ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ
του Μιχάλη Σταυρόπουλου, σκηνοθέτη της ταινίας "Ανάμεσα σε δυο νησιά" που προβλήθηκε στο 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης το 2014.


"Ένα βιωματικό κείμενο για την ταινία, την υπόθεση και τις δυσκολίες της" ήταν η κατεύθυνση που μου δόθηκε και η αλήθεια, είναι πως μοιάζει κάπως δύσκολο για κάποιον που θέλοντας και μη έχει καλή σχέση με το γραπτό λόγο - ένεκα της δημοσιογραφικής του ιδιότητας για σχεδόν 30 χρόνια - να πρέπει ξαφνικά να απευθυνθεί στο κοινό σε πρώτο πρόσωπο.

Κι επειδή η επικοινωνία με το κοινό έχει μια ιδιαίτερη γοητεία, αυτό είναι που μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους και ένας από αυτούς είναι η κινηματογραφική γλώσσα,
μια γλώσσα που όλοι μας έχουμε μάθει να τη διαβάζουμε, όμως η "συγγραφή" της αποτελεί ένα τελείως διαφορετικό σύμπαν από αυτό που μέχρι τώρα γνωρίζαμε.


"Τη δεκαετία του '70 στη Σύρο κατασκευαζόταν ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο". Μόλις 10 λέξεις συμπυκνώνουν ένα ολόκληρο νόημα. Για έλα πες το αυτό με εικόνες! Η επιθυμία σου να εκφραστείς κινηματογραφικά δεν αρκεί. Είτε στη μυθοπλασία, είτε στο ντοκιμαντέρ χρειάζεσαι μια δυνατή ιστορία, ξεχωριστούς χαρακτήρες και βέβαια ένα χρηματοδότη που να πιστέψει σε σένα και το όραμά σου. "Ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο φτιαγμένο στη Σύρο της δεκαετία του '70, 4 ολόκληρες δεκαετίες προτού η αυτοκινητοβιομηχανία ανακαλύψει και πάλι την ηλεκτροκίνηση", είναι όντως μια ιστορία που κεντρίζει το ενδιαφέρον όλων, ιδίως σε μια ενοχική εποχή που θεωρούμε ότι δεν παράγουμε τίποτα στη χώρα μας και αναζητούμε μάταια το δρόμο προς την ανάπτυξη και κάπως έτσι ξεκίνησε μια βουτιά στα βαθιά νερά του κινηματογράφου.



Αν και εργάζομαι σε περιοδικά αυτοκινήτου από το 1986, παραδόξως αυτή είναι μια ιστορία ελάχιστα γνωστή - ακόμα και στο χώρο που κινούμαι. Όχι τουλάχιστον στο βάθος που τη γνώρισα ύστερα από δύο χρόνια έρευνας και γυρισμάτων.

Όλα ξεκίνησαν από μια φωτογράφιση των 4Τροχών στη Σύρο το Δεκέμβριο του 2011. Εκεί έτυχε να γνωρίσω κάποιους εργαζόμενους, που σε μικρή ηλικία είχαν εμπλακεί στην κατασκευή του ηλεκτρικού Enfield 8000. "Εδώ υπάρχει μια ιστορία που πρέπει να ειπωθεί" σκέφτηκα αμέσως και άρχισα να τη σκαλίζω, προκειμένου να κάνω την πρώτη ολοκληρωμένη μου ταινία. Στην πορεία γνώρισα και κάποιες πολύ ξεχωριστές προσωπικότητες, πρόθυμες να τη διηγηθούν. Αυτό που δε βρέθηκε πάντως ήταν ο χρηματοδότης... Με βασικό όπλο μια DSLR και έμπειρους φίλους που εν πολλοίς συνάντησα στην πορεία των γυρισμάτων μπόρεσα όχι απλά να τη φέρω εις πέρας, αλλά να την ολοκληρώσω με τον τρόπο που ήθελα. Κι αν στο γράψιμο χρειάζεσαι μόνο ένα πληκτρολόγιο, ή απλά ένα στιλό, το γύρισμα μιας ταινίας (ακόμα κι αν η εξέλιξη της τεχνολογίας έκανε πιο προσιτό το "σπορ") είναι αναγκαστικά μια συλλογική δουλειά. Όταν, λοιπόν, δεν έχεις χρήματα, το πιο δύσκολο είναι να βρεις ανθρώπους να πιστέψουν στο όραμά σου και να παραμείνουν δίπλα σου σε όλη την πορεία. Ένας από αυτούς είναι ο Δημήτρης Γεράρδης, που υπογράφει το μοντάζ και είναι γνωστός περισσότερο από τη σκηνοθεσία της "Εμπόλεμης ζώνης" που επί χρόνια προβαλλόταν στο Mega, ενώ τη Διεύθυνση Φωτογραφίας ανέλαβε ο Ιβάν Βουντίδης, με μεγάλη εμπειρία στο χώρο του κινηματογράφου. Αμέριστη βοήθεια είχα και στη Σύρο, όσο και από ακτοπλοϊκές και αεροπορικές εταιρείες, κάνοντας εφικτά τα πολυάριθμα γυρίσματα, τόσο στη Σύρο, όσο και στο εξωτερικό.


Η υπόθεση έχει περισσότερο τη δομή μιας ταινίας μυθοπλασίας, καθώς πίσω από τη γέννηση και το θάνατο του συγκεκριμένου αυτοκινήτου υπάρχουν ίντριγκα και κάποιες αναπάντεχες ανατροπές. Η Enfield Automotive, που είχε έδρα το Isle of Wight της Μ. Βρετανίας, κατάφερε να κατακτήσει ένα σημαντικό συμβόλαιο για την παραγωγή 100 ηλεκτρικών αυτοκινήτων, απέναντι στις προτάσεις των Ford και Leyland, κάτι που της έδινε ένα φοβερό όπλο για την εν συνεχεία εμπορική πορεία του μοντέλου. Λίγο πριν ξεκινήσει η παραγωγή, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας, ο εφοπλιστής Γιάννης Γουλανδρής, αποφασίζει να μεταφέρει το εργοστάσιο στη Σύρο, μια απόφαση πιθανώς μοιραία για το μέλλον ενός οχήματος πόλης που καθίστατο ιδανικό στην περίοδο -τότε- της πρώτης ενεργειακής κρίσης και των έντονων φαινομένων ρύπανσης στις μεγαλουπόλεις.

Η ταινία "Ανάμεσα σε δύο νησιά" μπορεί να χρησιμοποιεί σαν αφορμή την ιστορία του "ηλεκτρικού αυτοκινήτου της Σύρου", αλλά ουσιαστικά ρίχνει φως σε ένα πολιτικό και οικονομικό παρασκήνιο, που ίσως δεν έχει αλλάξει πολύ ύστερα από 40 χρόνια..._Μ.Σ.
Ποιος είναι:
Ο Μιχάλης Σταυρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός στο ΕΜΠ, εντούτοις η επαγγελματική του σταδιοδρομία ξεκίνησε ως illustrator, φωτογράφος και δημοσιογράφος στο περιοδικό 4ΤΡΟΧΟΙ, στο οποίο κατέχει τη θέση του Διευθυντή Σύνταξης από το 2000. Το "Ανάμεσα σε δύο νησιά" είναι η πρώτη του ταινία.