ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ Β. ΚΑΡΡΑ

Του Γ.Γ

Δυσκολεύομαι να αντιληφθώ τον απίστευτα υπερβολικό τρόπο με τον οποίο τα ΜΜΕ κάλυψαν τον θάνατο του Βασίλη Καρρά. Και αφού ξεκαθαρίσω από την αρχή ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με το νταλγκαδιάρικο, σκυλάδικο, γαβγατζίδικο ρεπερτόριο, να πω ότι δεν έχω και την καλύτερη άποψη για τις φωνητικές δυνατότητες που είχε ο εκλιπών. Αυτό όμως είναι μια υποκειμενική άποψη, με ελάχιστη σημασία και αντιστρατεύεται με τις εκδηλώσεις λατρείας, που σημειώθηκαν μετά τον θάνατό του από χιλιάδες θαυμαστές του.

Δεν είχα σκοπό να αναφερθώ στο γεγονός του θανάτου του Β. Καρρά και στα όσα επακολούθησαν με την ρεπορταζιακή κάλυψη από τα ΜΜΕ. Παρακολουθώντας όμως το πρωτοσέλιδο με το οποίο κυκλοφορεί μια κίτρινη φυλλάδα -η star- δεν μπόρεσα να μην κατεβάσω κάποια καντήλια στον χριστέμπορα αλήτη παπά που είναι ο ηθικός αυτουργός του εξωφύλλου. Σ αυτό εμφανίζονται ο Β. Καρράς στις τελευταίες στιγμές στο νοσοκομείο όπου βρισκόταν, με έμφαση στο εικόνισμα που του έχει βάλει στο στήθος του ο τράγος. Είναι από τις περιπτώσεις που ντρέπεται και η ντροπή. Και προφανώς αυτή η παπαδίστικη – δημοσιογραφική αλητεία δεν σχολιάζεται με δημοσιεύσιμο τρόπο.

Υ.Γ Ασχετα την άποψη που έχει κανείς για τα καλλιτεχνικά προσόντα που διέθετε ο Β.Καρράς και την (υπο) κουλτούρα που προωθούσε, είναι ελιτισμός να στέκεσαι επικριτικά -άσχετα απ’ τις υπερβολές που υπήρξαν-στις εκδηλώσεις θαυμαστών του.