ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ ΑΠΟΚΤΑ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Αναζητώντας το ιδανικό ξενοδοχείο σίγουρα το μυαλό των περισσότερων «ταξιδεύει» σε πολυτελή συγκροτήματα πέντε αστέρων ή σε κάποια παραδοσιακή σουίτα, με θέα τη θάλασσα ή το βουνό. Τι θα λέγατε, όμως, για ένα ξενοδοχείο πάνω στις ράγες;

Οι ρομαντικοί φίλοι του σιδηρόδρομου είναι σχεδόν βέβαιο πως θα ανακαλύψουν το δικό τους ιδανικό τόπο διαμονής σ’ ένα πρωτότυπο- σίγουρα ξεχωριστό- ξενοδοχείο που αναμένεται να δημιουργηθεί στο Σιδηροδρομικό Μουσείο, αναφέρει το seleo.gr

Συγκεκριμένα, ένα πολυτελές βελγικό βαγόνι τρένου, χρονολογίας του 1946, πρόκειται να μετατραπεί σε ένα διαφορετικό από ό,τι μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ξενοδοχείο. Θα βρίσκεται μόνιμα σταθμευμένο στην αυλή του Σιδηροδρομικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, στο δήμο Κορδελιού – Ευόσμου, και θα μπορεί να φιλοξενεί έως,

και 30 άτομα.

Με πρωτοβουλία του 83χρονου συνταξιούχου σιδηροδρομικού και προέδρου του Συλλόγου «Φίλοι του Σιδηρόδρομου Θεσσαλονίκης» Ευθύμη Κοντόπουλου, το βαγόνι αυτό το διάστημα επισκευάζεται- έχει ήδη αλλαχτεί η ταπετσαρία και τα υφάσματα- και θα έχει τη δυνατότητα, καθώς ο χώρος του Μουσείου πλέον φυλάσσεται, να φιλοξενεί όσους θελήσουν να ζήσουν για ένα βράδυ τη «μαγεία» του παλιού σιδηρόδρομου.

«Το συγκεκριμένο βαγόνι έκανε τη διαδρομή Θεσσαλονίκη – Παρίσι, μέσω Βελιγραδίου, Σόφιας, Βουδαπέστης και Γερμανίας. Ήταν πεταμένο στο Σταθμό Διαλογής του ΟΣΕ, από όπου το συμμαζέψαμε. Τώρα, θέλουμε να το κάνουμε ένα ξενοδοχείο για τους φίλους των τρένων, χωρίς να αλλάξουμε την αρχική του μορφή» δήλωσε στο ΑΜΠΕ ο κ.Κοντόπουλος.

Αυτές τις ημέρες, ο συνταξιούχος σιδηροδρομικός πλέει σε πελάγη ευτυχίας καθώς το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων χαρακτήρισε ως μνημείο, λόγω της αρχιτεκτονικής και πολεοδομικής σημασίας του, τη «Στρατιωτική στάσις», το κτίριο όπου στεγάζεται σήμερα το Σιδηροδρομικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.

«Δεν σταματάμε εδώ τις κινήσεις μας. Έχουμε πολλά όνειρα ακόμη» προσθέτει με πάθος ο ηλικιωμένος, ο οποίος από το 2001 που λειτουργεί το Σιδηροδρομικό Μουσείο, στα δυτικά της Θεσσαλονίκης, έχει συγκεντρώσει αρκετούς «θησαυρούς».

Μεταξύ άλλων, από τη φθορά του χρόνου, έχει καταφέρει να διασώσει μία σπάνια συλλογή εκθεμάτων, αντικειμένων αρχειακού υλικού, τηλεγράφων, στρατιωτικών στολών αξιωματικών και προσωπικού, εισιτηρίων και άλλων αντικειμένων, που είναι καλά φυλαγμένα στο χώρο αυτό.

Μέσα στα ευρήματα που συγκέντρωσε είναι το βαγόνι -εστιατόριο και το κλινοθέσιο του θρυλικού Οριάν Εξπρές, από το οποίο έχουν διασωθεί τρία βαγόνια παγκοσμίως, δρεζίνες, γερανοί κι ατμομηχανές, έτοιμες να λειτουργήσουν.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, ο κ. Κοντόπουλος ζητά την επιστροφή, από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη, του βαγονιού- καπνιστηρίου του σουλτάνου Αμπντούλ Αζίζ, το οποίο έμεινε «λάφυρο» του ελληνικού στρατού κατά τον 1ο Βαλκανικό Πόλεμο.

Το συγκεκριμένο βαγόνι ήταν το δώρο που έκανε στο σουλτάνο η αυτοκράτειρα Ευγενία της Γαλλίας, μετά τα εγκαίνια της διώρυγας του Σουέζ το 1869. Μ’ αυτό, ο Αμπντούλ Αζίζ πραγματοποιούσε ταξίδια από την Κωνσταντινούπολη, στην Αλεξανδρούπολη, φτάνοντας ενίοτε έως και τη Θεσσαλονίκη.