Ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε, αντί να διαλύσει τη ΝΔ, να διαλύσει τους ΑΝΕΛ και το Ποτάμι και τελικά την κυβέρνησή του με την Συμφωνία των Πρεσπών.
Μεγάλη... επιτυχία, αν σκεφτείτε ότι ο Αλέξης Τσίπρας, μέσα από την πιεστική ανάγκη των συμμάχων μας να «τακτοποιήσουν» τα Βαλκάνια για τους γνωστούς γεωπολιτικούς λόγους, είδε μια λύση στα δικά του προβλήματα. Να έχει την πλήρη στήριξη των ξένων για την ενίσχυση της εξουσίας του και ταυτόχρονα να προκαλέσει εσωτερικά προβλήματα στη ΝΔ, που σημαντικότατα στελέχη της είχαν- κατά καιρούς- διατυπώσει διαφορετικές απόψεις πάνω στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων. Αντ’ αυτού ένωσε τη ΝΔ γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης άλλαξε στρατηγική, όταν διαπίστωσε την ισχυρή αντίδραση της κοινωνίας,
έφερε απέναντί του την πλειοψηφία του ελληνικού λαού μαζί με όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που απέκλεισε από τις διαπραγματεύσεις και τελικά κατάφερε «ρήγματα» στη δική του διακυβέρνηση, που καλείται να αντιμετωπίσει τώρα. Μπορεί να προσδοκά ένα Νόμπελ, όπως συζητούν συχνά τα απογεύματα στο Μαξίμου, με ένα ακριβό ουίσκι και ένα πούρο στο χέρι -κρυφή ελπίδα και του κ. Ζάεφ- αλλά δείχνει ότι «πούλησε την ψυχή του» για λόγους κομματικής επιβίωσης και προχώρησε σε παραχωρήσεις που καμιά άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν δεν τόλμησε να κάνει. Το έκανε μόνος του, χωρίς τη συναίνεση άλλου κόμματος και τώρα αναζητά «προθύμους» να το ολοκληρώσει. ΣΧΕΤΙΚΑ Όταν η «επιθεώρηση» χάνει την αίγλη της… Το θλιβερό δεν είναι ότι υπάρχουν «πρόθυμοι». Πάντα υπάρχουν, με ανταλλάγματα φανερά, όπως μια θέση επιβίωσης στα ψηφοδέλτια του κόμματος ή κρυφά. Εδώ όμως έχουμε, ταυτόχρονα, την τακτοποίηση ενός μείζονος ζητήματος, της Αμερικανικής και Ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής που θέλει να ξεπεράσει αυτό το «αγκάθι» ανεξάρτητα από το αν ικανοποιείται το αίσθημα δικαίου του ελληνικού λαού. Το θλιβερό είναι λοιπόν να συντάσσεσαι με τα συμφέροντα των ξένων όταν αυτά δεν ταυτίζονται με της χώρας. Να ψηφίζεις μια συμφωνία που δεν διασφαλίζει τα εθνικά δίκαια. Για όσους έχουν απορίες, ας ακούσουν αύριο την κα Μέρκελ που θα απονείμει εύσημα στον Αλέξη Τσίπρα και ας μην ξεχάσουν την πρόσφατη καταγγελία Μητσοτάκη περί συναλλαγής με τις συντάξεις και τις παροχές. Ισχύει γενικώς, πως το καλό παιδί που κάνει όλα τα θελήματα, μπορεί και πρέπει να έχει την ανοχή των αφεντικών του σε μερικά παραστρατήματά του.
Διαβάστε περισσότερα στο TheCaller.gr
έφερε απέναντί του την πλειοψηφία του ελληνικού λαού μαζί με όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που απέκλεισε από τις διαπραγματεύσεις και τελικά κατάφερε «ρήγματα» στη δική του διακυβέρνηση, που καλείται να αντιμετωπίσει τώρα. Μπορεί να προσδοκά ένα Νόμπελ, όπως συζητούν συχνά τα απογεύματα στο Μαξίμου, με ένα ακριβό ουίσκι και ένα πούρο στο χέρι -κρυφή ελπίδα και του κ. Ζάεφ- αλλά δείχνει ότι «πούλησε την ψυχή του» για λόγους κομματικής επιβίωσης και προχώρησε σε παραχωρήσεις που καμιά άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν δεν τόλμησε να κάνει. Το έκανε μόνος του, χωρίς τη συναίνεση άλλου κόμματος και τώρα αναζητά «προθύμους» να το ολοκληρώσει. ΣΧΕΤΙΚΑ Όταν η «επιθεώρηση» χάνει την αίγλη της… Το θλιβερό δεν είναι ότι υπάρχουν «πρόθυμοι». Πάντα υπάρχουν, με ανταλλάγματα φανερά, όπως μια θέση επιβίωσης στα ψηφοδέλτια του κόμματος ή κρυφά. Εδώ όμως έχουμε, ταυτόχρονα, την τακτοποίηση ενός μείζονος ζητήματος, της Αμερικανικής και Ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής που θέλει να ξεπεράσει αυτό το «αγκάθι» ανεξάρτητα από το αν ικανοποιείται το αίσθημα δικαίου του ελληνικού λαού. Το θλιβερό είναι λοιπόν να συντάσσεσαι με τα συμφέροντα των ξένων όταν αυτά δεν ταυτίζονται με της χώρας. Να ψηφίζεις μια συμφωνία που δεν διασφαλίζει τα εθνικά δίκαια. Για όσους έχουν απορίες, ας ακούσουν αύριο την κα Μέρκελ που θα απονείμει εύσημα στον Αλέξη Τσίπρα και ας μην ξεχάσουν την πρόσφατη καταγγελία Μητσοτάκη περί συναλλαγής με τις συντάξεις και τις παροχές. Ισχύει γενικώς, πως το καλό παιδί που κάνει όλα τα θελήματα, μπορεί και πρέπει να έχει την ανοχή των αφεντικών του σε μερικά παραστρατήματά του.
Διαβάστε περισσότερα στο TheCaller.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου