ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΙΤΕΑΣ

Τετάρτη 23/8 και Παρασκευή 25/8 στις 9.15μμ

«Το Μπλε Καφτάνι» της Μαριάμ Τουζανί

Φεστιβάλ Καννών 2022: Βραβείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών (FIPRESCI)

ΟΣΚΑΡ 2023 Υποψήφιο για καλύτερη ξενόγλωσση ταινία

28o ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑΣ: Βραβείο Κοινού και Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών

Το trailer της ταινίας: https://www.youtube.com/watch?v=cw3GJyGJHkk

ΥΠΟΘΕΣΗ

Στην παλιά συνοικία της μαροκινής πόλης Σαλέ, ο Χαλίμ, ένας «μάαλεμ» (ράφτης δηλαδή που δεν χρησιμοποιεί ραπτομηχανή αλλά μόνο τα επιδέξια χέρια του) και η γυναίκα του Μίνα έχουν ένα παραδοσιακό ραφείο. Για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις αυξανόμενες παραγγελίες για καφτάνια που ειδικεύεται ο Χαλίμ (και τα οποία ξεκίνησε ο φημισμένος πατέρας του), προσλαμβάνουν τον μαθητευόμενο Γιουσέφ που δείχνει αφοσίωση στην εκμάθηση της τέχνης του κεντήματος και της ραπτικής από τον Χαλίλ.

ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ,

Χρ. Μήτσης (ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ): «Γλυκόπικρη περιγραφή μιας ιστορίας πολλαπλής απελευθέρωσης στο μεταίχμιο δυο κόσμων: από την μια οι κοινωνικές προκαταλήψεις και ανισότητες και από την άλλη το αύριο όπου άντρες και γυναίκες θα κάθονται στο ίδιο τραπέζι στα καφενεία κι οι ανθρώπινες επιθυμίες δεν θα καταπιέζονται. Μόνο που για την σκηνοθέτη ο παλιός κόσμος είναι συνδεδεμένος και με το μεράκι, την παράδοση και την ταπεινότητα, ενώ ο καινούριος δεν φέρνει μόνο κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά και έπαρση, απληστία και αλλοτρίωση. Το «Μπλε Καφτάνι» ζωντανεύει με σεναριακή επιδεξιότητα έναν κόσμο γεμάτο ανυπέρβλητες, μα συναρπαστικές αντιθέσεις. Επιλέγει να τις αναδείξει με διακριτική τρυφερότητα, χωρίς να φοβηθεί να μιλήσει στο συναίσθημα του θεατή πράγμα που του χάρισε πλήθος φεστιβαλικών διακρίσεων (από τις Κάννες ως την Αθήνα) και μια θέση στη βραχεία λίστα των υποψήφιων ταινιών για διεθνές Όσκαρ».

Παναγιώτης Τιμογιαννάκης (pantimo.gr): «Πραγματικά είναι ταινία για να την ευχαριστηθεί ο θεατής. Με ποιά έννοια; Ότι σε βάζει από την αρχή σε κλίμα, ότι σου προκαλεί αυτομάτως το ενδιαφέρον, ότι  σου φτιάχνει σασπένς κι έχεις την αίσθηση ότι ανα πάσα στιγμή μπορεί να εκραγεί «βόμβα», ότι δεν πλατειάζει κι ότι όλο αυτό είναι έργο τριών προσώπων. Κατά βάση όμως είναι έργο ικανής σκηνοθέτη, της Μαριάμ Τουζάνι που γράφει και το σενάριο, με συνεργάτη, τον σκηνοθέτη Ναμπίλ Αγιούλ. Καταρχάς, έχουμε ένα υποβλητικό ντεκόρ, όπως είναι το ραφτάδικο, που μας βάζει σε μια δική του ατμόσφαιρα. Από επιλογή χρώματος και φωτισμό. Συγχρόνως έχουμε τα θεϊκά υφάσματα για τα καφτάνια που είναι γεμάτο το μαγαζί. Οι άνθρωποι, οι χαρακτήρες, είναι προεκτάσεις αυτών των υπέροχων υφασμάτων και της λεπτότητας της δουλειάς τους.»

Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος (ertnews.gr): «Σπάνιας ευαισθησία ταινία, το «Μπλε Καφτάνι» φτάνει μια ανάσα πριν την Οσκαρική πεντάδα. Κεντά λεπτοβελονιά τα ψυχικά παράσημα όλων των συμμετεχόντων σε έναν ύμνο στην αγάπη.»

Γιαννης Ζουμπουλάκης (ΤΟ ΒΗΜΑ): «Ταινία λεπτών αποχρώσεων. Κατά έναν περίεργο τρόπο κάθε τι που γίνεται σε αυτήν την ταινία  μαγνητίζει το βλέμμα. Βεβαίως, ρόλο σε αυτό παίζει η αισθητική της ταινίας, η πολύ γοητευτική κινηματογράφιση της ταινίας.»

Νίνος Φενεκ Μικελίδης (enetpress.gr): «Μια σε βάθος, δοσμένη με ξεχωριστή λεπτότητα, μελέτη σχέσεων ανάμεσα σε τρία πρόσωπα (μια γυναίκα και δυο άντρες),  είναι η εξαίρετη αυτή ταινία της Μαριάμ Τουζάνι, που εντυπωσίασε στο Φεστιβάλ των Καννών, κερδίζοντας το βραβείο καλύτερης ταινίας της Διεθνούς Κριτικής (FIPRESCI). Η διαδικασία του ραψίματος είναι για την Μαριάμ Τουζάνι μια ευκαιρία για να αφηγηθεί, με ένα παρόμοιο τρόπο, την ιστορία της: όπως δηλαδή από τα πρώτα πλάνα εξηγεί ο Χαλίμ τον τρόπο του, με τη λεπτότητα, την ισορροπία αλλά και τόλμη και λάμψη που δημιουργεί το ύφασμα στο σώμα, με τον ίδιο τρόπο (μαζί και ζεστασιά), προσεγγίζει η Τουζάνι την ιστορία της. Ιδιαίτερα με το μπλε καφτάνι που φτιάχνει ο Χαλίμ, σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, και που, όπως θ’ ανακαλύψουμε παίζει σημαντικό ρόλο (μαζί και συμβόλου) στην ταινία.»