«ΔΙΚΕΣ ΤΩΝ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ, 1944-1949. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΜΝΗΜΗ»

Συνεχίζοντας το ιστορικό αφιέρωμα που κάνουμε για μια «μαύρη» σελίδα της πρόσφατης ιστορίας μας που μπορεί να την ονομάσουμε «ένοπλος δοσιλογισμός και αστικό κράτος», σήμερα παραθέτουμε μερικά κεφάλαια –θα ακολουθήσουν κι άλλα- από το βιβλίο του Δημήτρη Κουσουρή: «Δίκες των Δοσιλόγων, 1944-1949. Δικαιοσύνη, Συνέχεια του Κράτους και Εθνική Μνήμη».

Να θυμίσουμε ότι έχουμε παραθέσει ενδιαφέροντα αποσπάσματα  από το πολύ καλό βιβλίο του Νίκου Κ. Καρκάνη: “ΟΙ ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ. Δίκες – Παρωδία (ντοκουμέντα, αποκαλύψεις, μαρτυρίες)”, καθώς και ολόκληρο το βιβλίο του Τάσου Κωστόπουλου «Η αυτολογοκριμένη Μνήμη. Τα τάγματα ασφαλείας και η μεταπολεμική Εθνικοφροσύνη».

Τα αποσπάσματα που επιλέξαμε από την ιστορική μελέτη του Δ. Κουσουρή έχουν σχέση με τιςδίκες – παρωδία των συνεργατών των ναζί. Κρατήστε αυτό απ’ τις δίκες των προδοτών ταγματασφαλητών:

Απ’ όσους ταγματασφαλήτες κατηγορήθηκαν για συνεργασία με τον εχθρό και εγκλήματα κατά του λαού περίπου το 85% απαλλάχτηκαν από την προανάκριση και δεν οδηγήθηκε ποτέ στο δικαστήριο. Αρκετοί απ’ αυτούς , αφού άλλαξαν οπλισμό και τις γερμανικές στολές με του λεγόμενου «Εθνικού στρατού» «έδρασαν» στον εμφύλιο πόλεμο,
 και όπως γράφει ο Ν. Καρκανης αργότερα βολεύτηκαν σε εμπιστευτικές κρατικές θέσεις,  και σώματα ασφαλείας, ανέβηκαν στην στρατιωτική  ιεραρχία αυτοί που ήταν στρατιωτικοί,  και το καταπληκτικό: Αρκετοί απ’ αυτούς  πήραν συντάξεις σαν συμμετέχοντες στην... Εθνική ’Αντίσταση!

Και επισημαίνει ο Δ. Κουσουρή:  Από όσους δικάστηκαν, παραπάνω από τους μισούς αθωώθηκαν. Από τους καταδικασθέντες, οι πιο πολλοί έπεσαν στα μαλακά.
Εν τέλει, από την επίσημη δικαιοσύνη εκτελέστηκαν συνολικά είκοσι πέντε δωσίλογοι, αριθμός αναλογικά μικρότερος από όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που γίνεται ακόμα πιο «σκανδαλώδης» αν αναλογιστούμε πως την ίδια περίοδο εκτελέστηκαν από τα έκτακτα στρατοδικεία πάνω από τρεις χιλιάδες κομμουνιστές.

Καλή σας ανάγνωση

«Δίκες των Δοσιλόγων, 1944-1949. Δικαιοσύνη, Συνέχεια του Κράτους και Εθνική Μνήμη».

Του Γ. Γ. 
tsak-giorgis.blogspot.gr