Από την 1η Ιανουαρίου 2014 απαγορεύεται η κυκλοφορία, η ταξινόμηση
και η μεταβίβαση των μεταχειρισμένων οχημάτων (λεωφορείων, φορτηγών κ.λπ.) που
έχουν εισαχθεί στην Ελλάδα μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2003 από χώρες της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, εφόσον δεν φέρουν σύστημα αντιεμπλοκής κατά την πέδηση
(ABS).
Αυτό αποφάσισε το Δ’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ’ αριθμ. 3283/2012 απόφασή του και απέρριψε σχετική προσφυγή της Πανελλαδικής Ένωσης Εισαγωγέων Αυτοκινήτων, καθώς και εισαγωγέων και εμπόρων μεταχειρισμένων οχημάτων, αναφέρει το real.gr
Η Ένωση ζητούσε από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο να ακυρωθεί η απόφαση του υπουργού Μεταφορών με την οποία απαγορεύθηκε η ταξινόμηση, μεταβίβαση και κυκλοφορία των εισαγομένων μεταχειρισμένων μετά τις 11.9.2003 από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οχημάτων ορισμένων κατηγοριών (Μ2, Μ3, Ν2, Ν3, Ο3 και Ο4, οι οποίες αναφέρονται στο Π.Δ. 431/1983), όπως είναι λεωφορείων, φορτηγών και
ρυμουλκούμενων οχημάτων τα οποία δεν φέρουν σύστημα αντιεμπλοκής στα φρένα (ABS).
Σύμφωνα με την επίμαχη υπουργική απόφαση (η οποία έχει τροποποιηθεί με μεταγενέστερες) από 31 Δεκεμβρίου 2013 και μετά απαγορεύεται η κυκλοφορία, η ταξινόμηση και η μεταβίβαση των οχημάτων αυτών εφόσον δεν έχουν σύστημα ABS. Όμως τα οχήματα αυτά μπορεί να κυκλοφορούν στον ελλαδικό χώρο, να ταξινομούνται και να μεταβιβάζονται εφόσον τοποθετηθεί σε αυτά σύστημα ABS και υπάρχει σχετική βεβαίωση του ΚΤΕΟ.
Σύμφωνα με τους συμβούλους Επικρατείας οι επίμαχοι περιορισμοί δικαιολογούνται από λόγους γενικού συμφέροντος. Και αυτό γιατί αποβλέπουν (οι περιορισμοί αυτοί) στη βελτίωση της οδικής ασφάλειας, η οποία συνιστά λόγο «γενικού συμφέροντος, δυνάμενο να δικαιολογήσει περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων».
Οι δικαστές απέρριψαν τον ισχυρισμό των εισαγωγέων ότι το μέτρο αυτό δεν εφαρμόζεται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, καθώς η εφαρμογή του, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία, εναπόκειται στα κράτη μέλη να καθορίσουν το επιδιωκόμενο επίπεδο οδικής ασφάλειας.
Το γεγονός ότι ένα κράτος θεσπίζει λιγότερο αυστηρές προϋποθέσεις κυκλοφορίας των οχημάτων απ’ ότι ένα άλλο, αυτό δεν σημαίνει, υπογραμμίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, ότι παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας.
Το ΣτΕ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς της ένωσης εισαγωγέων κ.λπ., όπως ότι παραβιάζεται το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) που προστατεύει την περιουσία.
Τέλος οι δικαστές απέρριψαν τον ισχυρισμό αυτό, καθώς έκριναν ότι οι περιορισμοί της επίμαχης υπουργικής απόφασης δεν συνιστά στέρηση της ιδιοκτησίας, καθώς οι ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων μπορούν να τοποθετήσουν σύστημα ABS και να κυκλοφορούν ελεύθερα τα αυτοκίνητά τους, αλλά και να τα μεταβιβάζουν. Για το λόγο αυτό και δόθηκε από την Πολιτεία ο απαιτούμενος χρόνος για να μπορεί να γίνει η τοποθέτηση του συστήματος πέδησης ABS σε όσα οχήματα δεν υπάρχει.
Αυτό αποφάσισε το Δ’ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ’ αριθμ. 3283/2012 απόφασή του και απέρριψε σχετική προσφυγή της Πανελλαδικής Ένωσης Εισαγωγέων Αυτοκινήτων, καθώς και εισαγωγέων και εμπόρων μεταχειρισμένων οχημάτων, αναφέρει το real.gr
Η Ένωση ζητούσε από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο να ακυρωθεί η απόφαση του υπουργού Μεταφορών με την οποία απαγορεύθηκε η ταξινόμηση, μεταβίβαση και κυκλοφορία των εισαγομένων μεταχειρισμένων μετά τις 11.9.2003 από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οχημάτων ορισμένων κατηγοριών (Μ2, Μ3, Ν2, Ν3, Ο3 και Ο4, οι οποίες αναφέρονται στο Π.Δ. 431/1983), όπως είναι λεωφορείων, φορτηγών και
ρυμουλκούμενων οχημάτων τα οποία δεν φέρουν σύστημα αντιεμπλοκής στα φρένα (ABS).
Σύμφωνα με την επίμαχη υπουργική απόφαση (η οποία έχει τροποποιηθεί με μεταγενέστερες) από 31 Δεκεμβρίου 2013 και μετά απαγορεύεται η κυκλοφορία, η ταξινόμηση και η μεταβίβαση των οχημάτων αυτών εφόσον δεν έχουν σύστημα ABS. Όμως τα οχήματα αυτά μπορεί να κυκλοφορούν στον ελλαδικό χώρο, να ταξινομούνται και να μεταβιβάζονται εφόσον τοποθετηθεί σε αυτά σύστημα ABS και υπάρχει σχετική βεβαίωση του ΚΤΕΟ.
Σύμφωνα με τους συμβούλους Επικρατείας οι επίμαχοι περιορισμοί δικαιολογούνται από λόγους γενικού συμφέροντος. Και αυτό γιατί αποβλέπουν (οι περιορισμοί αυτοί) στη βελτίωση της οδικής ασφάλειας, η οποία συνιστά λόγο «γενικού συμφέροντος, δυνάμενο να δικαιολογήσει περιορισμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων».
Οι δικαστές απέρριψαν τον ισχυρισμό των εισαγωγέων ότι το μέτρο αυτό δεν εφαρμόζεται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, καθώς η εφαρμογή του, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία, εναπόκειται στα κράτη μέλη να καθορίσουν το επιδιωκόμενο επίπεδο οδικής ασφάλειας.
Το γεγονός ότι ένα κράτος θεσπίζει λιγότερο αυστηρές προϋποθέσεις κυκλοφορίας των οχημάτων απ’ ότι ένα άλλο, αυτό δεν σημαίνει, υπογραμμίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, ότι παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας.
Το ΣτΕ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς της ένωσης εισαγωγέων κ.λπ., όπως ότι παραβιάζεται το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) που προστατεύει την περιουσία.
Τέλος οι δικαστές απέρριψαν τον ισχυρισμό αυτό, καθώς έκριναν ότι οι περιορισμοί της επίμαχης υπουργικής απόφασης δεν συνιστά στέρηση της ιδιοκτησίας, καθώς οι ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων μπορούν να τοποθετήσουν σύστημα ABS και να κυκλοφορούν ελεύθερα τα αυτοκίνητά τους, αλλά και να τα μεταβιβάζουν. Για το λόγο αυτό και δόθηκε από την Πολιτεία ο απαιτούμενος χρόνος για να μπορεί να γίνει η τοποθέτηση του συστήματος πέδησης ABS σε όσα οχήματα δεν υπάρχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου