ΟΙ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΈΛΛΗΝΕΣ ΛΕΝΕ «ΝΑΙ, ΘΑ ΤΟΥΣ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ»

Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν ένιωσα καμιά έκπληξη όταν έμαθα για την εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα από Χρυσαυγίτη στο Κερατσίνι. Ήμουν βέβαιος ότι αργά ή γρήγορα η ανεξέλεγκτη δράση τους και η ιδιότυπη ασυλία, την οποία απολάμβαναν, θα έφερναν αίμα. Και τα γκάλοπ, αυτά τα γκάλοπ που βεβαίωναν ότι το μόνο κόμμα που κερδίζει είναι η Χρυσή Αυγή, φούντωναν την αλαζονεία τους και ενίσχυαν τα βίαια στοιχεία τους…

Βρε ας διοργάνωναν ναζιστικές τελετές, που παρέπεμπαν απευθείας στον Χίτλερ, ας τραμπούκιζαν όχι πια μόνο μετανάστες αλλά και Έλληνες που δεν συμφωνούσαν με την ιδεολογία τους, ας μαχαίρωναν ανθρώπους που κατάφερναν -ευτυχώς- να επιβιώσουν…
Τα ποσοστά τους ανέβαιναν, παρότι δεν υπήρχε, πλέον, για κανέναν άλλοθι, του τύπου «δεν ήξερα τι ακριβώς εκπροσωπούσαν», «νόμιζα πως ήταν οι καλοί Σαμαρείτες της γειτονιάς» κλπ…,

«Από εδώ και πέρα, κανείς δεν μπορεί να δηλώνει αθώος του αίματος για τη Χρυσή Αυγή».
Είχαν προηγηθεί τα αίσχη του «στρατού» του Νίκου Μιχαλολιάκου, η ανοιχτή καταγγελία τους από το Μega -τον Ενημερωτικό Τομέα του οποίου διευθύνω- και η αθλιότητα του υπαρχηγού της Χρυσής Αυγής, Νίκου Παππά, να κατουρήσει τη τζαμαρία του σταθμού…

Αμέσως μετά είχα την «τιμή» να με αναφέρει δυο φορές σε ομιλίες του ο αρχηγός Νίκος Μιχαλολιάκος, επιχειρώντας να με τρομοκρατήσει.
Τον αγνόησα, συνέχισα να μη δίνω βήμα σε κανέναν Χρυσαυγίτη, τηρώντας μόνο τις εκ του ΕΣΡ υποχρεώσεις μας, και δεν σταμάτησα να καταθέτω δημοσίως την άποψή μου για εκείνους.

Άλλωστε, πριν από εννέα μήνες, στις 22 Νοεμβρίου 2012, σημείωνα: «Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ο Νίκος Μιχαλολιάκος οργανώνει χρόνια έναν «στρατό» του περιθωρίου, ο οποίος κατάφερε να βγει στο προσκήνιο μόλις ωρίμασαν οι πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες».
Ενώ ακόμη νωρίτερα, στις 10 Σεπτεμβρίου 2012, επισήμαινα:
«Είναι προφανές ότι οι Χρυσαυγίτες δεν έχουν καμιά σχέση με οποιοδήποτε μεταπολιτευτικό πολιτικό κόμμα. Όσο ακραίο κι αν εμφανιζόταν. Εδώ μιλάμε για καθαρά νεοναζιστικό μόρφωμα, με στρατιωτική δομή και ιεραρχία, το οποίο θα φτάσει στα άκρα τα πράγματα αν του δοθεί χώρος. Θεσμικά και κοινωνικά».

Και έφτασε στα άκρα. Η νεοναζιστική συμμορία του Πειραιά σκότωσε εν ψυχρώ τον Παύλο Φύσσα, η γυναίκα του δολοφόνου προσπάθησε να εξαπατήσει την αστυνομία και η δήθεν εξαδέλφη της -όπως την αποκαλούσε- δεν ήταν παρά η σύζυγος του επικεφαλής της τοπικής Χρυσαυγίτικης Οργάνωσης.

Τώρα, η Πολιτεία έχει το λόγο. Είναι καιρός να πάψει να αντιμετωπίζει τους νεοναζί ως πολιτικό σχήμα και να αρχίσει να αξιολογεί τις πράξεις τους με βάση τις διατάξεις του Ποινικού Δικαίου για τις εγκληματικές συμμορίες.

Θεωρώ αναγκαίο να υψωθεί κοινωνικό και πολιτικό τείχος απέναντί τους πριν τα πράγματα μπουν σε μη αναστρέψιμη τροχιά. Αν και, όσο το κράτος είναι ελλειμματικό και το υποκαθιστά η Χρυσή Αυγή, όσο ανυπεράσπιστοι γέροντες πέφτουν θύματα ληστειών και οι Χρυσαυγίτες τους παρέχουν ανέξοδη προστασία, όσο οι ουρές των ανέργων μακραίνουν και οι μπρατσαράδες νεοναζί τους προσφέρουν δωρεάν φαγητό, όσο το πολιτικό σύστημα παραμένει βουλιαγμένο στην ανυποληψία και ο Μιχαλολιάκος φωνάζει «στη φυλακή οι κλέφτες», τα ποσοστά τους στα γκάλοπ -πολύ φοβάμαι ότι- θα μεγαλώνουν.

Και πολλοί συμπολίτες μας (φοβάμαι ότι) θα συνεχίσουν να σιωπούν δημόσια για τα αίσχη των Χρυσαυγιτών, αλλά στα γκάλοπ θα απαντούν «ναι ρε, αυτούς θα ψηφίσω»…
Και προσέξτε: όσοι δηλώνουν έτοιμοι να τους ψηφίσουν προέρχονται από όλο το πολιτικό φάσμα, όχι μόνο από τη Δεξιά. Και από τον ΣΥΡΙΖΑ, και από το ΠΑΣΟΚ και από το ΚΚΕ…

έγραφα χαρακτηριστικά, εδώ στην aixmi.gr, στις 31 Μαρτίου.