Στο προσωρινό διευθυντήριό της συμμετείχαν οι: Σ. Καράγιωργας, Γ. Μυλωνάς, Σπ. Πλασκοβίτης, Κ. Καλλιγάς και ο Β. Φίλιας, ο οποίος, τοποθετήθηκε ως επικεφαλής του παράνομου Δικτύου της Οργάνωσης.
Με συντονισμένες ενέργειες και πρωτοβουλίες όλων, πολύ σύντομα, στρατολογήθηκε ένα πλήθος αγωνιστών και πολλών προσωπικοτήτων του ευρύτερου αντιστασιακού κυκλώματος, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας ισχυρός παράνομος μηχανισμός με πολλούς πυρήνες στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Ειδικότερα, με τις σωστές κατευθύνσεις, που έδινε ο Βασίλης Φίλιας δημιουργήθηκαν διάφορα κλιμάκια αντιστασιακών στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Κοζάνη, την Κρήτη κ.ά.
Τα δίκτυα αυτά ήταν ολιγομελή και συγκροτημένα κατά κατηγορίες, όπως ήταν ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
2 σχόλια:
Πριν ακόμη από τη συγκρότηση του ΠΑΚ, στα μέσα της δεκαετίας του ’50, όταν έγινε καθηγητής Οικονομικών στο άσημο τότε Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, ο Ανδρέας είχε αναλάβει να προσελκύσει στη σχολή «λαμπρούς» φοιτητές από όλη τη χώρα ώστε να αναδειχθεί μελλοντικά το πρόγραμμα σπουδών. «Οργωσε» την αμερικανική επαρχία, «στρατολόγησε» πιστούς φοιτητές του που αργότερα διέπρεψαν και κατά τη διάρκεια των σπουδών τους αποκαλούνταν από τους συναδέλφους του στη σχολή «Andy’s boys». Ηταν ένα μοτίβο που επαναλήφθηκε κατά την πολιτική καριέρα του, πόσω μάλλον κατά την ίδρυση του κόμματος που θα τον οδηγούσε στην πρωθυπουργία.
Ως τις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου του 1974, ο Ανδρέας είχε καταφέρει να κάνει μια πολύ δυναμική προεκλογική εκστρατεία σε όλη την Ελλάδα, όχι αναζητώντας φοιτητές αυτή τη φορά, αλλά επιχειρώντας τις στενότερες δυνατές σχέσεις με τον λαό. Πάνω σε ένα φορτηγό Volkswagen, μαζί με στελέχη του κόμματος και με τον γιο του Νίκο, ο οποίος ως τότε βρισκόταν στον Καναδά όπου τελείωνε το σχολείο («έτσι έμαθα την Ελλάδα» θα δηλώσει αργότερα), ο Ανδρέας γυρνούσε επισκεπτόμενος πάνω από δέκα χωριά την ημέρα. Οι συγκεντρώσεις τους ήταν σίγουρα επιτυχημένες, με το πλήθος να συγκεντρώνεται και από αφοσίωση, αλλά και από κοινή περιέργεια να δουν έναν ασυνήθιστο πολιτικό να μιλάει για την ανάγκη ενός δικαιότερου πολιτικού συστήματος, την ανάγκη απαγκίστρωσης από την εξάρτηση των μεγάλων δυνάμεων, την εθνική ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική απελευθέρωση.
Δεν έλειψαν μικροεπεισόδια, κατάλοιπα του εμφυλιακού κλίματος. Στην Καλαμάτα τούς επιτέθηκαν δεξιοί με ρόπαλα, ενώ στη βροχερή Λιβαδειά τούς πλησίασε ένα ημιλιπόθυμο αγόρι με μια σφαίρα καρφωμένη στο πόδι του. «Στον δρόμο για την Πάτρα από το Δερβένι Κορινθίας, οι κάτοικοι έκλειναν τα παντζούρια τους όταν περνούσε η πομπή των αυτοκινήτων μας. Υποθέτω ότι συνέβαινε από φόβο, ακουγόταν συχνά το σύνθημα “Καραμανλής ή τανκς” τότε» θυμάται ο Γιώργος Κίσσονας, διευθυντής του γραφείου του ΠΑΚ στη Ρώμη και ιδρυτικό μέλος του ΠαΣοΚ. Την ημέρα των εκλογών εκατοντάδες κόσμος συνέρρευσε στο Καστρί, αλλά ο Ανδρέας επέμενε να τους λέει: «Μη μένετε εδώ, μην κοιμηθείτε εδώ!».
«Το κείμενο της διακήρυξης είναι συνεπές στις αρχές του ΠΑΚ και στον πολιτικό διάδοχό του που ήταν το ΠαΣοΚ» σημειώνει ο Γιώργος Κίσσονας. Συνεχίζει σκιαγραφώντας το ανάστατο παγκόσμιο κλίμα της εποχής που είχε κατά νου ο Ανδρέας: «Η Αμερική είχε γονατίσει στο Βιετνάμ, υπήρχε διεθνής κατακραυγή για τα επεισόδια στους Ολυμπιακούς του Μεξικού, είχε προηγηθεί η Ανοιξη της Πράγας, ο Μάης του ’68 και το διεθνές κίνημα κατά του καθεστώτος στη Χιλή. Υπήρχε μεγάλη ελπίδα ότι ερχόταν κάτι καλύτερο για τον κόσμο».
Εκτοτε, το «παρών» στα πρώτα βήματα του κόμματος έδωσαν μέλη του ΠΑΚ κυρίως από τη Γερμανία και τον Καναδά, πρώην στελέχη της Ενωσης Κέντρου, αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα όπως η Αμαλία Φλέμινγκ και ο Σάκης Καράγιωργας, η γενιά του Πολυτεχνείου, αναμαλλιασμένοι νεολαίοι με ανοιχτά πουκάμισα, οι τροτσκιστές Λιβιεράτος και Δαλαβάγκας (ο Πάμπλο παρέμεινε στενός φίλος του Ανδρέα ως το τέλος), ακόμη και ο νεαρός τότε Δημήτρης Κουφοντίνας που αποχώρησε έπειτα από λίγο καιρό... Ο Ανδρέας βρισκόταν ήδη σε διάλογο με μέλη της Δημοκρατικής Αμυνας που θα προσχωρούσαν στο ΠαΣοΚ περίπου έναν μήνα αργότερα και μαζί με τους παραπάνω θα συγκροτούσαν διάφορα ρεύματα μέσα στο κόμμα. Επρόκειτο για ανθρώπους των οποίων η ιδεολογία είχε μείνει εκτός της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, ανθρώπους αποφασισμένους να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΟΛΟΥΣ ΜΕΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΤΟ...ΣΕΡΝΕΙ ΚΑΡΑΒΙΑ !!!!
Δημοσίευση σχολίου