“Μεγάλη μέρα για τον Πολιτισμό” χαρακτήρισε ο Τραμπ τη συμφωνία ΗΠΑ-Τουρκίας . Βέβαια, η επιτυχία φαίνεται ακόμα και από το πως ερμηνεύουν οι δυο πλευρές τα συμπεφωνημένα. Η μεν αμερικανική πλευρά μιλά για εκεχειρία η δε τουρκική για κατάπαυση του πυρός…
Αλλά και η λέξη πολιτισμός που χρησιμοποίησε ο Τραμπ χρειάζεται ερμηνεία. Πώς μπορεί να θεωρείται πολιτισμένη ενέργεια το να βάζει δυο λαούς να μαλώνουν και μετά να μεσολαβεί να σταματήσουν! Αυτό μπορεί να συμβαίνει μεταξύ των παιδιών όχι όμως να βάζεις δυο έθνη να σφάζονται και μετά να μεσολαβείς να σταματήσουν, γιατί στις συγκρούσεις σκοτώθηκαν εκατοντάδες αθώοι άνθρωποι. Και αυτό δεν είναι παιχνίδι. Φυσικά δεν έχει και καμία σχέση με πολιτισμό αλλά με βαρβαρότητα…
Τελικά η Τουρκία που θέλει να λέγεται και περιφερειακή δύναμη δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πιόνι στη σκακιέρα της Συρίας.
Από το περιεχόμενο της συμφωνίας δεν προκύπτει ούτε νίκη, ούτε ήττα αλλά ούτε και κλείσιμο του μετώπου.
Ο δημοσιογράφος Αχμέτ Νεσίν υποστηρίζει ότι με τη συμφωνία ο Ερντογάν κέρδισε πέντε μέρες για τη διερεύνηση των περιουσιακών του στοιχείων και την εμφάνιση του ενώπιον διεθνούς δικαστηρίου. Από εδώ και πέρα,
εκτιμά όλα είναι ρευστά, γιατί έχουμε έναν ηγέτη που έκρυψε επί ένδεκα μέρες ένα γράμμα γεμάτο προσβολές για εκείνον.
Ο Ερντογάν παρουσιάζεται ως ένας άνθρωπος που αγωνίζεται εναντίον της τρομοκρατίας. Ουδέποτε, όμως , μετείχε σε επιχειρήσεις εναντίον τρομοκρατών. Οι στρατιώτες που έλαβαν μέρος στις δυνάμεις του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν και το Κόσοβο υπηρέτησαν στα μετόπισθεν. Δεν έλαβαν κανένα ενεργό ρόλο. Στη διένεξη μάλιστα Ρωσίας –Τσετσένων υποστήριξαν τους Τσετσένους. Εκπαίδευσε και εξόπλισε τους άνδρες της Αλ Κάιντα, φιλοξένησε και επισκέφθηκε πολλές φορές τον Ομάρ Αλ Μπεσίρ του Σουδάν, ο οποίος θεωρείται εγκληματίας πολέμου.
Επιστρέφοντας από το ταξίδι του στο Αζερμπαϊτζάν δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι “η Τουρκία δεν έχει κανένα πρόβλημα με τους Κούρδους. Η στρατιωτική επιχείρηση γίνεται εναντίον των τρομοκρατών του YPG και όχι των Κούρδων. Στόχος της επιχείρησης είναι επίσης τα μέλη του ISIS”.
Η πραγματικότητα τον διαψεύδει. Οι 600 νεκροί είναι άμαχοι Κούρδοι ή ανδρες του SDG. Ανάμεσα στα θύματα δεν υπάρχει ούτε ένας άνδρας του ISIS.
Ο Ερντογάν σαν καλός επιχειρηματίας που είναι με την επιχείρηση θέλει να εξασφαλίσει μερίδιο από την ανοικοδόμηση της Συρίας για τους “κολλητούς” του κι εκείνον. Για αυτό τρέμει μην τυχόν ελέγξουν τα περιουσιακά του στοιχεία. Φυσικά οι Τούρκοι πολίτες θα κληθούν να πληρώσουν το κόστος του πολέμου με νέους αυξημένους φόρους…
Ο σωβινισμός που καλλιεργήθηκε ακόμα και σε μικρά παιδιά που ζουν σε χώρες της Ευρώπης δείχνει ότι καθίσταται αδύνατη η συμβίωση Τούρκων –Κούρδων στο εσωτερικό της χώρας. Ενδεικτικό παράδειγμα το λιντσάρισμα που επιχείρησαν να κάνουν στο Αντάπαζαρ εναντίον του Σιρίν Τοσύν, εισπράκτορα λεωοφορείου , ο οποίος τόλμησε να μιλήσει κουρδικά.
Ο δημοσιογράφος Εργκούν Μπαμπαχάν υποστηρίζει ότι ο Ερντογάν δεν έλαβε υπόψη του τις πιέσεις που μπορεί να ασκήσει η κοινή γνώμη στις δημοκρατικές χώρες. Είναι φυσικό για έναν αυταρχικό, μεγαλομανή ηγέτη που φυλακίζει όποιον διαφωνεί μαζί του.
Πολλοί καυτηριάζουν τον “Εθνικό Στρατό” που χρησιμοποίησε για την εισβολή στη Συρία , ο οποίος απαρτίζεται από πρώην τρομοκράτες, πλιατσικολόγους, τζιχαντιστές, κοινωνικά αποβράσματα, εγκληματίες. Η ενέργεια του αυτή θεωρείται ντροπή για την αξιοπρέπεια των Τούρκων.
Τέλος, ο δημοσιογράφος Φεχμί Κορού εντόπισε στην Ιστοσελίδα της Mossad , Debka έναν χάρτη που δείχνει πως έχουν διαμορφωθεί σήμερα , μετά το τέλος των επιχειρήσεων , οι εδαφικές μεταβολές στα σύνορα της Συρίας. Με τη διαφορά ότι ο χάρτης είχε δημοσιευτεί στις 9 Οκτωβρίου , την ημέρα που ξεκίνησαν οι επιχειρήσεις. Αναρωτιέται λοιπόν πώς το γνώριζαν εκ των προτέρων;
Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου