε αυτή την εποχή και έκαναν ανήκουστα εγκλήματα σε βάρος του ελληνικού λαού.
Υπήρξε ο ιδρυτής της “Ειδικής Ασφάλειας”, της “Ελληνικής Γκεστάπο” που αποτελούνταν ότι ότι κατακάθι υπήρχε στην τότε ελληνική κοινωνία. Σεσημασμένοι κακοποιοί έχοντας διαπράξει και πριν την κατοχή σειρά από εγκλήματα, ληστείες, εκβιασμούς, βιασμούς, κ.α βρέθηκαν να συνεχίζουν το ίδιο έργο αυτή την φορά κάτω από τις διαταγές των Γερμανών. (Μετά την απελευθέρωση της χώρας μας ο αστικός κρατικός μηχανισμός ενσωμάτωσε σε κύριες θέσεις τα κτήνη της Ειδικής, ενώ σε κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις που στις δίκες παρωδία των δοσιλόγων επιβλήθηκαν ποινές θανάτου η ισοβίων,
σύντομα μετατράπηκαν σε ποινές λίγων ετών).Το πιο εξωφρενικό όμως είναι, το οποίο παράλληλα μας δείχνει και την νοοτροπία του αστικού κράτους που συγκροτήθηκε μετά την κατοχή, αποτελεί το γεγονός ότι μετά τον θάνατο του Ιωάννη Ράλλη -είχε καταδικαστεί σε ισόβια και πέθανε στην φυλακή από καρκίνο του πνεύμονα- είναι ότι η τότε κυβέρνηση χορήγησε στην χήρα γυναίκα του μια υπέρογκη σύνταξη “τιμώντας” την προσφορά στο αστικό καθεστώς του δωσίλογου, εγκληματία “πρωθυπουργού!
http://vathikokkino.gr/archives/162792
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου