Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

OΤΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΔΙΝΕ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΑΓΩΝΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΥΣ - 31 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ TΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ

Τον Ιούνη του 1982, το Ισραήλ εισβάλει στο Λίβανο.
Τον Αύγουστο του 1982, ο ισραηλινός στρατός εισβάλει στη Βηρυτό.
30 Αυγούστου, οι Φενταγίν με τον ηγέτη τους Γιασέρ Αραφάτ, αναχωρούν από την πολιορκημένη Βηρυτό με ελληνικά πλοία που διαθέτει η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου.

16 Σεπτέμβρη 1982 και ώρα 18:00, τα ναζιστικά ισραηλινά στρατεύματα ξεκινούν τη σφαγή στη Σάμπρα και Σατίλα. Ο εγκληματίας Σαρόν καλεί τα στρατευματά του να μην μείνει κανείς ζωντανός στα δύο στρατόπεδα προσφύγων για αμάχους (παιδιά και γυναίκες).
Στις 18 Σεπτέμβρη, 
η καταμέτρηση των νεκρών, (μόνον γυναικόπαιδα) φθάνει τον αριθμό των 3.000.
Οι διεθνείς οργανισμοί,
και σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης (12/8/1949), αυτή η ναζιστική επιχείρηση δολοφονίας γυναικών και παιδιών, προσδιορίστηκε ως «έγκλημα γενοκτονίας».
Ένα ακόμη έγκλημα του ναζιστικού καθεστώτος του Ισραήλ, του χωροφύλακα των ΗΠΑ στη Μ. Ανατολή, που παραμένει ατιμώρητο!
Εκείνες τις δύσκολες περιόδους για το Παλαιστινιακό κίνημα, ο ελληνικός λαός και ο πρωθυπουργός του έδωσαν έναν μεγαλειώδη αγώνα συμπαράστασης και επαναστατικής αλληλεγγύης, προκαλώντας την

«λύσσα» των Ισραηλινών..
Στις 30 Αυγούστου 1982, θα αναχωρήσει από το λιμάνι της Βηρυτού ο Γιάσερ Αραφάτ μαζί με τους Φενταγίν της επανάστασης, με ελληνικό πλοίο.

Οι μαχητές της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, με ευθύνη του πρωθυπουργού της Ελλάδας Ανδρέα Παπανδρέου και ενάντια στους συνένοχους «πολιτισμένους» ηγέτες της δύσης, θα φθάσουν στην Αθήνα.
Οι παγιδευμένοι Φενταγίν, χωρίς νερό, τρόφιμα και δοκιμαζόμενοι από τα φονικά όπλα των ΗΠΑ, αντιστεκόμενοι από τις 14 Ιούνη, θα βρουν την «έξοδο» και καταφύγιο στην Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου.
Από τους δυτικούς ηγέτες, μόνον ο σοσιαλιστής πρόεδρος της Ιταλίας Σάντρο Περτίνι, παρά τις περιορισμένες αρμοδιότητες που του παρείχε το Σύνταγμα της χώρας του, θα συμπαρασταθεί στον Ανδρέα Παπανδρέου. Η Μελίνα Μερκούρη, πρωτοστάτησε κι αυτή σ’ αυτή την προσπάθεια να διασωθούν οι Φενταγίν της Επανάστασης, ορκιζόμενη «να καρφώσει την Παλαιστινικά σημαία στην Ιερουσαλήμ».
Τότε, ο Καραμανλής συμβούλευε να μην αναμεισχθούμε, τονίζοντας στον Ανδρέα Παπανδρέου: «τα μεγάλα είναι για μεγάλους».
Κι όμως, ο Ανδρέας Παπανδρέου υποδέχτηκε ο ίδιος τους Παλαιστίνιους αντάρτες και τον Γιάσερ Αραφάτ στο Φάληρο. Μια «υποδοχή» που γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην ελληνική σύγχρονη ιστορία.
Την ιστορία για την οποία θέλουν να μας επιβάλλουν τη λήθη…

Σ’ αυτούς την απάντηση έδινε ο Ανδρέας Παπανδρέου: Λαοί που δεν έχουν μνήμη, δεν έχουν μέλλον



4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ είχε τ' αρχίδια για να γράψει τους πάντες, όταν αυτοί οι πάντες - η ΕΟΚ- απαιτούσε να κάτσει στ' αυγά του και να αναδείξει τον πολιτισμό και το ήθος της Ελλάδας ανά την ύφήλιο.

Δικαιώθηκε όταν πολλά χρόνια μετά ο Κλίντον υποδεχόταν τον τρομοκράτη Αραφάτ με κόκκινα χαλιά!!!!

Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ είχε τ αρχίδια να γράψει όλη την οικουμένη σ' αυτά όταν εκείνη συντασσόταν με τους Αμερικανούς για την κατάρριψη του Αμερικανικού τζάμπο΄απο τους σοβιετικούς πάνω από την Σαχαλίνη.

ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ πολλά χρόνια μετά όταν οι ίδιοι οι Αμερικανοί παραδέχονταν κυνικά πως ήταν κατασκοπευτικό έχοντας ωστόσο θυσιάσει τετρακόσιες τόσες ανθρώπινες ζωές..

Αλλά μάγκες μου ο πατριώτης ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ κοιμάται πια στο πρώτο νεκροταφείο για να μας αφήσει έκθετους απέναντι σε όλα αυτά τα λαμόγια!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ συγκινητικό και καλό το δημοσίευμα ….. έτσι για να θυμόμαστε ότι υπήρξαν στην Ελλάδα και πατριώτες που δεν προσκύνησαν τους Εβραίους.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΔΡΕΑ
(και δεν είμαι Πασοκ)

Ανώνυμος είπε...

AYTON TON ΕΛΕΓΑΝ ΑΝΔΡΕΑ.......... ΟΥΤΕ ΣΗΜΙΤΗ ΟΥΤΕ ΒΕΝΙΖΕΛΟ

Ανώνυμος είπε...

Τότε, ο Καραμανλής συμβούλευε να μην αναμεισχθούμε, τονίζοντας στον Ανδρέα Παπανδρέου: «τα μεγάλα είναι για μεγάλους».
Κι όμως, ο Ανδρέας Παπανδρέου υποδέχτηκε ο ίδιος τους Παλαιστίνιους αντάρτες και τον Γιάσερ Αραφάτ στο Φάληρο. Μια «υποδοχή» που γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην ελληνική σύγχρονη ιστορία.