«Αυτό που παίζει σημαντικό ρόλο είναι το μέγεθος των σωματιδίων που έρχεται στην Ελλάδα» είπε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας ότι τα σωματίδια μεταφέρουν βαρέα μέταλλα, τα οποία είναι τοξικά για τον άνθρωπο.
«Στα σωματίδια ενσωματώνονται βακτήρια, μύκητες και γύρη» δήλωσε στην ΕΡΤ η ειδικός επισημαίνοντας ότι τα σωματίδια μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονώδη αντίδραση στο ανώτερο και κατώτερο αναπνευστικό. «Οι αλλεργικοί μπορεί να έχουν επίταση των συμπτωμάτων ενώ μπορεί να φτάσει και να δημιουργεί πρόβλημα στα μάτια και στο δέρμα», πρόσθεσε.
Κι όλο αυτή η ενημέρωση έρχεται δεύτερη, γιατί πρώτη η Γάτα έγραψε μια μέρα πριν (τυχαίο;): Εκατομμύρια ιοί πέφτουν από τον ουρανό λόγω της Αφρικανικής σκόνης,
Αλλά και πάλι δεν τα είπαμε όλα, και πολλά ερωτήματα μένουν χρόνια αναπάντητα. Όταν η Αφρικάνικη σκόνη επισκέπτεται την Ευρώπη Δυτικά, συνήθως είναι από το Αλγέρι. Η δικιά μας ωστόσο, έρχεται από την Λιβύη, εκεί που κάποτε αμερικανικά βομβαρδιστικά έκαναν ρίψη βομβών Απεμπλουτισμένου Ουρανίου.
Παραθέτω, λοιπόν, άρθρα για τις ΝΑΤΟϊκές αυτές βόμβες και τις επιπτώσεις στην υγεία μας:
Το 2011, το ΒΗΜΑ δημοσίευσε: Πυρηνικά απόβλητα οι βόμβες του ΝΑΤΟ
Το απεμπλουτισμένο ουράνιο διχάζει ακόμη για τις επιπτώσεις του στη δημόσια υγεία και στο περιβάλλον. Το σίγουρο είναι ότι «τίποτε δεν είναι όπως χθες»… Μόλις πριν από λίγες ημέρες, στις 26 Απριλίου, διανεμήθηκε αναφορά του Παγκόσμιου Οργανισμού για την Υγεία (WHO) που αναφέρεται στους κινδύνους από το απεμπλουτισμένο ουράνιο, όπου αυτό σημειώνεται ότι δεν προκαλεί λευχαιμία αλλά μπορεί να έχει τοξική δράση στον οργανισμό με επιπτώσεις στα νεφρά και στον πνεύμονα. Επίσης, πρόσφατα η Γαλλική Ένωση των θυμάτων του πολέμου στον Περσικό Κόλπο ανακοίνωσε ότι ένας ακόμη γάλλος στρατιώτης που συμμετείχε στις πολεμικές επιχειρήσεις στο Ιράκ πέθανε από το Σύνδρομο του Κόλπου, όπως εκτιμά η Ενωση. Βεβαίως ο WHO θεωρεί ότι οι επιπτώσεις στην υγεία από το ουράνιο «είναι μικρές», όπως είπε ο εκπρόσωπος για θέματα υγείας και περιβάλλοντος του ΟΗΕ Μ. Repacholi, προσθέτοντας όμως ότι πρέπει να γίνουν έρευνες για να υπάρξουν περισσότερα στοιχεία ως προς τις συνέπειες στην υγεία. Ειδικά, εξέφρασε φόβους για το πρόβλημα που μπορεί να δημιουργηθεί αν το απεμπλουτισμένο ουράνιο περάσει στην τροφική αλυσίδα μέσω του υδροφόρου ορίζοντα στις περιοχές της Γιουγκοσλαβίας που έπεσαν οι βόμβες του ΝΑΤΟ.
Και κάτι ακόμη:
Τον Μάρτιο ο κ. Ντέιβιντ Κάιντ, εκπρόσωπος της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, δήλωσε ότι το ουράνιο που περιείχαν βλήματα των νατοϊκών δυνάμεων δεν προερχόταν από μονάδες εμπλουτισμού του ουρανίου αλλά από μονάδες επεξεργασίας πυρηνικών αποβλήτων! Αυτό σημαίνει ότι το ουράνιο περιέχει και άλλα ραδιενεργά στοιχεία (πλουτώνιο 239, 249, ουράνιο 236, πρωτακτίνιο, τεχνήτιο κ.ά.) «που επιβαρύνουν τη δόση ραδιενέργειας και αυξάνουν την επικινδυνότητα για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον» τονίζει ο κ. Αθ. Γεράνιος, αναπληρωτής καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.
Ο κ. Γεράνιος ξεκαθαρίζει ότι είναι μύθος οι «μικρές δόσεις ραδιενέργειας» και ότι η παραμικρή επιβάρυνση είναι απαγορευτική. Η φυσική ραδιενέργεια που παίρνει κανείς ετησίως είναι 0,1-0,15 rem. Το ανώτατο επιτρεπτό σημερινό όριο των 0,2 rem με τη δόση που παίρνουμε ετησίως από τη φυσική ραδιενέργεια επιτρέπει μόνο μία ακτινογραφία θώρακος κάθε χρόνο! Επομένως δεν υπάρχει περιθώριο για επιπλέον δόση ραδιενέργειας και μάλιστα όταν δεν είναι επιλογή του κάθε ατόμου αλλά επιβάλλεται από τρίτους ή γίνεται εν αγνοία του, όπως με τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία.
«Πάντα υποτιμώνται οι κίνδυνοι. Αν όσα λέγαμε ή λέμε είναι υπερβολές, θα υπήρχε έστω σε μια χρονική περίοδο κατά το πέρασμα των δεκαετιών αύξηση του επιτρεπόμενου ορίου. Δεν έχει γίνει ποτέ αυτό» τονίζει ο κ. Γεράνιος.
Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, το 1930 για τους πυρηνικούς εργάτες το επιτρεπόμενο ετήσιο όριο ακτινοβολίας ήταν 156 rem (δόση η οποία εξαρτάται και από το είδος της ακτινοβολίας και είναι δεκαπλάσια αν πρόκειται για σωματίδια Α από ό,τι για ακτινοβολία γάμμα ή Χ). Ηταν τεράστια δόση αν σκεφθεί κανείς ότι σήμερα τα 600 rem είναι η θανατηφόρος, αλλά είχαν θέσει υψηλό όριο διότι δεν έβλεπαν άμεσες επιπτώσεις.
Το 1935 όμως αυτό το όριο πηγαίνει στα 72 rem, στο μισό δηλαδή, γιατί εντόπισαν ότι αν περιμένει κανείς ένα χρονικό διάστημα οι επιπτώσεις εμφανίζονται. Τη δεκαετία του ’40 το όριο πέφτει στα 30 rem, τη δεκαετία του ’50 στα 15 rem, την περίοδο μεταξύ 1960 και 1990 στα 5 rem και τώρα πια μιλάμε για 2 rem! Σήμερα οι τιμές αυτές για τον γενικό πληθυσμό (και όχι για τους πυρηνικούς εργάτες) είναι το 1/10, δηλαδή 0,2 rem (στα πυρηνικά εργοστάσια δεν θέτουν χαμηλότερο όριο για τους πυρηνικούς εργάτες γιατί το κόστος που θα έπρεπε να καταβάλουν για να το φθάσουν θα επέφερε αύξηση της πυρηνικής κιλοβατώρας κατά 10-100 φορές!).
Ένα ακόμη παράδειγμα δείχνει την υποκρισία και την παραπλάνηση που… διαχέεται σε σχέση με τη ραδιενέργεια:
Το αμερικανικό Πεντάγωνο θεωρεί τα όπλα ή τα άρματα που χρησιμοποιούν απεμπλουτισμένο ουράνιο συμβατικά όπλα. Όταν όμως το Πεντάγωνο αναφέρεται στη ραδιενέργεια που δέχεται το πλήρωμα ενός «Αμπραμς» (άρμα το οποίο έχει στη θωράκισή του απεμπλουτισμένο ουράνιο) υποστηρίζει ότι η δόση αυτή είναι μικρή σε σχέση με το όριο των 5 rem. Ναι, αλλά τα 5 rem είναι το όριο για τους πυρηνικούς εργάτες και όχι για τον γενικό πληθυσμό!
Όπως διευκρινίζει ο κ. Γεράνιος, αν κάποιος σήμερα πάρει μια χαμηλή δόση ραδιενέργειας λίγων rem, τότε θα περάσει μια «λανθάνουσα» περίοδος περίπου 10 ετών για πιθανή εμφάνιση συμπτωμάτων νόσου που σχετίζεται με τη ραδιενέργεια. Μετά υπάρχει το λεγόμενο «οροπέδιο», που μπορεί να διαρκέσει και 30 χρόνια, περίοδος κατά την οποία υπάρχει κάποια πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου. Μετά από αυτό μηδενίζεται η πιθανότητα καρκίνου. Παίζουν ρόλο η ηλικία, το είδος της ακτινοβολίας και η δόση στην αρχή της περιόδου. Οι μικρές ηλικίες είναι αυτές που πρέπει να προσεχθούν. Ένα έμβρυο δεν έχει λανθάνουσα περίοδο (κατευθείαν ξεκινά το «οροπέδιο)», όπως και τα παιδιά 1-2 ετών!
Στο Ιράκ έπεσαν 350 τόνοι απεμπλουτισμένου ουρανίου εν είδει βομβών, 11 τόνοι στο Κοσσυφοπέδιο και 3 τόνοι στη Βοσνία. Το «σύνδρομο του Κόλπου» στους στρατιώτες δεν συνδέεται με το ουράνιο, υποστηρίζει το αμερικανικό Πεντάγωνο και εκτιμά ότι σχετίζεται με τους πολλούς και πυκνούς (σε μικρό χρονικό διάστημα) εμβολιασμούς των στρατιωτών για την αντιμετώπιση ασθενειών της περιοχής. «Το ουράνιο όμως (εκτός από τις τοξικές ουσίες που προήλθαν από τις καταστροφές διυλιστηρίων και εργοστασίων της περιοχής) είναι ο κοινός παρονομαστής των συμπτωμάτων αμερικανών στρατιωτών και ιρακινών κατοίκων που έχουν εμφανίσει παρόμοια προβλήματα υγείας» σημειώνει ο κ. Γεράνιος.
Και αποσπάσματα από παλαιότερο άρθρο του Αλέξανδρου Γιατζίδη, Μ.D., που μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο στο medlabnews.gr:
Στις 30 Μαρτίου η πρόεδρος της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΥΡΗΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΒΙΟΧΗΜΙΚΗΣ ΑΠΕΙΛΗΣ Μαρία Αρβανίτη – Σωτηροπούλου εξέδωσε ένα δελτίο τύπου όπου εξέφραζε την άποψη, βασιζόμενη σε συγκεκριμένες αξιόπιστες πληροφορίες ότι τα αμερικανικά βομβαρδιστικά τύπου Α-10 και Harrier AV-8B τα οποία χρησιμοποιούνται στη ρίψη βομβών Απεμπλουτισμένου Ουρανίου επιχειρούν στη Λιβύη από 26-27 Μαρτίου.
Έχουν ακολουθήσει διάφορες αναλύσεις πλέον και απ’ ότι φαίνεται όπως προκύπτει από τις αναλύσεις οπτικού υλικού από τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ πρέπει να έχουν χρησιμοποιηθεί βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου και στην Λιβύη. […]
Με σκοπό την παραγωγή πυρηνικού καυσίμου για συγκεκριμένους τύπους αντιδραστήρων και πυρηνικών όπλων […]
Το απεμπλουτισμένο ουράνιο είναι σημαντικά λιγότερο ραδιενεργό από το φυσικό ουράνιο όχι μόνο γιατί περιέχει λιγότερο U-235 και U-234 ανά μονάδα μάζας απ’ ότι περιέχει το φυσικό ουράνιο, αλλά και γιατί όλα τα προϊόντα διάσπασης πέρα από το U-234 και Th-231 απομακρύνονται κατά την εκχύλιση και τη χημική επεξεργασία του ουρανίου πριν τον εμπλουτισμό του. Η ειδική ραδιενέργεια του ουρανίου στο απεμπλουτισμένο ουράνιο είναι 14,8 Bq/mg σε σύγκριση με 25,4 Bq/mg στο φυσικό ουράνιο. […]
Λόγω των διαφορών στη διατροφή, υπάρχει μεγάλη διακύμανση των επιπέδων ουρανίου που καταπίνει ο πληθυσμός διεθνώς. Tο ουράνιο εισέρχεται στον ανθρώπινο οργανισμό κυρίως από το πόσιμο νερό. Σε ορισμένα μέρη οι συγκεντρώσεις ουρανίου στο πόσιμο νερό είναι πολύ ψηλές και αυτό έχει ως συνέπεια η πρόσληψη ουρανίου από τον άνθρωπο να οφείλεται κυρίως στο πόσιμο νερό παρά στα τρόφιμα, π.χ. σε ορισμένα μέρη της Φινλανδίας η πρόσληψη ουρανίου φθάνει τα μερικά δέκατα mg/day.[…]
Όπως συμβαίνει με όλα τα ραδιενεργά υλικά, η έκθεση σε ακτινοβολία που εκπέμπεται από φυσικό ή απεμπλουτισμένο ουράνιο εγκυμονεί κινδύνους ανάπτυξης καρκίνου. Η Διεθνής Επιτροπή Ακτινοπροστασίας (ICRP) έχει προτείνει όρια έκθεσης σε ιονίζουσα ακτινοβολία τα οποία έχουν υιοθετηθεί στα πρότυπα ακτινοπροστασίας του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ) (και στις σχετικές Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην ισχύουσα νομοθεσία της Κύπρου). Η ετήσια ενεργός δόση για το κοινό δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1 mSv, ενώ για τους εργαζομένους η μέση επιτρεπόμενη δόση είναι 20 mSv (100 mSv συνολικά για πέντε συνεχόμενα χρόνια, 50 mSv μέγιστη ενεργός δόση μέσα σε ένα χρόνο). Ο πρόσθετος κίνδυνος (πιθανότητα) ανάπτυξης θανατηφόρου καρκίνου λόγω έκθεσης σε 1 mSv υπολογίζεται σε 1 στις 20000. Η αύξηση αυτή του κινδύνου θεωρείται ασήμαντη συγκρινόμενη με τον κίνδυνο να αναπτύξει θανατηφόρο καρκίνο όλος ο πληθυσμός που υπολογίζεται σε 1 στους 5.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο καρκίνος μπορεί να εκδηλωθεί αρκετά χρόνια μετά την έκθεση σε ακτινοβολία.[…]
Πειραματικά έχει διαπιστωθεί ότι νεαρά πειραματόζωα απορροφούν περισσότερο ουράνιο στο αίμα τους σε σύγκριση με γηραιότερα πειραματόζωα όταν τους δίδεται τροφή ή νερό με ουράνιο.
Δεν είναι γνωστό κατά πόσο το ουράνιο έχει επιδράσεις στην ανάπτυξη του ανθρώπινου εμβρύου. Υπάρχουν ερευνητικές μελέτες για γενετικές επιδράσεις και αυξημένους θανάτους εμβρύων σε ζώα στα οποία δίδονταν με το νερό ψηλές δόσεις ουρανίου. Σε πειράματα με έγκυα πειραματόζωα, μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό (0,03%) του ουρανίου που δόθηκε έφθασε στο έμβρυο. […]
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που συνδέεται με τα βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου είναι η εισπνοή σκόνης (αεροζόλς) που δημιουργείται όταν το βλήμα απεμπλουτισμένου ουρανίου προσκρούει στο θωρακισμένο στόχο. Το μέγεθος, η κατανομή και η χημική σύσταση των σωματιδίων που απελευθερώνονται με την πρόσκρουση κυμαίνονται κατά περίπτωση, όμως το ποσοστό των μικρών σωματιδίων (αεροζόλς), τα οποία μπορούν να εισέλθουν εύκολα στους πνεύμονες, είναι πιθανό σε ορισμένες περιπτώσεις να φθάσει μέχρι και 96%.
Με την πάροδο του χρόνου, λόγω των συνθηκών τα μεταλλικά βλήματα/θραύσματα απεμπλουτισμένου ουρανίου οξειδώνονται και τα οξείδια διασπείρονται στο έδαφος. Το απεμπλουτισμένο ουράνιο στο έδαφος βρίσκεται σε οξειδωμένη μορφή, είναι διαλυτό χημικά και διαχέεται στα επιφανειακά και υπόγεια νερά, από όπου μπορεί να μπαίνει στην τροφική αλυσίδα, και να καταναλώνεται στη συνέχεια από τον άνθρωπο. Είναι δύσκολο να προβλεφθεί ο χρόνος που χρειάζεται μέχρι να εκτεθεί ο πληθυσμός σε απεμπλουτισμένο ουράνιο με τον τρόπο αυτό, όμως είναι λογικό να γίνει η παραδοχή ότι χρειάζονται μερικά χρόνια προτού ανιχνευθούν σημαντικά επίπεδα απεμπλουτισμένου ουρανίου στο νερό και στα τρόφιμα.
πηγή: allnewz.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου