ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΙΤΕΑΣ

ΘΕΡΙΝΟ ΣΙΝΕΜΑ

Στη Μαρίνα Ιτέας

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014 στις 9.30μμ

Η πολυβραβευμένη ταινία «Philomena» (2013)

 του Στίβεν Φρίαρς

με την Τζούντι Ντεντς και τον Στήβ Κούγκαν

Η έκπληξη της χρονιάς

Μια βαθιά ανθρώπινη και κοινωνική ιστορία με εξαιρετικό χιούμορ

Το trailer της ταινίας https://www.youtube.com/watch?v=T_0fDKc7O7A

ΒΡΑΒΕΙΑ,

Βραβείο Σεναρίου στο Φεστιβάλ Βενετίας 2013

Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Τορόντο 2013

Βραβείο σεναρίου BAFTA 2013

4 Υποψηφιότητες για OSCAR 2013 (καλύτερης ταινίας, σεναρίου, α’ γυναικείου ρόλου, μουσικής)

3 Υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα 2013 (καλύτερη ταινία, Α΄ γυναικείου ρόλου, Σεναρίου)

Η ταινία είναι βασισμένη στο βιβλίο «Το χαμένο παιδί της Φιλομένα Λι»  του μεγαλοδημοσιογράφου Μάρτιν Σίξσμιθ και διηγείται την αληθινή ιστορία της Φιλομένα Λι, μιας ηλικιωμένης Ιρλανδής που ψάχνει να βρει το γιο της.

ΥΠΟΘΕΣΗ

Η ιστορία ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας του ’00 όταν ο δημοσιογράφος Μάρτιν Σίξμιθ, σύμβουλος στη κυβέρνηση Τόνι Μπλερ, μετά από μία επικοινωνιακή γκάφα, αναγκάζεται να παραιτηθεί, και απογοητευμένος αναζητά το επόμενο επαγγελματικό του βήμα. Τότε τυχαία συναντά την κόρη της Φιλομένα που του ζητά να ασχοληθεί με την ιστορία της μητέρας της: η Φιλομένα αναζητά το γιο που έφερε στον κόσμο ως έφηβη πριν από 50 χρόνια σε ένα καθολικό μοναστήρι και δόθηκε για υιοθεσία.  Αν και οι κοινωνικές ιστορίες δεν είναι η ειδικότητα του Σίξμιθ, όπως λέει ο ίδιος, συμφωνεί να τη βοηθήσει, και η αναζήτηση ξεκινά, με τις αποκαλύψεις να τραντάζουν τις πεποιθήσεις μιας ζωής και της Φιλομένα αλλά και του Μάρτιν.

Με χιούμορ, δηκτικότητα (σ' ό,τι αφορά τα ψέματα, την υποκρισία και την σκληρότητα των καλογριών), αλλά και αληθινή συγκίνηση (στις σκηνές που η Φιλομένα αρχίζει ν' ανακαλύπτει την αλήθεια για το γιο της), ο σκηνοθέτης Στήβεν Φρίαρς, αξιοποιώντας το καλογραμμένο, έξυπνο σενάριο, φτιάχνει μια συναρπαστική ταινία με αναπάντεχες ανατροπές. Ισορροπεί το  δράμα με ένα ψύχραιμο βρετανικό χιούμορ, δημιουργώντας ένα συνδυασμό που ζεσταίνει την καρδιά του θεατή και μιλάει στα συναισθήματά του.

Οι διάλογοι είναι ευφυείς και μοιρασμένοι τόσο έξυπνα, ώστε το δράμα και το χιούμορ διαπλέκονται σε ένα γοητευτικό, τρυφερό σύνολο.

Με την υπερπολύτιμη αρωγή της υποψήφιας για Όσκαρ Τζούντι Ντεντς φτιάχνει ένα ζωντανό, διχασμένο ανάμεσα στις τύψεις, τη συγχώρεση και την αποφασιστικότητα κεντρικό ρομαντικό χαρακτήρα που συνθέτει με τον σνομπ και κυνικό Σίξμιθ (ερμηνευμένος από τον ίδιο τον Κούγκαν ) ένα αξέχαστο πρωταγωνιστικό –και απόλυτα συμπληρωματικό– δίδυμο. Έτσι ανθρώπινοι χαρακτήρες και ιστορικό πλαίσιο δένονται σε μια κινηματογραφικά ισορροπημένη δραματική κομεντί.

Η dame Τζούντι Ντεντς μακριά από το ύφος με το οποίο μας είχε συνηθίσει υποδυόμενη την «Μ» στις ταινίες «James Bond», μεταμορφώνεται σε μια αξιαγάπητη γυναίκα της εργατικής τάξης,  ενώ ο κωμικός Στηβ Κούγκαν λειτουργεί εξισορροπητικά, αξιοποιώντας και το βρετανικό του φλέγμα.

Συνοψίζοντας: πρόκειται για μια συγκινητική ιστορία που διανθίζεται από εύστοχα στοιχεία χιούμορ, χάρη στους ευφυείς διαλόγους και την προσεγμένη της σκηνοθεσία, καταθέτοντας μια αισιόδοξη ιστορία με δραματικά στοιχεία.