ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στη ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ

Περιφερειακή Παράταξη της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση της Αριστερής Παρέμβασης στη Στερεά Ελλάδα 

για τα 70 χρόνια από τον Εμφύλιο

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016 στη Λαμία με επιτυχία η εκδήλωση - συζήτηση με θέμα: "1946 - 2016: 70 χρόνια από τονEμφύλιο", που διοργάνωσε η Περιφερειακή Παράταξη «Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά Ελλάδα».

Ο Περιφερειακός Σύμβουλος της Αριστερής Παρέμβασης στη Στερεά Ελλάδα, Βασίλης Ζούμπος,

ανέφερε στην εισαγωγή του, ότι η Περιφερειακή Παράταξη δεν πραγματοποιεί εκδηλώσεις ιστορικού περιεχομένου με διάθεση ιστοριολατρείας ή εξιδανίκευσης του παρελθόντος, ούτε για να κάνει αφ’ υψηλού κριτική στους αγώνες του παρελθόντος, ούτε βέβαια για να κάνει μια απλή παράθεση γεγονότων. Οι εκδηλώσεις αυτές πραγματοποιούνται για να βγάλουμε συμπεράσματα και διδάγματα για τους αγώνες του σήμερα. 

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης διεξήχθη γόνιμος συντροφικός διάλογος στον οποίο συμμετείχαν πολλοί από τους παρευρισκομένους με τοποθετήσεις και ερωτήσεις προς τους ομιλητές, για την περίοδο της Κατοχής και της Αντίστασης, καθώς και την περίοδο 1945-6 μετά την απελευθέρωση και την περίοδο του Εμφυλίου 1946-49.

Οι ομιλητές, Γιώργος Μιχαηλίδης, Υποψήφιος Διδάκτωρ Βαλκανικής Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, και Δημήτρης Μαριόλης, Εκπαιδευτικός, Ερευνητής - Ιστορικός και Συγγραφέας του βιβλίου "Η αδύνατη ταξική ανακωχή", μίλησαν για τις πολύπλοκες εγχώριες και διεθνείς πολιτικές συνθήκες που επικρατούσαν στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια και σε όλη την Ευρώπη, κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο καθώς και μετά τη λήξη αυτού το 1946, και αναφέρθηκαν στις πολιτικές επιλογές όλων των εμπλεκομένων που οδήγησαν στον Εμφύλιο το 1946.

Αναφέρθηκαν στη στάση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Βρετανίας και των λοιπών «συμμάχων» την περίοδο πριν και μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από την τριπλή φασιστική κατοχή (γερμανική, ιταλική, βουλγαρική), καθώς και τη στάση που τήρησαν την περίοδο αυτή τα κομμουνιστικά κόμματα των βαλκανικών χωρών (Γιουγκοσλαβίας, Βουλγαρίας και Αλβανίας) και το ΚΚ της Σοβιετικής Ένωσης.

Οι ομιλητές αναφέρθηκαν στο επικίνδυνο και ανιστόρητο ρεύμα του ιστορικού αναθεωρητισμού, που προσπαθεί να επιβάλλει η δεξιά τις τελευταίες δεκαετίες, με βάση το οποίο η δεξιά και η αριστερά είναι το ίδιο πράγμα, ο φασισμός και ο κομμουνισμός είναι το ίδιο πράγμα, οι Ναζί κατακτητές και οι αντάρτες που τους πολεμούσαν είναι το ίδιο πράγμα. Αυτός ο δεξιός ιστορικός αναθεωρητισμός ισχυρίζεται, μεταξύ άλλων, ότι τον Εμφύλιο τον επεδίωξε και τον έκανε το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ είχε ήδη αποδείξει πολλές φορές την περίοδο 1943-1945 ότι δεν ήθελε να συγκρουστεί με την ελληνική αστική τάξη και τους Αγγλοαμερικάνους.

Η ηγεσία του ΕΑΜ, καθοδηγούμενη δυστυχώς από την ηγεσία του ΚΚΣΕ, επέλεξε από το 1943 ακόμα τον λάθος δρόμο της ταξικής συνεργασίας με τμήματα της αστικής τάξης και συγκεκριμένα με πολιτικές δυνάμεις του κέντρου. Αυτή η πολιτική ήταν ο πυρήνας της τακτικής των Λαϊκών Μετώπων, μιας πολιτικής γραμμής που είχε χαραχθεί από το ΚΚΣΕ ήδη από τη δεκαετία του 1930. Αποτέλεσμα αυτής της επιλογής ήταν η υπαγωγή του ΕΛΑΣ το 1943 στη διοίκηση του συμμαχικού στρατηγείου, αποτέλεσμα αυτής της επιλογής ήταν ο Λίβανος, η Καζέρτα και βέβαια η εγκληματική συνθηκολόγηση της Βάρκιζας.

Οι ομιλητές ανέλυσαν τον τρόπο με τον οποίο η αστική τάξη και οι ιμπεριαλιστές Άγγλοι και Αμερικάνοι επεδίωξαν τον Εμφύλιο για να καθαρίσουν την Ελλάδα από κάθε κομμουνιστική παρουσία, με την Λευκή Τρομοκρατία που εξαπέλυσε το Εθνικό Κράτος εναντίον των κομμουνιστών και όλου του δημοκρατικού κόσμου, που είχε αντιταχθεί στους ναζί κατακτητές μέσα από τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, αμέσως μόλις αποχώρησαν οι Γερμανοί το 1944, με επικεφαλείς σε αυτή την προσπάθεια τους συνεργάτες των Γερμανών, τους ταγματασφαλίτες. Ο Εμφύλιος ήταν η μοναδική επιλογή που είχε απομείνει το 1946 στους κομμουνιστές και σε όλο το δημοκρατικό κόσμο της Ελλάδας, ώστε να αμυνθεί ενάντια στις επιθέσεις που δέχονταν από τους ταγματασφαλίτες, τους παρακρατικούς, από τους δοσίλογους, από την αστική τάξη και τους ιμπεριαλιστές.

Τα κεντρικά πολιτικά συμπεράσματα από τον τιτάνιο αγώνα του ΔΣΕ και του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, από τα Δεκεμβριανά και τη μάχη της Αθήνας, από τη Βάρκιζα, από τη Λευκή Τρομοκρατία του 1945-46, και από την εξώθηση του ΚΚΕ και όλου του δημοκρατικού κόσμου στον Εμφύλιο, είναι πως πρώτον, η ταξική συνεργασία της αριστεράς με κομμάτια της αστικής τάξης, πάντα ζημιώνει το λαό και τους αγώνες του. Δεύτερον, πως για να απελευθερωθεί ένας λαός, πάντα πρέπει να στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις και να παίρνει τις δικές του αποφάσεις, και δεν πρέπει να λαμβάνει εντολές από κανένα εξωτερικό κέντρο, είτε αυτό λέγεται Σοβιετική Ένωση, είτε προφανώς λέγεται ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, δηλ. Βρετανία, ΗΠΑ, ή Ευρωπαϊκή Ένωση στο σήμερα. Τρίτον, πως οποιοδήποτε λαϊκό κίνημα, δεν είναι πραγματικά δημοκρατικό, δηλαδή, σε οποιοδήποτε λαïκό κίνημα δεν αποφασίζει η βάση του κινήματος αυτού για την πορεία του, σε οποιοδήποτε λαϊκό κίνημα η ηγεσία έχει αποκοπεί από τη βάση του, τότε αυτό είναι καταδικασμένο να αποτύχει.

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στη ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ

Περιφερειακή Παράταξη της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς

Blog: www.aristeriparemvasistereas.wordpress.com

E-mail: aristeriparemvasistereas@gmail.com

Facebook: ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ