"Γιατί πρόδωσα τήν πατρίδα μου"...
Συγγραφέας ἀναφορᾶς γιά τίς πανελλαδικές!
Ὡς κείμενο στίς Πανελλαδικές Ἐξετάσεις Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας σήμερα ἐπελέγη (ἀπό τόν ἡμερήσιο Τῦπο) ἕνα τοῦ συγγραφέα Θεόδωρου Γρηγοριάδη περί ἀνάγνωσης τῆς λογοτεχνίας. Καλό, δέν λέω. Ἐπειδή ὅμως μπορεῖ νά μήν σκαμπάζετε ἀπό λογοτεχνία καί τό ὄνομα Θεόδωρος Γρηγοριάδης νά σᾶς εἶναι ἀνοίκειο, ρίξτε μιά ματιά στήν...
παρουσίαση ἀπό τό lifo προηγούμενου βιβλίου του ("ὁ παλαιστής καί ὁ δερβίσης"):
Ο Τζεμάλ, ο Διονύσης, ο Χρήστος, η Μιρέλλα, η Μόλυ. Ο ωραίος Τούρκος παλαιστής, με σφρίγος που ξεχειλίζει από ρώμη κι ερωτισμό, ένα κορμί που δεν είναι απλά ένα σκληροτράχηλο αντρικό σώμα αλλά και αντικείμενο πόθου, κουβαλώντας εκατοντάδες χρόνια πρωτογονισμού, πολεμικών τελετουργιών, αψεγάδιαστης αρρενωπότητας. Κόσμος πάει κι έρχεται κι από τις δύο πλευρές των συνόρων του Έβρου για χάρη του,
το χαμογελαστό παιδί προσφέρει με τη μεγαλύτερη ευκολία και με αξιοσημείωτη απενοχοποίηση τον έρωτά του σε γυναίκες κι άντρες ισότιμα, πιο συχνά από επιλογή, κάποιες φορές από υπολογισμό - γίνεται για όλους η προσωποποίηση της χαράς της ζωής! Σε τέτοιο βαθμό, που σχεδόν αποσυντονίζει τους ήρωες της ιστορίας, οδηγώντας τους στην επαναδιαπραγμάτευση της ζωής τους και των στόχων τους. Ο καθηγητής Ιστορίας, που μέσα από αυτόν εξιδανικεύει την αγάπη του για τον οριενταλισμό και επαληθεύει την ενστικτώδη του εμμονή για την Ανατολή των προγόνων του, η απελευθερωμένη νεαρή φωτογράφος που ανακαλύπτει μια ζωώδη σεξουαλικότητα που δεν θυμίζει σε τίποτα τους προβληματικούς συνομήλικούς της Έλληνες, μια μεσήλικη γυναίκα που κολλάει δίπλα τους ψάχνοντας τα ίχνη του χαμένου της άντρα. Κι ο φέρελπις συγγραφέας Διονύσης, ένας σύγχρονος δερβίσης που αποφασίζει να τους μπλέξει όλους μαζί στην πρώτη του λογοτεχνική απόπειρα, ένα σύγχρονο μυθιστόρημα που ξεκινάει από τα λαϊκά πανηγύρια της Μακεδονίας, όπου πεχλιβάνηδες αλειμμένοι με λάδια παλεύουν μεταξύ τους, φτάνει στους τεκέδες της Αδριανούπολης και καταλήγει στην άχρωμη κι αντιερωτική Αθήνα. Και καθώς ξετυλίγει την ιστορία του, σκοντάφτει στον σουφισμό, σε μυστικά περάσματα, σε μητρομανείς κυρίες και σε υποθέσεις κατασκοπείας..." (Βάλτε ὅσα θαυμαστικά θέλετε, δυστυχῶς ... ἐμετικά δέν ὑπάρχουν)
Ὄχι, δέν εἶναι αὐτό τό τελευταῖο του βιβλίο, ἐκεῖνο ἐπιγράφεται "Γιατί πρόδωσα τήν πατρίδα μου" - ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΠΛΑΚΑ!
Ὡς κείμενο στίς Πανελλαδικές Ἐξετάσεις Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας σήμερα ἐπελέγη (ἀπό τόν ἡμερήσιο Τῦπο) ἕνα τοῦ συγγραφέα Θεόδωρου Γρηγοριάδη περί ἀνάγνωσης τῆς λογοτεχνίας. Καλό, δέν λέω. Ἐπειδή ὅμως μπορεῖ νά μήν σκαμπάζετε ἀπό λογοτεχνία καί τό ὄνομα Θεόδωρος Γρηγοριάδης νά σᾶς εἶναι ἀνοίκειο, ρίξτε μιά ματιά στήν...
παρουσίαση ἀπό τό lifo προηγούμενου βιβλίου του ("ὁ παλαιστής καί ὁ δερβίσης"):
Ο Τζεμάλ, ο Διονύσης, ο Χρήστος, η Μιρέλλα, η Μόλυ. Ο ωραίος Τούρκος παλαιστής, με σφρίγος που ξεχειλίζει από ρώμη κι ερωτισμό, ένα κορμί που δεν είναι απλά ένα σκληροτράχηλο αντρικό σώμα αλλά και αντικείμενο πόθου, κουβαλώντας εκατοντάδες χρόνια πρωτογονισμού, πολεμικών τελετουργιών, αψεγάδιαστης αρρενωπότητας. Κόσμος πάει κι έρχεται κι από τις δύο πλευρές των συνόρων του Έβρου για χάρη του,
το χαμογελαστό παιδί προσφέρει με τη μεγαλύτερη ευκολία και με αξιοσημείωτη απενοχοποίηση τον έρωτά του σε γυναίκες κι άντρες ισότιμα, πιο συχνά από επιλογή, κάποιες φορές από υπολογισμό - γίνεται για όλους η προσωποποίηση της χαράς της ζωής! Σε τέτοιο βαθμό, που σχεδόν αποσυντονίζει τους ήρωες της ιστορίας, οδηγώντας τους στην επαναδιαπραγμάτευση της ζωής τους και των στόχων τους. Ο καθηγητής Ιστορίας, που μέσα από αυτόν εξιδανικεύει την αγάπη του για τον οριενταλισμό και επαληθεύει την ενστικτώδη του εμμονή για την Ανατολή των προγόνων του, η απελευθερωμένη νεαρή φωτογράφος που ανακαλύπτει μια ζωώδη σεξουαλικότητα που δεν θυμίζει σε τίποτα τους προβληματικούς συνομήλικούς της Έλληνες, μια μεσήλικη γυναίκα που κολλάει δίπλα τους ψάχνοντας τα ίχνη του χαμένου της άντρα. Κι ο φέρελπις συγγραφέας Διονύσης, ένας σύγχρονος δερβίσης που αποφασίζει να τους μπλέξει όλους μαζί στην πρώτη του λογοτεχνική απόπειρα, ένα σύγχρονο μυθιστόρημα που ξεκινάει από τα λαϊκά πανηγύρια της Μακεδονίας, όπου πεχλιβάνηδες αλειμμένοι με λάδια παλεύουν μεταξύ τους, φτάνει στους τεκέδες της Αδριανούπολης και καταλήγει στην άχρωμη κι αντιερωτική Αθήνα. Και καθώς ξετυλίγει την ιστορία του, σκοντάφτει στον σουφισμό, σε μυστικά περάσματα, σε μητρομανείς κυρίες και σε υποθέσεις κατασκοπείας..." (Βάλτε ὅσα θαυμαστικά θέλετε, δυστυχῶς ... ἐμετικά δέν ὑπάρχουν)
Ὄχι, δέν εἶναι αὐτό τό τελευταῖο του βιβλίο, ἐκεῖνο ἐπιγράφεται "Γιατί πρόδωσα τήν πατρίδα μου" - ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΠΛΑΚΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου