Κοίτα να δεις που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πήγε στη Βουλή και κατήγγειλε, μαζί με τον κ. Παπαγγελόπουλο, «ποινικοποίηση» της πολιτικής ζωής του τόπου!!!
Βρε πως αλλάζουν οι καιροί…
Στις 22 Φεβρουάριου του 2018 ο κ. Τσίπρας έστηνε 10 κάλπες στη Βουλή και έστελνε σε Προανακριτική Επιτροπή δέκα πολιτικούς του αντιπάλους, μεταξύ αυτών, δυο πρώην πρωθυπουργούς και τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας.
Τότε ο Παπαγγελόπουλος, που διάβαινε τους διάδρομους της Βουλής με ένα χαμόγελο ως τ’ αυτιά, έκανε πως δεν άκουγε τις κατηγορίες από ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και μικρότερα κόμματα για άθλια σκευωρία και ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής.
Τότε η Προανακριτική, που συγκροτήθηκε, αποφάσισε να μην ερευνήσει η ίδια τις κατηγορίες, αλλά να στείλει τις δικογραφίες πίσω στη Δικαιοσύνη, η οποία έκτοτε έχει βάλει στο αρχείο 7 από τις 10 υποθέσεις, μεταξύ αυτών και των δυο πρώην πρωθυπουργών και του κεντρικού τραπεζίτη.
Τώρα ο πρώην πρωθυπουργός, αναγκάστηκε να υπερασπιστεί τον κ. Παπαγγελόπουλο,
του οποίου η επιχείρηση «δέκα πολιτικοί στο μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους» χρεοκόπησε. Το γιατί πήρε στην πλάτη του όλη τη σκευωρία ο πρώην πρωθυπουργός, είναι δική του υπόθεση. Ίσως δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, αφού ήταν μπλεγμένος, ίσως τον βολεύει πολιτικά η θέση του διωκόμενου σ’ ένα κόμμα που γκρινιάζει συνεχώς μετά την τετραπλή ήττα.
Έχει, όμως, ενδιαφέρον πως χθες στη Βουλή στάθηκε περισσότερο στην απουσία του πρωθυπουργού από τα κυβερνητικά έδρανα, την οποία χαρακτήρισε «μέγιστη πολιτική δειλία», παρά στην ουσία της κατηγορίας. Και το έκανε εσκεμμένα, για να «πετάξει την μπάλα στην εξέδρα».
Γιατί, τι να πει για εκείνους που δίωξε μανιωδώς, έστησε προανακριτικές και διαπόμπευσε χωρίς στοιχεία και ήρθε η Δικαιοσύνη και έστειλε στο αρχείο τις δικογραφίες; Δεν βρήκε ούτε μια λέξη. Δεν θα έπρεπε στο πλαίσιο ενός πολιτικού πολιτισμού να ζητήσει έστω μια έμμεση συγνώμη από πρώην πρωθυπουργούς, πρώην υπουργούς και τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας που διέσυρε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό; Να πει, έστω, «είχα αυταπάτες».
Τι να πει για το δόγμα που επικρατούσε στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ «να βάλουμε δυο, τρεις στη φυλακή για να πάρουμε τις εκλογές» ή για τη φράση που αποδίδεται στον κ. Παπαγγελόπουλο προς την εισαγγελέα διαφθοράς «άσκησε διώξεις και ας τους αργότερα να αθωωθούν»;
Έχουν μια ακόμα ευκαιρία και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του, που είχαν ισχυρό ρόλο σ’ αυτή την υπόθεση, να ζητήσουν συγνώμη από όσους ταλαιπώρησαν και διέσυραν, όταν στην Προανακριτική Επιτροπή θα προσέλθουν χωρίς κουκούλες οι μάρτυρες κατηγορίας.
Γιατί, όπως, είχε πει και ο κ. Μητσοτάκης τον Φεβρουάριο του 2018: «Δικαιοσύνη με ανώνυμες κατηγορίες και κατασκευασμένα κατηγορητήρια δεν υπάρχει σε μια Δημοκρατία. Οι μάρτυρες πρέπει να έρθουν και να καταθέσουν ενώπιον της Επιτροπής και κατ’ αντιπαράσταση με τους εγκαλούμενους πολιτικούς».
Περιμένουμε να τους δούμε και περισσότερο να τους ακούσουμε.
Βρε πως αλλάζουν οι καιροί…
Τότε ο Παπαγγελόπουλος, που διάβαινε τους διάδρομους της Βουλής με ένα χαμόγελο ως τ’ αυτιά, έκανε πως δεν άκουγε τις κατηγορίες από ΝΔ, ΚΙΝΑΛ και μικρότερα κόμματα για άθλια σκευωρία και ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής.
Τότε η Προανακριτική, που συγκροτήθηκε, αποφάσισε να μην ερευνήσει η ίδια τις κατηγορίες, αλλά να στείλει τις δικογραφίες πίσω στη Δικαιοσύνη, η οποία έκτοτε έχει βάλει στο αρχείο 7 από τις 10 υποθέσεις, μεταξύ αυτών και των δυο πρώην πρωθυπουργών και του κεντρικού τραπεζίτη.
Τώρα ο πρώην πρωθυπουργός, αναγκάστηκε να υπερασπιστεί τον κ. Παπαγγελόπουλο,
του οποίου η επιχείρηση «δέκα πολιτικοί στο μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους» χρεοκόπησε. Το γιατί πήρε στην πλάτη του όλη τη σκευωρία ο πρώην πρωθυπουργός, είναι δική του υπόθεση. Ίσως δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, αφού ήταν μπλεγμένος, ίσως τον βολεύει πολιτικά η θέση του διωκόμενου σ’ ένα κόμμα που γκρινιάζει συνεχώς μετά την τετραπλή ήττα.
Έχει, όμως, ενδιαφέρον πως χθες στη Βουλή στάθηκε περισσότερο στην απουσία του πρωθυπουργού από τα κυβερνητικά έδρανα, την οποία χαρακτήρισε «μέγιστη πολιτική δειλία», παρά στην ουσία της κατηγορίας. Και το έκανε εσκεμμένα, για να «πετάξει την μπάλα στην εξέδρα».
Γιατί, τι να πει για εκείνους που δίωξε μανιωδώς, έστησε προανακριτικές και διαπόμπευσε χωρίς στοιχεία και ήρθε η Δικαιοσύνη και έστειλε στο αρχείο τις δικογραφίες; Δεν βρήκε ούτε μια λέξη. Δεν θα έπρεπε στο πλαίσιο ενός πολιτικού πολιτισμού να ζητήσει έστω μια έμμεση συγνώμη από πρώην πρωθυπουργούς, πρώην υπουργούς και τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας που διέσυρε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό; Να πει, έστω, «είχα αυταπάτες».
Τι να πει για το δόγμα που επικρατούσε στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ «να βάλουμε δυο, τρεις στη φυλακή για να πάρουμε τις εκλογές» ή για τη φράση που αποδίδεται στον κ. Παπαγγελόπουλο προς την εισαγγελέα διαφθοράς «άσκησε διώξεις και ας τους αργότερα να αθωωθούν»;
Έχουν μια ακόμα ευκαιρία και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του, που είχαν ισχυρό ρόλο σ’ αυτή την υπόθεση, να ζητήσουν συγνώμη από όσους ταλαιπώρησαν και διέσυραν, όταν στην Προανακριτική Επιτροπή θα προσέλθουν χωρίς κουκούλες οι μάρτυρες κατηγορίας.
Γιατί, όπως, είχε πει και ο κ. Μητσοτάκης τον Φεβρουάριο του 2018: «Δικαιοσύνη με ανώνυμες κατηγορίες και κατασκευασμένα κατηγορητήρια δεν υπάρχει σε μια Δημοκρατία. Οι μάρτυρες πρέπει να έρθουν και να καταθέσουν ενώπιον της Επιτροπής και κατ’ αντιπαράσταση με τους εγκαλούμενους πολιτικούς».
Περιμένουμε να τους δούμε και περισσότερο να τους ακούσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου