Η ΣΤΕΡΕΑ KAI Η ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΒΗΜΑΤΑ ΜΕ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΣΤΗ ΓΝΩΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΡΓΙΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ

Σήμερα η ανάγκη είναι να κάνουμε βήματα.

Με επένδυση κυρίως στη γνώση.

Με τις συνέργιες.

Με εμπιστοσύνη και ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ απέναντι στους νέους επιστήμονες.

Το 2020 βρίσκει την Στερεά να υστερεί στην εκμετάλλευση τεχνολογικών δυνατοτήτων που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν στην προβολή της περιοχής, στην βοήθεια στην καθημερινότητα των πολιτών, σε συστήματα προστασίας.

Δεν βοηθούν σε τίποτα τα δάκρυα, αληθινά ή κροκοδείλια, αν δεν συνομολογήσουμε ότι η ανάπτυξη και οι ευκαιρίες στον τόπο μας αφορούν όλους, ανεξάρτητα πολιτικής, κομματικής ταυτότητας.

Σε λίγους μήνες θα γιορτάσει η Χώρα τα 200 χρόνια της απελευθέρωσης, χωρίς όμως ούτε το πολιτικό σύστημα, ούτε οι Αιρετοί σε κάθε βαθμό, ούτε εμείς ως πολίτες,

να αναστοχαστούμε για τα επαναλαμβανόμενα λάθη, τους διχασμούς, τις χαμένες ευκαιρίες, την κατασυκοφάντηση ανθρώπων που πρόσφεραν.

Οι πανηγυρισμοί γενικώς μας αρέσουν, οι παρελάσεις, τα σύμβολα, το αίσθημα ανάτασης. Την άλλη μέρα, εύκολα θα βυθιστούμε στα fake news, την συνομωσιολογία, το να χωριστούμε σε στρατόπεδα για σπουδαίες ή και για γελοίες αφορμές.

Αυτοί είμαστε.

Τώρα, ας αναρωτηθούμε λίγο τι κάνουμε, που όλα γύρω μας τρέχουν με ταχύτητες φωτός και η εθνική μας μοναξιά γίνεται ασφυκτική.

Σπουδαίοι νέοι επιστήμονες, με καριέρες στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, μας προειδοποιούν, ξανά, πως ακόμη και αν μας χάριζαν όλο το χρέος μας, δύσκολα θα είχαμε σωτηρία, αν δεν επενδύαμε στην γνώση, αν δεν φτιάχναμε κράτος και πολίτες που να σέβονται θεσμούς και εξουσίες, αν χάσουμε το τραίνο της τεχνολογικής επανάστασης που έρχεται.

Στο περιβάλλον αυτό, εμείς εδώ, μοιρολογούμε, ως σαν το γεφύρι της Άρτας υπόθεση,  για βήματα που έπρεπε εδώ και χρόνια να έχουν προχωρήσει. Διαβάζουμε τα «στατιστικά» κατά πως μας βολεύει και βλέπουμε πανηγυρικούς για – τυχαίο παράδειγμα – αύξηση εξαγωγών στην περιφέρεια, που οφείλεται και στην αύξηση των εξαγωγών στα «μέταλλα» - δηλ σε βωξίτη, αλουμίνα, αλουμίνιο – και είναι να αναρωτιέσαι – τι σχέση έχει η περιφερειακή αρχή με τις αυξήσεις στο βωξίτη και στα παράγωγα του…

Αν δεν στηριχθούν στοχευόμενες – ουσιαστικές επενδύσεις σε εξοικονόμηση ενέργειας στην παραγωγή, στην χρήση τεχνολογιών, στα χρηματοδοτικά εργαλεία και κεφάλαια που θα στηρίξουν μικρομεσαίους, δεν θα κάνουμε βήματα σταθερά. Για την αγροτική γη χρειάζεται προστασία, σχεδιασμός και μέριμνα για τα υδατικά μας αποθέματα, μέριμνα για την κλιματική αλλαγή, επένδυση σε γεωργία ακριβείας και σε οικοσυστήματα.

Γράφουμε συνέχεια για την ανάγκη επένδυσης, σε χρηστικά εργαλεία, πληροφορικής, λογισμικών, νέων τεχνολογιών.

Σκεφτείτε, να είχε η Αυτοδιοίκηση την δυνατότητα, μέσω σχεδιασμού προγράμματος από ΕΣΠΑ Περιφέρειας, για θερμοκοιτίδες νέων επιστημόνων :

• Κτήρια κενά υπάρχουν σε κάθε νομό.
• Ο βασικός εξοπλισμός τους, με συστήματα και προγράμματα και πρόσβαση σε διεθνείς βιβλιοθήκες δεν είναι κόστος απαγορευτικό.  
• Θέλουμε τους επιστήμονες αυτούς, μηχανικούς, γεωπόνους, κτηνιάτρους, αρχαιολόγους, οικονομολόγους, πληροφορικάριους, δικηγόρους, δασκάλους, ιστορικούς, κοινωνιολόγους κλπ, να συνεργαστούν , να δημιουργήσουν είτε σε οριζόντιο επίπεδο για την περιφέρεια, είτε σε μικρότερο τοπικό ή θεματικό υποσύστημα:
• προτάσεις για χρηματοδότηση, εργαλεία χρηστικά για καλύτερη γεωργική εκμετάλλευση, να προβάλλουν, με στρατηγική, μέσω μηχανών αναζήτησης την περιοχή, να φέρουν προτάσεις για εξοικονόμηση ενέργειας, για ανακατασκευή χωριών και περιοχών, για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομίας.
• Αυτά είναι μόνο μερικά μικρά παραδείγματα. Αυτά που εμείς μπορούμε να σκεφτούμε, γιατί τα παιδιά σήμερα επιστημονικά είναι πολύ πιο μπροστά από τις δικές μας δυνατότητες.

Σήμερα η ανάγκη είναι να κάνουμε βήματα. Με επένδυση κυρίως στη γνώση.

Με τις συνέργιες. Με εμπιστοσύνη και ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ απέναντι στους νέους επιστήμονες.

Της Αφροδίτης Παπαθανάση