Τετάρτη 24 Ιουνίου 2020

ΚΑΛΑ, ΜΗ ΦΩΝΑΖΕΤΕ... ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ...

Δεν ξέρω αν το προσέξατε, γιατί κι εγώ που κάνω την πολύξερη ήμουν βαθιά νυχτωμένη. Εδώ στην Ελλάδα φτιάξαμε πολλά αντικλείδια, μια αρμαθιά, για να λύνουμε όλα μας τα προβλήματα. Και να τα λύνουμε μαγικά, επικοινωνιακά, χωρίς να μας τρώει η έγνοια γι' αυτά που κυοφορούνται ως συνοδευτικά τους. Γι' αυτά που επωάζονται υπό σκιάν στα ενδότερα του Μαξίμου ή της Διονυσίου Αεροπαγίτου, φερ' ειπείν...
Στην πολιτική μας σκηνή, ειδικά, η μέθοδος αποδείχτηκε αλάνθαστη. Και είναι αλάνθαστη γιατί είναι ''φωτογενής'', στα όρια της οφθαλμαπάτης. Έτσι εξωραΐζει τη δυσάρεστη πραγματικότητα κι αφήνει τον λαό να ζει στον κόσμο του, να φαντασιώνεται ως μικρούς μάγους του Οζ τους πρωθυπουργούς του, που ξέρουν να κρύβουν τεχνηέντως αλήθειες απ' αυτόν για να μην του δημιουργούν ''συνειδησιακό'' πρόβλημα και χαλάσουν την ιδέα που έχει για τον εαυτό του...
Για να σας δώσω να καταλάβετε, φέρνω παράδειγμα τον Κυριάκο που έλιωσε σόλες με τα ταξίδια του απ' την Μέση Ανατολή μέχρι τις ΗΠΑ. Σ' όλες τις αναμνηστικές, αν προσέξατε, έχει χαμόγελο ως τ' αυτιά πλαισιωμένο από ρυτίδες σκαμπρόζικες, πικάντικες, πιπεράτες... Το μυστικό και γι' αυτές είναι τα αντικλείδια του, που ξέρουν να ξεκλειδώνουν στο πι και φι τους υφάλους της διακυβέρνησής του.
Μαγικά, πανεύκολα επικοινωνιακά κατατόπια τον έκαναν ήδη master chef στον αγώνα επίλυσης των εθνικών ζητημάτων!.. Τίνι τρόπω; αναρωτιέστε. Μα με την μέθοδο της ''αφυδάτωσης'',
φυσικά, ή άλλως πώς, της συρρίκνωσης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Ιδού το μέγα αντικλείδι της Εξωτερικής πολιτικής μας!.. Αυτό που μας κάνει σε όλους αγαπητούς και αξέχαστους!.. Και μέσα στους όλους είναι και οι αντίπαλοι, όπως κι οι πρόσφατοι φίλοι, που μένουν να κοιτάζουν κατάπληκτοι τους χαριεντισμούς μας έστω κι αν δεν βγάζουν μιλιά υποστηρικτική στις κονταρομαχίες μας με τους αντιπάλους...
Τρανό παράδειγμα η στάση του Νετανιάχου κατά το πρόσφατο ταξίδι του πρωθυπουργού στο Ισραήλ, όπου - ενώ ο Ισραηλινός ομόλογός του δεν είπε λέξη αποδοκιμασίας της τουρκικής επιθετικότητας σε βάρος μας - ο δικός μας δίπλα του έδειχνε τρισευτυχισμένος, σε σημείο που μ' έκανε να αναρωτηθώ:
- Μα για τον φακό γίνεται η δουλειά;
Εκτός κι αν έκανε έτσι για τα ισραηλινά ραντάρ που πήραμε για εγκατάσταση στην ανατολική Κρήτη ή την κορβέτα ''Θεμιστοκλής'' (τύπου Saar-72) που αναμένουμε, η οποία βρίσκεται ήδη στα... σκαριά της ONEX (διαχειρίστριας εταιρείας των ναυπηγείων της Σύρου) και είναι προϊόν της αμερικανικής, ισραηλινής και ελληνικής τεχνογνωσίας.
Σε κάθε περίπτωση πάντως το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα απ' τη σχέση μας με το Ισραήλ σε συμμαχικό επίπεδο είναι το ''πολύ κακό για το τίποτα'', κατά το ''ὤδινεν ὄρος καὶ ἔτεκεν μῦν'' των αρχαίων προγόνων, αφού ούτε το όνομα της Τουρκίας τόλμησε να προφέρει δημόσια ο Ισραηλινός πρωθυπουργός μετά τη συνάντησή του με τον δικό μας στην αυτοανακηρυγμένη πρωτεύουσα του Ισραήλ, τα Ιεροσόλυμα.
Κι αν αποδώσετε στις συμπτώσεις αυτό, θα σας διαψεύσει σίγουρα το γεγονός ότι ούτε στο ανακοινωθέν που εκδόθηκε ανάμεσα στις δυο χώρες (Ελλάδα-Ισραήλ) - μετά το πέρας της συνάντησης των δύο πρωθυπουργών - έγινε οποιαδήποτε αναφορά στην Τουρκία ή τις διεκδικήσεις της στην Μεσόγειο, όπου αλωνίζουν τα γεωτρύπανά της ανενόχλητα κατά το δοκούν της πολιτικής της ηγεσίας.
'Όπερ σημαίνει ότι δεν διακινδυνεύει κανείς απ' τους μέχρι τώρα ''δεδομένους'' συμμάχους ή συνεργαζόμενους να βάλει το χέρι του στη φωτιά για μας , ή έστω το μικρό δάχτυλό του, με κίνδυνο να μετατραπεί σε κόκκινο πανί στα μάτια του μαινόμενου ταύρου εξ Ανατολών, ή, άλλως πώς, του μικρού Χιτλερίσκου που φιλοδοξεί να γίνει μεγάλος.
''Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις'', λένε λίγο πολύ όλοι και μας αφήνουν να καιγόμαστε μόνοι, καταμόναχοι, σαν τον ''Καιόμενο'' που πήγαινε γυρεύοντας για θυσία... Και η θυσία για μας έχει να κάνει με τον... αυτοπεριορισμό των κυριαρχικών δικαιώματά μας!!!..
Έχει να κάνει με την απόφαση της κυβέρνησης να ''κοντύνει'' ετσιθελικά τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο εφευρίσκοντας έναν όρο-κλειδί των δικαιολογιών της (''επήρεια''), για να παρουσιάσει ως μη γενόμενες τις υποχωρήσεις της!!!.. Κι αυτό ενώ, βάσει του Δικαίου της Θάλασσας, έχουν πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα και υφαλοκρηπίδα τα κατοικημένα νησιά μας!!!..
Ωστόσο αυτό ποσώς ενδιαφέρει τον πρωθυπουργό και τον προϊστάμενο του υπουργείου Εξωτερικών μας που έχει κρυφτεί στο καβούκι της ενοχής ή της απεμπόλησης των ευθυνών του και αφήνει να σφυρίξουν τα ''δρεπάνια'' των Τούρκων σε άλλο χωράφι σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού, ενώ ο ίδιος διαπραγματεύεται εν κρυπτώ και παραβύστω την ΑΟΖ των νησιών μας!!!..
Έτσι, όλως τυχαίως, η... επήρειά της στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου βγήκε μειωμένη κατά 50% (στην καλύτερη περίπτωση της αντιπρότασης Δένδια), με 0% για το πολύφερνο Καστελόριζο (στο πλαίσιο, προφανώς, της υπό διαπραγμάτευση ''συνεκμετάλλευσης'' του Αιγαίου, όπως απαιτούν οι win-win συνευρέσεις Ελλήνων και Τούρκων αξιωματούχων)...
Αποτέλεσμα της ''βρώμικης'' αυτής δουλειάς του παρασκηνίου είναι η ωμή παραβίαση του Δικαίου της Θάλασσας (που απαγορεύει τον όρο ''μειωμένη επήρεια'' στην ΑΟΖ), αφού μας θέλει να έχουμε - πέρα από την 0% ΑΟΖ του Καστελλορίζου - 20% για την Κρήτη, 1% για τη Ρόδο, 10% για την Κάρπαθο κλπ, κατά τις εκτιμήσεις της έγκυρης δημοσιογράφου Κύρας Αδάμ, που δεν έχουν διαψευστεί μέχρι τώρα.
Το ακόμα χειρότερο είναι, ωστόσο, πως η κάτω από το τραπέζι διαφαινόμενη ''συναλλαγή'' της ελληνικής κυβέρνησης με την Τουρκία δε μας δίνει το δικαίωμα να μιλάμε επισήμως για προδοσία, αφού υπάρχει κι εδώ μια πυλίδα παρείσφρησης δολιότητας που αφήνει έντεχνα χώρο για μειοδοσία:
- Εάν οι ενδιαφερόμενοι – συμβαλλόμενοι που θέλουν να διευθετήσουν, αναγνωρίζουν ύπαρξη ιστορικών τίτλων και ειδικών συνθηκών διαπραγματεύσεις, τότε μπορούν να βρουν άλλους τρόπους διαπραγμάτευσης...
Και μέσα στους άλλους τρόπους είναι ο αυτοπεριορισμός των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας!!!.. Αιδώς, Αργείοι της κυβέρνησης, που ορκιστήκατε ψευδώς στο Ιερό Ευαγγέλιο παριστάνοντας τους πιστούς κυβερνήτες που είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν από κάθε επιβουλέα τα όσια και τα ιερά μας!!!..
Αιδώς, Αργείοι της κυβέρνησης, που ορκιστήκατε ψευδώς στο Ιερό Ευαγγέλιο μόνο και μόνο για να διαφοροποιηθείτε απ' τους άλλους, τους εθνομηδενιστές και άθεους, απ' τους οποίους δε διαφέρετε σε τίποτα τελικά, παρά μόνο στο ότι... φοράτε γραβάτες!!!..
Αιδώς, ανώνυμοι και επώνυμοι διαπραγματευτές (συνεργάτες και επιστημονικοί σύμβουλοι του ΥΠΕΞ και του Μαξίμου), που μπαίνετε καθημερινά στη σειρά για να πάρετε θέση στα πάνελ με στόχο την παραπλάνηση μέσα από τη δεινή ευφευρετικότητα των επιχειρημάτων σας, έτσι που να πειστεί ο κόσμος που σας ακούει ότι:
''Το Καστελόριζο έχει περιορισμένη ΑΟΖ, όπως υποστηρίζει εξ αρχής η Τουρκία...''
Η Τουρκία και τα ημεδαπά γιουσουφάκια της, θα πρόσθετα εγώ, απ' τους μικρούς θρόνους εξουσίας και τις πανεπιστημιακές έδρες του εσωτερικού και εξωτερικού, αν και γνωρίζουν πολύ καλά πως το σόφισμα της ''εγγύτητας των νήσων'' παραβιάζει κατάφωρα το Δίκαιο της Θάλασσας, που ''αποδίδει πλήρη ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα σε κατοικημένα νησιά με οικονομική ζωή'', πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για τα ελληνικά νησιά που έχουν κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο...
Με τα δεδομένα αυτά, φαίνεται ότι κλείνουμε συμφωνία πριν πάμε στη Χάγη έχοντας κουτσουρέψει σαν καλά παιδιά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, όπως μας ζήτησε να κάνουμε η Τουρκία. Άλλωστε για να καλμάρουν τη δική της νευρικότητα θέλουν να διαπραγματευτούν περισσότερο οι δικοί μας...
Είναι επίπονη αυτή η προσπάθεια, δεν μπορώ να πω, και τεχνηέντως αποπροσανατολιστική από την μεριά τους μετά τα γεγονότα στον Έβρο, που ξεγέλασαν πολλούς από μας κάνοντάς μας να πιστεύουμε πως επιτέλους ανταποκρίθηκε η κυβέρνηση στα εθνικά καθήκοντά της...
Φευ!.. Διαψευστήκαμε γρήγορα διαπιστώνοντας σταδιακά πως - μες στον κακό χαμό του covid 19 - βρήκε τα ''ελαστικά'' χαρακτηριστικά του κακού εαυτού της και επιδόθηκε σε μια άοκνη προσπάθεια να τα βρει με τους Τούρκους απέναντι (με την παρότρυνση των απρόθυμων να μας βοηθήσουν ''Μεγάλων'').
Έτσι το να μειωθεί η ένταση μεταξύ μας φαίνεται ότι έγινε ο πρώτος στόχος της, αντί να είναι πρώτος και μοναδικός η υπεράσπιση των εδαφικών κεκτημένων στον ύψιστο δυνατό βαθμό σ' όλο το εύρος της Επικράτειάς μας.
Έγινε ο πρώτος και ευκολότερος στόχος της τελικά ο κατευνασμός της Τουρκίας, αφού η κυβέρνηση βρήκε για αντικλείδι στην ένταση τη δική μας υπαναχώρηση για την υπεράσπιση των κεκτημένων. Και η υπαναχώρηση έγινε σύμφωνα με τα πρότυπα της ελληνοϊταλικής συμφωνίας που δίνει μειωμένη επήρεια στην οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων για τα νησιά του Ιονίου, τις Στροφάδες και τα Διαπόντια...
Σημειωτέον - κι αυτό ας εκληφθεί ως απάντηση σε εκείνους που αρνούνται ότι οι διαπραγματευτές μας πετσόκοψαν την ΑΟΖ των τελευταίων για την ΑΟΖ Ιταλίας-Ελλάδας (όπως κατήγγειλε ο Κοτζιάς δικαιολογημένα) - ότι η ελληνοϊταλική συμφωνία μπορεί να έκλεισε με βάση τις συντεταγμένες του '77, όμωςη έννοια της ΑΟΖ, δεν υπήρχε τότε, αφού ''εισήχθη ως έννοια του Διεθνούς Δικαίου με τη σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι, που αποτελεί το νέο Δίκαιο της Θάλασσας, το 1982''...
Σημειωτέον, επίσης, ότι αυτός ήταν ο λόγος που ο Τούρκος ΥΠΕΞ έδειξε ικανοποιημένος απ' την ελληνοϊταλική συμφωνία:
- Η Ελλάδα μπορεί να δείξει παρόμοια ευελιξία και συνεργασία και στην άλλη πλευρά των συνόρων της.., είπε περιχαρής ο Τσαβούσογλου επιζητώντας παρόμοια συμφωνία και για το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελορίζου...
Μ' αυτά και μ' αυτά δεν είναι παράξενο που αναρωτιέμαι όλο και πιο συχνά τελευταία:
- Πώς περιμένουμε να μας σεβαστούν οι ξένοι, όταν εμείς οι ίδιοι δε σεβόμαστε τον εαυτό μας απ' τη στιγμή που: 1. Απεμπολούμε με ελαφρότητα τα κεκτημένα μας στην Μακεδονία, τη Θράκη και τα νησιά μας (Ιόνιο και Αιγαίο) 2. Δηλώνουμε (μόνοι στον κόσμο) ζώνη αλιείας στα χωρικά μας ύδατα και 3. Δεν τολμάμε να επεκτείνουμε (όπως δικαιούμαστε) την αιγιαλίτιδα ζώνη μας απ' τα 6 στα 12 μίλια υπό τον φόβο των Τούρκων;
Τελικά, είμαστε ανεξάρτητο κράτος ή φερόμενο ως ανεξάρτητο; Κι ύστερα μας ξενίζει η ραγιαδίστικη φωνή της κυβέρνησης που απαντά φοβισμένη στις τουρκικές απειλές αφήνοντας υποσχέσεις για προσφυγή μας στη Χάγη ή για οικειοθελή ακρωτηριασμό μας πριν καν φτάσουμε εκεί:
- Καλά, μη φωνάζετε... Καταργούμε την κυριαρχία κι από μόνοι μας...
Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)

Δεν υπάρχουν σχόλια: