Η είσοδος του Ιβάν Σαββίδη στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της Τούμπας έχει σχολιαστεί αρνητικά από όλους αλλά ήταν μια πολύ σωστή κίνηση. Για τον ίδιο.
Ο Σαββίδης ήρθε στην Ελλάδα για να κάνει τις δουλειές του και, όπως κάθε σωστός ολιγάρχης του έρημου αυτού τόπου, αγόρασε μια ποδοσφαιρική ομάδα και μερικά ΜΜΕ.
Και επειδή η μεγάλη ομάδα που ήταν διαθέσιμη ήταν ο ΠΑΟΚ, αγόρασε τον ΠΑΟΚ.
Αν δεν αγοράσεις ποδοσφαιρική ομάδα, ΜΜΕ και δημοσιογράφους, δουλειά δεν κάνεις στην Ελλάδα.
Δεν χρειάζεται καν να σου αρέσει το ποδόσφαιρο, για να αγοράσεις ποδοσφαιρική ομάδα.
Δεν χρειάζεται ούτε να είσαι οπαδός της ομάδας που αγοράζεις.
Αλλά πρέπει να αγοράσεις μια δημοφιλή ποδοσφαιρική ομάδα, με «ιστορία».
Μαζί με την ποδοσφαιρική ομάδα, αγοράζεις και τους οπαδούς της ομάδας,
για στρατό και για πίεση.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που Μαρινάκης και Αλαφούζος αγόρασαν Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό αντίστοιχα, στην αρχή της χρεοκοπίας της χώρας. Είχαν τους λόγους τους.
Βέβαια, ο Σαββίδης είναι απόμακρος, αφενός γιατί ζούσε στη Ρωσία και αφετέρου επειδή δεν μιλάει ελληνικά.
Οπότε, υπήρχε ένα πρόβλημα.
Αυτό το πρόβλημα λύθηκε με την είσοδο του έξαλλου Σαββίδη μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Σκίρτησαν οι καρδιές των παοκτσήδων -και όχι μόνο-, όταν ο πρόεδρος μπούκαρε στο γήπεδο.
Ποια καλύτερη απόδειξη πως ο πρόεδρος -που τον πνίγει κι αυτόν το δίκιο του- είναι ένας από αυτούς;
Στην Ελλάδα, πρέπει ο πρόεδρος να μπει μέσα στο γήπεδο, να ρίχνει χριστοπαναγίες, να απειλεί, να οπλοφορεί, να πιάνεται στα χέρια, να παίζει μπουνιές και άλλα τέτοια.
Σκεφτείτε λίγο τους προέδρους των ποδοσφαιρικών ομάδων τις τελευταίες δεκαετίες, και θα διαπιστώσετε πως ο Σαββίδης -που έκανε ό,τι έχουν κάνει και οι άλλοι πρόεδροι- είναι πια στο σωστό δρόμο.
Δεν έχει καμία σημασία αν, μετά από όλα αυτά, ο ΠΑΟΚ τιμωρηθεί, χάσει βαθμούς και το πρωτάθλημα ή ακόμα κι αν υποβιβαστεί.
Ίσα-ίσα, που αυτά θα δυναμώσουν ακόμα περισσότερο την θέση του Σαββίδη στα πράγματα της Θεσσαλονίκης και της Βόρειας Ελλάδας.
Οι περισσότεροι Θεσσαλονικείς και οι οπαδοί του ΠΑΟΚ αγαπούν να αισθάνονται αδικημένοι· η χαρά και η επιτυχία τους προκαλούν αμηχανία.
Γενικά, οι Έλληνες αισθανόμαστε πως είμαστε αδικημένες και παρεξηγημένες μεγαλοφυΐες.
Όπως λέει και το διαχρονικά δημοφιλές άσμα, «παραπονεμένα λόγια έχουν τα τραγούδια μας, γιατί το άδικο το ζούμε μέσα από την κούνια μας».
Ο κόσμος του ΠΑΟΚ αισθάνεται πάντα αδικημένος, ενώ και η Θεσσαλονίκη κουβαλάει πάντα ένα αίσθημα αδικίας. Πολλή προσφυγιά.
Όλα τα πολιτικά λαμόγια που έκαναν καριέρα στην Θεσσαλονίκη πριν την χρεοκοπία της χώρας, έπαιξαν πολύ καλά το παιχνίδι του κράτους των Αθηνών που αδικεί πάντα την Θεσσαλονίκη, ξεχνώντας να πουν πως οι ίδιοι ήταν εκπρόσωποι του «κράτους των Αθηνών».
Βέβαια, στην Θεσσαλονίκη -όπως και στην Αθήνα και στις άλλες μεγάλες πόλεις- οι πολιτικοί ξέρουν πως απευθύνονται σε καθυστερημένους.
Γιατί, μεταξύ μας, πρέπει να είσαι καθυστερημένος για να ασχολείσαι ακόμα με το ποδόσφαιρο στην χρεοκοπημένη και υποθηκευμένη Ελλάδα.
Ποια σημασία έχει το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα στο προτεκτοράτο;
Εδώ δεν έχει σημασία ποιος είναι πρωθυπουργός, και θα έχει σημασία ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα;
Κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα πως μαζί με την Ελλάδα χρεοκόπησε και η Αθήνα, και η Θεσσαλονίκη, και ο Πειραιάς.
Πρέπει να είσαι ηλίθιος, για να λες σήμερα -στο διαλυμένο προτεκτοράτο- πως υπάρχει κράτος των Αθηνών που εχθρεύεται την Θεσσαλονίκη και την Βόρεια Ελλάδα.
Χώρια που το σημερινό «κράτος των Αθηνών» συμπαθεί πολύ τον Ιβάν Σαββίδη και έχει εξαιρετικές σχέσεις μαζί του.
Βέβαια, είναι βολικό να αισθάνεσαι θύμα.
Δίνει και παίρνει η θυματοποίηση στην ελληνική κοινωνία.
Γιατί, αν αισθάνεσαι θύμα, δεν φταις ποτέ εσύ αλλά πάντα οι άλλοι.
Και ενώ συμβαίνουν αυτά, ο Σαββίδης, ο Μαρινάκης, ο Μελισσανίδης, ο Αλαφούζος και τα άλλα παιδιά, κάνουν μια χαρά τις δουλειές τους και γελάνε με τα κορόιδα που τους υποστηρίζουν.
Τα κορόιδα που λένε «τον αδίκησαν τον πρόεδρο».
Εν τω μεταξύ, Θεσσαλονικείς, Αθηναίοι και Πειραιώτες εγκαταλείπουν τις πόλεις τους και τη χώρα τους, ενώ κάποιοι συνεχίζουν να τσακώνονται για το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα και ζητούν πια Δικαιοσύνη μόνο από τον …διαιτητή.
Όταν είσαι γελοίος, δεν καταλαβαίνεις πόσο γελοίος είσαι.
(Αν δεν έχεις ζήσει λίγο στην Θεσσαλονίκη, δεν μπορείς να καταλάβεις το ρόλο που παίζει ο ΠΑΟΚ στη ζωή της πόλης. Δεν συμβαίνει το ίδιο στην Αθήνα. Όταν παίζει ο ΠΑΟΚ, το ξέρει όλη η Θεσσαλονίκη και το συζητάει για μέρες. Όταν παίζει ο Παναθηναϊκός, ούτε χαμπάρι δεν το παίρνεις. Ο ΠΑΟΚ μοιάζει με τον Ολυμπιακό -εξού και το μίσος εκατέρωθεν- αλλά οι οπαδοί του ζηλεύουν τον Παναθηναϊκό. Πάντως, είναι συγκινητικό που οι οπαδοί του ΠΑΟΚ καίγονται για το ποδόσφαιρο και θέλουν πρωτάθλημα, τώρα που οι οπαδοί του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού έχουν σταματήσει να πηγαίνουν στο γήπεδο. Προτείνω να δοθεί το πρωτάθλημα του προτεκτοράτου στον ΠΑΟΚ -χωρίς αγώνες-, για να στηριχτεί το εθνικό θέμα της Μακεδονίας.)
ΠΗΓΗ. pitsirikos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου