Γράφει ο mitsos 175
«Πιάσε μια χωριάτικη, μπόλικο ψωμί, μια χοιρινή μπριζολάρα με πατατούλες, ένα μουσακά και δυο μπυρόνια».
Αυτό είναι φαϊ, όχι οι βλακείες που παραγγέλνει το παπαδαριό. Αλλά η μεγάλη μαγκιά είναι να πληρώσεις το γεύμα με τα φράγκα των κορόιδων, όπως κάνουν αιώνες τώρα.
Το μενού του παπαδαριού το είδαμε και δεν μας έκανε καθόλου εντύπωση. Πχ «Λευκός ταραμάς και ελαιόλαδο». Τρίχες! Έτσι ρε τρως τα λεφτά των άλλων; Πάρε δυο πιτόγυρα σουβλάκι μ’ απ’ όλα ν’ ανοίξει η όρεξη.
Όπως ο Καραμανλής ο Β’, ο Μπουχέσας. Ένα πράγμα ξέρει καλά, να τρώει. Σεμνά και ταπεινά πάντα. Χοιρινά, προβατίνες, μοσχαράκια, αρνάκια, κοτόπουλα… κι όλα αυτά σε κοπάδια.
Δηλαδή τι να του κάνει το κανελόνι με χταπόδι και οστρακοειδή με σάλτσα μπισκ με κονιάκ; Όλο αυτό, για να μην ψάχνεις στο ιντερνέτ τι έφαγες, το λες ζυμαρικά με θαλασσινά. Το μπισκ είναι ζωμός γαρίδας με κονιάκ. Δε λέω, καλούτσικο, αν και πανάκριβο, αλλά αυτός μάλλον είναι ο σκοπός: Η ευχαρίστηση είναι στο φας τα φράγκα των άλλων, κι όχι στο φαί αυτό καθ’ αυτό.
Σιγά τα φαγιά, να σου φτιάξει η Καλλιόπη αστακομακαρονάδα… Αρκεί να φέρεις τον αστακό. Βέβαια είδος πολυτελείας έγιναν και τα μακαρόνια. Εμείς βάζουμε τα ζυμαρικά, οι πλούσιοι… την όρεξη. Μην περιμένετε από όρνεα που τρων τα λεφτά μας να δώσουν ούτε ψίχουλο.
Μια και λέμε όρνεα να ένα πιάτο. Φιλέτο δημοσίου συνοδείας απευθείας αναθέσεων και σάλτσα ΑΡΔ. Χορταστικό,
Για τους παπάδες, παραμύθι με αέρα κοπανιστό, σοταρισμένο σε ελαιόλαδο μαυραγορίτη πασπαλισμένο με ευλογημένα ψέματα συνοδείας φρεσκοκομμένου σανού από τα ιερά λιβάδια του αγρίου όρους.
Πάντως να πούμε πως σε όλα τα ακριβά μενού υπάρχει πάντα ένα συστατικό που δε λείπει ποτέ. Όχι, δεν είναι το αλάτι. Είναι ο βλάκας ο ψηφοφόρος, το κορόιδο, που όχι μόνο να κάτσει για να φαν οι ξύπνιοι τον περίδρομο, αλλά θα νιώσει και ευλογημένος γι αυτό!
Με τόσους ηλίθιους γύρω τους, όχι μόνο θα φάνε, θα ξεκοιλιαστούν από τη μάσα. Στο λαιμό να τους κάτσουμε.
vathikokkino.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου