ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΚΛΙΜΑ

Δεν πέρασε καλά καλά η καλοκαιρινή άδεια των εκδρομέων, όσοι μπόρεσαν τέλος πάντων και έφυγαν για λίγο για κανένα μπάνιο στη θάλασσα, αφού η χώρα μας, είναι πλούσια σε αυτό, και ξεκίνησε ο τρόμος. Ένα κλίμα για την φορολογική καταιγίδα που έρχεται το φθινόπωρο και όχι το χειμώνα.

Όπου και να διαβάσει κανείς, ότι και να ακούσει στα περισσότερα μέσα ενημέρωσης, γίνεται ένα πλιάτσικο και ένας ανταγωνισμός για το ποιος θα παρουσιάσει με πιο έντονο τρόπο την καταιγίδα των φόρων που έρχονται. Το ίδιο γινόταν πάντα γιατί να γίνει εξαίρεση τώρα.

Παρατηρείται όμως το εξής οξύμωρο: Από τη μία λέμε όλοι μας τι θα κάνουμε και πως θα ανταπεξέλθουμε στις φορολογικές μας υποχρεώσεις που είναι πλέον δυσβάστακτες και υπέρογκες και από την άλλη, αν δεν πιάνουμε τους στόχους στα έσοδα γινόμαστε έξαλλοι. Με την έννοια δηλαδή ότι θα μας φορολογήσουν και άλλο πιο πολύ.

Θα μου πείτε όλα χρειάζονται με μέτρο, συμφωνώ απόλυτα. Αν για παράδειγμα η κυβέρνηση φορολογούσε τον μέσο Έλληνα ήπια χωρίς να κάνει αυτό που κάνει τώρα, και μπορούσαμε όλοι εμείς να πληρώνουμε κανονικά τους φόρους μας δίχως να αναστενάζουμε και να μην χρειάζεται ρυθμίσεις επί ρυθμίσεων, πρόστιμα , τέλη, έκτακτες εισφορές, ΕΝΦΙΑ και πολλά άλλα,που απορώ πως αντέχουμε τόσα χρόνια,

δεν θα ήταν καλύτερα για όλους μας; Και για την κυβέρνηση που θα είχε να λαμβάνει με κανονική ροή αλλά και εμείς όλοι θα ζούσαμε κάπως καλύτερα με τον προγραμματισμό που θα κάναμε. Τώρα ούτε και αυτό μπορούμε να κάνουμε.

Όλα αυτά είναι έτσι και συμφωνώ. Είναι όμως υπερβολή κάθε τέτοια εποχή, που δυστυχώς τείνει να γίνει κάθε μήνα, να μας φοβίζουν, να μας τρομοκρατούν να μην μπορούμε να πάρουμε ανάσα για να εργαστούμε ώστε να τα βγάλουμε πέρα με αποτέλεσμα το θετικό κλίμα που χρειάζεται η κοινωνία και η οικονομία να μην υπάρχει και άρα να μην στέκεται τίποτα όρθιο.

Άλλο η ενημέρωση για τις φορολογικές ανάγκες και άλλο αυτό που γίνεται, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας αέναος πόλεμος μεταξύ κυβέρνησης και πολιτών για τους φόρους.

Γράφει ο Βαγγέλης Γιακουμής