Απόλυτη σύγχυση και γκάφες του Τύπου μετά την πρώτη ενέργεια της 17Ν. Οι δράστες περιγράφονται ως «μελαψοί» και οπωσδήποτε αλλοδαποί, ενώ και η φωτογραφία του θύματος σε «παγκόσμια αποκλειστικότητα» δεν ανήκει στον Γουέλς, αλλά στον Νέρβιν Νόουλς.
Η πρώτη ενέργεια της «Επαναστατικής Οργάνωσης 17 Νοέμβρη», ήταν η δολοφονία του σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα Ρίτσαρντ Γουέλς (23.12.1975). Η ενέργεια αυτή υπήρξε κορυφαία από κάθε άποψη. Ο στόχος ήταν ένα από τα εξέχοντα στελέχη της πανίσχυρης, σκοτεινής και φυσικά λαομίσητης μυστικής υπηρεσίας.
Η μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού είχε πολλούς λόγους να θεωρεί την αμερικανική κυβέρνηση -και ειδικά τη CIA- υπεύθυνη για την επτάχρονη δικτατορία και την τραγωδία της Κύπρου. Το λαϊκό αυτό αίσθημα είχε εκφραστεί έναν μήνα νωρίτερα, με την τεράστια πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία, για τη δεύτερη επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Και όμως. Αυτή η «επιτυχία» υπήρξε και το αδύναμο σημείο της πρώτης εμφάνισης της 17Ν στα δημόσια πράγματα της χώρας. Κανείς δεν πίστεψε ότι μια παντελώς άγνωστη οργάνωση θα μπορούσε να σχεδιάσει παρόμοιας κλίμακας ενέργεια.
Και η ελληνική Αριστερά, που μόλις πριν ένα χρόνο είχε βγει από την παρανομία δεκαετιών, ούτε να ακούσει δεν ήθελε για «αντάρτικο πόλης» και για «ένοπλη πάλη».
Αμέσως άρχισαν να διατυπώνονται ποικίλες υποθέσεις, από το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών πρακτόρων» έως τη δράση «επαγγελματιών» δολοφόνων ή «Αράβων τρομοκρατών».
Η πρώτη ενέργεια της «Επαναστατικής Οργάνωσης 17 Νοέμβρη», ήταν η δολοφονία του σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα Ρίτσαρντ Γουέλς (23.12.1975). Η ενέργεια αυτή υπήρξε κορυφαία από κάθε άποψη. Ο στόχος ήταν ένα από τα εξέχοντα στελέχη της πανίσχυρης, σκοτεινής και φυσικά λαομίσητης μυστικής υπηρεσίας.
Η μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού είχε πολλούς λόγους να θεωρεί την αμερικανική κυβέρνηση -και ειδικά τη CIA- υπεύθυνη για την επτάχρονη δικτατορία και την τραγωδία της Κύπρου. Το λαϊκό αυτό αίσθημα είχε εκφραστεί έναν μήνα νωρίτερα, με την τεράστια πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία, για τη δεύτερη επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Και όμως. Αυτή η «επιτυχία» υπήρξε και το αδύναμο σημείο της πρώτης εμφάνισης της 17Ν στα δημόσια πράγματα της χώρας. Κανείς δεν πίστεψε ότι μια παντελώς άγνωστη οργάνωση θα μπορούσε να σχεδιάσει παρόμοιας κλίμακας ενέργεια.
Και η ελληνική Αριστερά, που μόλις πριν ένα χρόνο είχε βγει από την παρανομία δεκαετιών, ούτε να ακούσει δεν ήθελε για «αντάρτικο πόλης» και για «ένοπλη πάλη».
Αμέσως άρχισαν να διατυπώνονται ποικίλες υποθέσεις, από το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών πρακτόρων» έως τη δράση «επαγγελματιών» δολοφόνων ή «Αράβων τρομοκρατών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου