ΕΓΩ ΦΟΒΑΜΑΙ

Παρατηρώ ότι κυκλοφορεί ευρέως στα social media η διπλανή εικόνα κατά της Χρυσής Αυγής με το slogan «σιγά μη φοβηθώ».
Ειλικρινά, υπάρχουν άνθρωποι που δεν φοβούνται τους νεοναζί και τα ένοπλα παρακλάδια τους; Δολοφόνησαν έναν 34χρονο που έπινε καφέ με την κοπέλα του, επειδή διαφωνούν με τις ιδέες του. Και δεν φοβάστε;

Εγώ φοβάμαι και θέλω το Κράτος να με κάνει να πάψω να φοβάμαι. Φοβάμαι όταν ξέρω ότι κυκλοφορούν εκεί έξω τρελοί που σφάζουν όσους διαφωνούν μαζί τους. Φοβάμαι όταν ξέρω ότι μπορεί ένα βράδυ να δολοφονήσουν κάποιον φίλο μου που το δέρμα του δεν είναι το ίδιο λευκό με το δικό μου.  Κι αυτός φοβάται.   Όλοι φοβόμαστε.

Ποιοι είστε εσείς που δεν φοβάστε; Αυτοί που λέτε «να τσακίσουμε τον φασισμό στο δρόμο»; Δηλαδή τι να κάνουμε; Να φτιάξουμε κι εμείς μια ομάδα κρούσης; Να δεχθούμε δηλαδή την πρόκληση,

των νεοναζί σε έναν εμφύλιο; 

Αυτή είναι η λύση; 

Αν δηλαδή ο Παύλος Φύσσας κατάφερνε να δείρει τους φασίστες που τελικά τον δολοφόνησαν, δεν θα κινδύνευε ξανά;
Εγώ φοβάμαι και για να πάψω να φοβάμαι θα πρέπει τα κρατικά όργανα και τα δημοκρατικά πολιτικά κόμματα να με πείσουν ότι δεν έχουν καμία δεύτερη σκέψη πολιτικής εκμετάλλευσης του φαινομένου της Χρυσής Αυγής. Σίγουρα δεν έχουν;