Είν’ άλλο πράγμα η σύνθεση ή η αναθεώρηση και άλλο οι
διολισθήσεις προς την ευκολία, προς την συντήρηση των θέσεων και των εξουσιών.
Σε τέτοιες
περιπτώσεις έχουμε να κάνουμε με συνθέσεις άλλου τύπου, λαϊκιστικού, τέτοιου
που να μπορεί να φέρνει ψηφοφόρους στις δομές των εξουσιών και να τους συντηρεί
(πελατειακά) με κάθε τρόπο – συχνότατα δε, κοροϊδεύοντάς τους.
Γράφει
ο Απόστολος Βεργής, συγγραφέας
Λίγοι ηγέτες,
εντός της ιστορίας, έχουνε καταφέρει να συνθέσουν πολιτικές θέσεις και δομές
χρήσιμες και με αντοχή στο χρόνο, στην πραγματικότητα, επιβεβαιώνοντας τον
κανόνα της τάσεως προς τον λαϊκισμό της κάθε εξουσίας – και βέβαια, άλλο θα
πει: Καθαρό μυαλό κι άλλο θα πει πολιτική ευελιξία.
Τέτοιοι ηγέτες
βρίσκονται πολύ δύσκολα, διότι είναι σπάνιο ηγέτες να είναι δημιουργικοί και
ειδικά στις μέρες μας που το φαίνεσθαι κυριαρχεί στις φωτεινές οθόνες. Ο
Ελευθέριος Βενιζέλος, παράλληλα με την βαριά πολιτική του δραστηριότητα,
μετέφραζε Θουκυδίδη και εμπνεόταν απ’ αυτόν.
Ο παλαιός
πρόεδρος των ΗΠΑ Βενιαμίν Φραγκλίνος υπήρξε μέγας εφευρέτης. Ο Ι.Β. Λένιν,
ταυτόχρονα με την επαναστατική του δραστηριότητα, παρήγαγε τεράστιο θεωρητικό
συγγραφικό έργο κτλ.
Η σημερινή
στειρότητα των ηγετών αντικατοπτρίζει την ποιότητα των κοινωνιών μας – σήμερα,
που η πολιτική κατασκευάζεται από τις διαφημίσεις και οι ηγέτες τις ακολουθούν,
όντας δούλοι, όντας μη παραγωγικοί.
Ύστερα έφτασαν οι
κρίσεις και τα πάντα γίνανε εμφανή – πλην όμως, το κοινό έχει μάθει να
λειτουργεί με συγκεκριμένους τρόπους, μη σκεπτόμενους κι ακολουθητικούς· κι
έτσι μια νέα επανάσταση είναι ακόμα μακριά από το γίγνεσθαί μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου