Μπορεί να ακούγεται παράξενο και οξύμωρο, αλλά η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΔΗΣΥΜ) παίζει τα ρέστα της στις δημοσκοπήσεις.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι συνδέει την πολιτική της ανάκαμψη με τη δημοσκοπική της άνθιση. Μέχρι πρότινος η Φώφη Γεννηματά και οι συνεργάτες της δεν ήθελαν ούτε να ακούν για δημοσκοπήσεις. Θεωρούσαν πως οι δημοσκόποι τους αδικούν καθώς τα ποσοστά που τους έδιναν ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, κάπου ανάμεσα στο 4% και 5%, κάτω και από το ποσοστό (6,29%) που είχε λάβει στις τελευταίες εκλογές.
Αίφνης όμως τα πράγματα άλλαξαν. Η συμφωνία με τον Γ. Παπανδρέου και η ένταξη του ΚΙΔΗΣΟ στη ΔΗΣΥΜ,
συν βεβαίως τη ραγδαία υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ, άλλαξαν τα δεδομένα στην Κεντροαριστερά, δημιούργησαν θετικό κλίμα και προσέδωσαν δυναμική στην προσπάθεια ανασυγκρότησής της. Κάτι που αποτυπώνεται πλέον και στις δημοσκοπήσεις. Στην αρχή το κέρδος ήταν μία μονάδα (1%). Στη συνέχεια, από εκεί που η ΔΗΣΥΜ ήταν πέμπτο κόμμα πλασαρίστηκε στην ίδια θέση με Χρυσή Αυγή και ΚΚΕ και με παρεμφερή ποσοστά. Και τώρα, σύμφωνα με τη έρευνα της Rass, πέρασε καθαρά και για πρώτη φορά στην τρίτη θέση. Καλύτερο δώρο δεν θα μπορούσε να κάνει κάποιος στη Φώφη. Πλέον η επικεφαλής της ΔΗΣΥΜ περιμένει πως και πως την επόμενη δημοσκόπηση. Ζει με την κρυφή ελπίδα πως θα επιβεβαιωθεί η τρίτη θέση και το ποσοστό μπορεί να προσεγγίζει διψήφιο νούμερο. Πάντως αυτό που για τη Φώφη, τον Γιώργο, τον Θεοχαρόπουλο και τους άλλους της ΔΗΣΥΜ είναι κρυφή ελπίδα για κορυφαίο παράγοντα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτελεί βεβαιότητα αφού, όπως έλεγε προ ημερών σε πολιτικό επιχειρηματικό δείπνο, "τρίτο κόμμα και με ποσοστό που μπορεί να φθάσει ακόμη και το 12% θα είναι το ΠΑΣΟΚ". Εξυπακούεται, πως εάν κάτι τέτοιο συμβεί αλλάζουν συνολικά οι όροι του πολιτικού παιχνιδιού, αλλά και της διακυβέρνησης. Ο Τσίπρας θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση και ενδεχομένως θα προσπαθήσει να προσεγγίσει το ΠΑΣΟΚ προτείνοντας του να μπει στην κυβέρνηση προκειμένου να δημιουργηθεί αντιδεξιό μέτωπο και για να υλοποιηθεί ένα προοδευτικό πρόγραμμα. Κάτι δηλαδή παρεμφερές με αυτό που πρότεινε, προ ημερών, ο Νίκος Φίλης.
Περισσότερο αισιόδοξος και από τη Φώφη Γεννηματά είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος πιστεύει πως "η φθορά της κυβέρνησης θα είναι συνεχής και επιταχυνόμενη και αν οι εκλογές γίνουν το 2018 τότε η ΔΗΣΥΜ μπορεί να είναι αυτή δεύτερο κόμμα και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ". Μάλιστα λέγεται πως ο πρώην πρωθυπουργός σε μια από τις "συσκέψεις της Τρίτης" που έχουν οι επικεφαλής των κομμάτων που συμμετέχουν στη ΔΗΣΥΜ υποστήριξε πως θα πρέπει να θέσουν ως εκλογικό στόχο την ανάληψη της διακυβέρνησης και να μην βραχυκυκλώνονται σε συζητήσεις για το ποιόν θα στηρίξουν: τη Ν.Δ. ή τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο θέμα αυτό η Φώφη Γεννηματά είναι ξεκάθαρη: "Δεν πρόκειται να συναινέσω σε δύο πράγματα: πρώτον, να παραμείνει πρωθυπουργός ο Τσίπρας και δεύτερον να δώσουμε κοινοβουλευτική στήριξη για να κάνει κυβέρνηση ο Μητσοτάκης", μας λέει. Στην παρατήρησή μας ότι μπορεί να χρεωθεί την ακυβερνησία και την προσφυγή σε νέες εκλογές και μάλιστα με απλή αναλογική είναι επίσης ξεκάθαρη: "Και γιατί θα πρέπει να το χρεωθούμε εμείς. Να συμφωνήσουν η Ν.Δ. με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν συμφωνήσουν, ας πάμε σε εκλογές και με απλή αναλογική. Εμάς μας συμφέρει, τη χώρα ίσως δεν θα συμφέρει. Δεν μπορεί όμως να είμαστε μονίμως εμείς η υπεύθυνη δύναμη, αυτή που βάζουν το εθνικό συμφέρον πάνω από το παραταξιακό. Ας το κάνουν και οι άλλοι. Αν συμφωνήσουν τότε ναι θα μπούμε και μεις στην κυβέρνηση. Σε τρίδυμο παίζουμε σε δίδυμο όχι".
Βεβαίως, γνωρίζει πως σε περίπτωση που γίνουν εκλογές και η Ν.Δ. δεν έχει αυτοδυναμία θα δεχθεί πιέσεις και μάλιστα έντονες για να σχηματισθεί κυβέρνηση Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ. Πιέσεις όχι μόνο από την τρόϊκα ή εγχώρια επιχειρηματικά συμφέροντα, αλλά και από το ίδιο της το κόμμα και ιδίως την ομάδα του Ευάγγελου Βενιζέλου, αλλά και όσους άλλους κομματικούς αξιωματούχους -και είναι πολλοί- θέλουν να μεταλάβουν ξανά των αχράντων μυστηρίων του γκουβέρνου. Η εύκολη απάντηση είναι: κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο, όμως, όπως μας λέει προβεβλημένο στέλεχος της ΔΗΣΥΜ, "η στάση μας θα καθοριστεί από τα πολιτικά δεδομένα που τότε θα υπάρχουν, από τις οικονομικές ανάγκες της χώρας, από το περιεχόμενο των πιέσεων και φυσικά από το ποιόν και τις επιδιώξεις όσων θα τις επιχειρήσουν". Το ερώτημα είναι τι θα κάνει στην περίπτωση που στη Γερμανία ο Σουλτς επικρατήσει της Μέρκελ και υπάρξει κυβέρνηση με βασικό κορμό το SPD. Σ' αυτή την (ήκιστα πιθανή) περίπτωση είναι σίγουρο πως οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες θα ασκήσουν αφόρητες πιέσεις στη Φώφη -το κάνουν ήδη μαζί με τους Γάλλους σοσιαλιστές- να τα βρει με τον Τσίπρα και να μπεί στην κυβέρνηση.
Προς το παρόν οι μόνες πιέσεις που δέχεται η Φώφη είναι να διαλύσει τη ΔΗΣΥΜ και να πάνε σ' ένα ιδρυτικό συνέδριο που θα εκλέξει όργανα και αρχηγό ενός νέου κόμματος της Κεντροαριστεράς. Ευτυχώς γι' αυτήν αυτού του είδους οι πιέσεις είναι μόνον από το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη, η δύμαμη του οποίου όμως συνεχώς φθίνει, και από τα πέντε ηγετικά μέλη της "Ώρας Αποφάσεων" (Δατσέρης, Διαμαντοπούλου, Μεϊμάρογλου, Ραγκούσης, Φλωρίδης), των οποίων η απήχηση είναι περιορισμένη. Σημειώνουμε πως για μεν τον Σταύρο Θεοδωράκη η Φώφη θεωρεί πως "είχε την ευκαιρία του (να συμπορευθούν μαζί) πέρσι το καλοκαίρι και την έχασε" για δε τους πέντε της "Ώρας Αποφάσεων" ότι "καλό είναι ο καθένας να έχει συναίσθηση του μεγέθους του και της ευθύνης του. Ως άτομα είναι ευπρόσδεκτοι στη ΔΗΣΥΜ, όχι ως κόμμα". Με την ΔΗΣΥΜ να έχει κερδίσει το στοίχημα του μεγάλου φορέα της Κεντροαριστεράς και με τις δημοσκοπήσεις να δίνουν αέρα στα φτερά της το ερώτημα, το οποίο θέτουν αρκετοί, είναι αν η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς είναι όντως δυνατή ή απλώς αποτελεί μια "νεκρανάσταση" του ΠΑΣΟΚ σε συνθήκες κρίσης του ΣΥΡΙΖΑ; Σίγουρα αυτή τη στιγμή, όπως παραδέχονται και στη Χαριλάου Τρικούπη, παρατηρείται συσπείρωση παραγόντων (βουλευτών, πολιτευτών, κρατικών αξιωματούχων, αυτοδιοικητικών στελεχών) όχι όμως και συστράτευση πολιτών. Η ενδυνάμωση της ΔΗΣΥΜ γίνεται αφενός επειδή μεγαλώνει η αμφισβήτηση της κυβερνήσεως και ενισχύεται η πεποίθηση απομάκρυνσής της, μερίδα ΠΑΣΟΚων που είχε πάει στον ΣΥΡΙΖΑ επαναπατρίζεται και αφετέρου επειδή ειδικά ο χώρος του "σκληρού" πρώην ΠΑΣΟΚ (παπανδρεϊκοί και αντιδεξιοί) δεν θέλει να δουν αυτοδύναμη τη Ν.Δ. και πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη.
Βεβαίως, το ευκατάστατο και εκσυγχρονιστικό τμήμα της Κεντροαριστεράς, προκειμένου να φύγει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αναμένεται -όπως άλλωστε το ομολογούν αρκετοί, αλλά και καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις- να ψηφίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτό φαίνεται πως είναι και το στοίχημα του Σταύρου Θεοδωράκη και των πέντε της Ώρας Αποφάσεων: Μήπως καταφέρουν να συγκρατήσουν αυτό το κομμάτι των ψηφοφόρων και αντί να πάει απευθείας στον Μητσοτάκη να ψηφίσει αυτούς, οι οποίοι θα μπορούσαν, εάν μπουν στη Βουλή, να στηρίξουν μια φιλελεύθερη κυβέρνηση. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν στο Ποτάμι ένα ποσοστό κοντά στο 2%. Αν η Διαμαντοπούλου και οι άλλοι μπορέσουν να δώσουν μία μονάδα (1%), τότε υπάρχει κοινοβουλευτική συνέχεια για το Ποτάμι, ενώ και ο Μητσοτάκης θα έχει έναν κοινοβουλευτικό σύμμαχο και πιθανώς κυβερνητικό εταίρο εφόσον δεν πάρει αυτοδυναμία. Από τη στιγμή που η ΔΗΣΥΜ ξεκαθαρίζει πως δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τον Μητσοτάκη αναμφίβολα το Ποτάμι και οι νέοι του σύμμαχοι έχουν ένα καλό αφήγημα να προσφέρουν στους "πεφωτισμένους" του Κέντρου (τους Φιλελεύθερους και Μεταρρυθμιστές δηλαδή) για να τους ψηφίσουν ώστε μεταξύ άλλων να είναι και κυβερνητικό αντίβαρο στους δεξιούς της Ν.Δ. που θα πιέζουν τον Κυριάκο να εφαρμόσει πολιτικές της λαϊκής Δεξιάς, πιθανώς και φιλοαμερικάνικες ενάντια στη γερμανοκρατούμενη Ευρώπη εάν ο Τραμπ οδηγήσει τα πράγματα σε σύγκρουση με την ευρωζώνη. Είναι όντως ένα καλό αφήγημα. Αν θα ευδοκιμήσει κανείς δεν το ξέρει. Πάντως δίνει τη δυνατότητα στον Στ. Θεοδωράκη να προσπαθήσει να συγκρατήσει τις κεντρόφυγες δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί στο κόμμα του και τουλάχιστον να μην έχει άλλη αποχώρηση βουλευτή.
Στη ΔΗΣΥΜ πάντως δεν θα έβλεπαν και με άσχημο μάτι εάν, μετά τη Μάρκου, τον Ιλχάν και τον Μπαργιώτα, άφηνε ο Σπύρος Λυκούδης τα προνόμια της αντιπροεδρίας της Βουλής και δήλωνε την πρόθεσή του να συνεργαστούν. Όπως επίσης θα δέχονταν με ευχαρίστηση στους κόλπους της και τον άλλο Σπύρο του Ποταμιού, τον Δανέλλη. Επειδή και τα δύο, προσώρας τουλάχιστον, είναι δύσκολα στη ΔΗΣΥΜ ετοιμάζονται να ξεκινήσουν σιγά σιγά τις διαδικασίες για σύγκληση συνεδρίου τον Ιούνιο. Συνέδριο Θέσων όμως και όχι για να διαλυθούν τα κόμματα και οι κινήσεις που τη συναπαρτίζουν ούτε για να εκλέξει αρχηγό -εξάλλου έχει τη Φώφη επικεφαλής και κανείς δεν αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία της. Στο συνέδριο του Ιουνίου θα εκλεγεί πάντως ένα συντονιστικό - καθοδηγητικό όργανο στο οποίο θα αποτυπώνονται τόσο η υφιστάμενη κομματική πραγματικότητα όσο και η διάθεση, σε χρόνο μέλλοντα, μετεξέλιξης της ΔΗΣΥΜ στον νέο και ενιαίο φορέα της Κεντροαριστεράς. Πριν το συνέδριο προγραμματίζονται τέσσερεις πέντε θεματικές συνδιασκέψεις για εκπόνηση θέσεων -η πρώτη θα γίνει στην Κρήτη-, ενώ θα οργανωθεί και ειδική εκδήλωση για τη νεολαία, όπου η ΔΗΣΥΜ έχει "τρύπα". Και χωρίς νεολαία ένα κόμμα, όσο κι αν προσπαθήσει, είναι δύσκολο, όπως ομολογεί βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, να πετάξει ψηλά και πάντως στα ποσοστά που ονειρεύονται η Φώφη και ο Γιώργος. Οι δημοσκοπήσεις μπορεί να επιβεβαιώνουν την διάχυτη κοινωνική αίσθηση περί, συγκρατημένης έστω, ανοδικής τάσης της ΔΗΣΥΜ όμως ταυτοχρόνως δείχνουν πως στις ηλικίες μέχρι 30 ετών τα ποσοστά των ψηφοφόροι της είναι σχεδόν μηδενικά.
Σε κάθε περίπτωση η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς μέσω της ΔΗΣΥΜ δείχνει να είναι ένα στοίχημα που το τελευταίο διάστημα, και ιδίως με την κυβερνητική αποδόμηση, μπορεί να κερδηθεί για τη Γεννηματά, τον Παπανδρέου, τον Θεοχαρόπουλο και όσους άλλους πρωταγωνιστούν στο εγχείρημα. Βεβαίως για να το κερδίσει οριστικά θα πρέπει να αθροίσει κι άλλες δυνάμεις, μεταξύ των οποίων και το Ποτάμι και την "ομάδα των πέντε", αλλά και άστεγους σημιτικούς και εκσυγχρονιστές. Το γεγονός ότι η Φώφη τις επόμενες ημέρες σχεδιάζει να επισκεφθεί τον Κώστα Σημίτη δεν σημαίνει ότι ο πρώην πρωθυπουργός επικροτεί και τις επιλογές της. Όπως, και παρά τα όσα λέγονται, δεν εγκρίνει και τις πράξεις της Διαμαντοπούλου και των συν αυτή. Ο "πατριάρχης" του εκσυγχρονισμού μπορεί να πηγαίνει στις εκδηλώσεις που τον καλούν, όμως, όπως μας λέει στενός του φίλος, "το κάνει από υποχρέωση και όχι επειδή συμφωνεί με όσα γίνονται".
Και επειδή αναφερθήκαμε στον Κ. Σημίτη να πούμε πως η Φώφη -ίσως και από ιδιοσυγκρασία ή γιατί ακολουθεί τα χνάρια του αειμνήστου πατέρα της- αποφεύγει τις πολώσεις και επιδιώκει να έχει καλές σχέσεις με όλους, ακόμη και με τον προκάτοχό της στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος διαφώνησε με την επιλογή της να συμπράξει με τον Γιώργο Παπανδρέου και το Κίνημά του. Η Φώφη δεν θα ήθελε να φύγει ο Βενιζέλος από το ΠΑΣΟΚ και ελπίζει ότι οι καλές δημοσκοπήσεις θα τον πείσουν να παραμείνει και να μην υλοποιήσει την πρόθεσή του να παραμείνει, έστω για κάποιο διάστημα, εκτός πολιτικής. Πάντως ιστορικό στέλεχος (και παπανδρεϊκού κλίματος) του ΠΑΣΟΚ, που είναι αποστασιοποιημένος όμως από τα δρώμενα, έχει τη γνώμη πως το στοίχημα της αναδιοργάνωσης του σοσιαλδημοκρατικού χώρου "δεν μπορεί να κερδηθεί όσο είναι υπόθεση μηχανισμών και αξιωματούχων. Μόνο αν επανασυνδεθεί με τις μάζες και τα κινήματα και εκφράσει τις λαϊκές ανάγκες και τις εθνικές προτεραιότητες στην εποχή μνημονίων και της περιορισμένης κυριαρχίας μπορεί ένα Κίνημα, όπως παλαιότερα το ΠΑΣΟΚ, να κυριαρχήσει πολιτικά και να διεκδικήσει μεγάλα εκλογικά ποσοστά".
Τέλος, υπάρχει κι άλλος ένας παράγοντας που μπορεί να μην επιτρέψει, τελικά, στη ΔΗΣΥΜ να πετάξει ψηλά. Κι αυτός είναι ο πρωθυπουργός. Αν ο Αλέξης Τσίπρας αποφασίσει να στήσει γρήγορα κάλπες σε σύγκρουση με τους δανειστές, "που δεν καταλαβαίνουν τίποτε", και σε κλίμα ακραίας πόλωσης με τον Μητσοτάκη, τη Δεξιά και τη διαπλοκή, "που είναι ταυτισμένοι μαζί τους", τότε στο δίλλημα που θα θέσει: "Η εμείς ή αυτοί" (με ότι περιεχόμενο μπορεί να φαντασθεί κάποιος ότι θα δώσει στο "εμείς" και το "αυτοί") η κοινωνία το πιθανότερο είναι πως θα διχαστεί και θα πάει με τη μία ή την άλλη πλευρά, οδηγώντας σε ασφυξία τον ενδιάμεσο χώρο. Είναι μια περίπτωση που και στη Χαριλάου Τρικούπη και κυρίως στη Σεβαστουπόλεως απεύχονται να συμβεί...
Φελνίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου