Προβληματισμό, θλίψη αλλά και οργή προκαλούν, ένθεν κακείθεν, οι τελευταίες πρωτοβουλίες Καμμένου σε όλα τα επίπεδα.
Ο εν λόγω κύριος, για τον οποίο κάθε μέρα δείχνει ότι διαθέτει σχεδόν μηδενικό πολιτικό IQ, μάλλον χωρίς συναίσθηση των ευθυνών του, εκστομίζει φανφάρες και προβαίνει σε υπερφίαλες πράξεις βάζοντας μάλλον σε κίνδυνο λεπτές ισορροπίες που οικοδομήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες με τη γείτονα Τουρκία.
Ανήμπορος να απεγκλωβιστεί από τις γκρίζες ιδεολογικές του καταβολές, με ύφος και παρουσία tres militariste, βλέπει(;) τη γεωπολιτική πραγματικότητα και τις εξελίξεις πάντα μέσα σε ένα «φιλοπολεμικό» πλαίσιο και ως ευκαιρία για την επίδειξη της …αδούλωτης και ανυπότακτης προσωπικότητάς του…
Μερικές φορές αυτός ο φανατικός Ελληναράς,
υποκαθιστώντας κάθε άλλον αρμόδιο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, παρεμβαίνει με απίστευτες δηλώσεις και τελικά πέφτει σαν ανυποψίαστο θήραμα στις επικοινωνιακές παγίδες της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Ο Κλουζώ και νυν παλληκαράς Πάνος , εκτός από τον εκνευρισμό και την αμηχανία, κάθε φορά που θα ανοίξει το στόμα του, προκαλεί και τα χαχανητά φίλων και αντιπάλων εντός και εκτός επικράτειας.
Αυτός ο αστέρας της αμυντικής και εξωτερικής πολιτικής δεν σταματά όμως εδώ. Εμπλέκεται , και μάλιστα με θορυβώδη τρόπο, στο σύνολο των διεργασιών και διαπραγματεύσεων με τους δανειστές της χώρας, πατρονάροντας, ίσως και εγκαλώντας κατά περίπτωση, το οικονομικό επιτελείο και δη τον Υπουργό Οικονομικών. Και στην περίπτωση αυτή , ο παλληκαρισμός και το πολιτικό παραμύθι ξεχειλίζουν. Γνωρίζοντας την ολική του πολιτική κατάρρευση, προσπαθεί με διαφοροποιήσεις επικοινωνιακού χαρακτήρα να «σώσει οτιδήποτε αν σώζεται», γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του τον όποιο κυβερνητικό σχεδιασμό και τακτική.
Ο …. Πρωθυπουργός, ανίκανος να αντιδράσει, αφού ο μέγας Πάνος τον κρατάει από τη μύτη, άλλοτε σιωπά και άλλοτε χαζογελάει αμήχανα, προκειμένου να σώσει τις καρέκλες που κάθεται αυτός, οι συνεργάτες και οι βουλευτές του κόμματός του. Γνωρίζουν όλοι ότι μια ρήξη με τους ακροδεξιούς του Πάνου θα είναι καταστροφική, με άμεσο αποτέλεσμα την αποχώρηση από την εξουσία και την απώλεια των προνομίων που τώρα απολαμβάνουν. Ο τριφηλός πολιτικός βίος όμως των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τελειώνει και αυτοί, σε μια συγχορδία ντροπής, εθελοτυφλούν και κωφεύουν.
Ο , πάλαι ποτέ, μεγάλος ΣΥΡΙΖΑ με τον μικρό Αλέξη, μετά τον θυελλώδη έρωτα με τον μεγάλο Πάνο των μικρών ΑΝΕΛ, νιώθει ότι το τέλος και η διάλυση του πιο ανώμαλου πολιτικά συνοικεσίου στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου, είναι δεδομένο. Πρόσφατα μάλιστα, το στρατηγείο ανόητων του Αλέξη, εμμέσως πλην σαφώς, εγκαινίασε μια (παρα)πολιτική ανοιγμάτων προς το, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, όζον, βδελυρό και προδοτικό ΠΑΣΟΚ, αφού πρώτα διαπίστωσαν , μάλλον με τρόμο, ότι αυτό το κόμμα φαίνεται να υπερβαίνει το πολιτικό και εκλογικό σοκ των τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων και αποκτά εκ νέου, αργά αλλά σταθερά, σοβαρή επαφή με την κοινωνία. Τώρα δε που η καταστροφική πολιτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ άφησε έκθετους και κοινωνικά και πολιτικά αποστεωμένους τους επιτελάρχες του ΠΑΣΟΚ που προσχώρησαν στον ΣΥΡΙΖΑ, η διάλυση και η πτώση του κυβερνητικού μπλοκ θα γίνει πιο σύντομα με πολύ μεγάλο πάταγο.
Είναι βέβαιο ότι πολλά ποντίκια ετοιμάζονται και ψάχνουν την ευκαιρία να πηδήξουν από το πλοίο αφήνοντας τον Αλέξη και τον Πάνο στην πολιτική τους μοίρα. Όμως και οι δύο έζησαν το μύθο τους αφού διέλυσαν τα πάντα. Ο ολίγιστος Αλέξης θα επιστρέψει στην «Αριστερά των δήθεν» και ο άνους Πάνος στον φυσικό ιδεολογικό και πολιτικό του χώρο, στη δεξιά της δεξιάς.
Γράφει ο Γιώργος Μεντζελίδης**Ο Γιώργος Μεντζελίδης είναι ειδικός Σύμβουλος και Διευθυντής Διοίκησης και Ανάπτυξης εταιρειών και επιχειρήσεων (www.mentzelidis.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου