Ο ΘΑΝΟΣ ΑΝΕΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΑΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΡΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ "ΡΑΚΟΜΕΛΙΟΥ"

Ο Θάνος Ανεστόπουλος, και ο Κώστας Παρίσης σας καλούν να παραβρεθείτε την Δευτέρα 27/10 και ώρα 21:30 στην παρουσίαση της πολυαναμενόμενης πρώτης τους μουσικής συνεργασίας στην φιλόξενη σκηνή του Ρακομελιού. 
Τα τραγούδια θα ερμηνευτούν ακουστικά με δυο φωνές και δύο κιθάρες.
Μια βραδιά επικοινωνίας , και απόλαυσης.
Επί 20, περίπου, χρόνια οι φωνές τους αποτελούν δυο από τις πιο χαρακτηριστικές της εγχώριας μουσικής σκηνής. Λυρικοί, εκφραστικοί, έντονα φορτισμένοι και συνήθως, με μια μελαγχολική ηλεκτρική ενέργεια κράτησαν και κρατάνε συντροφιά σε χιλιάδες μουσικόφιλους που αναζητούν την ομορφιά και τα αυθεντικά συναισθήματα που μοιράζει και κοινωνεί η ποίησή τους.

Αγαπημένα τραγούδια των Υπογείων Ρευμάτων και των Διάφανων Κρίνων από τους ίδιους τους τροβαδούρους τους. Δεν θα λείψουν και οι διασκευές / εκπλήξεις,

σε τραγούδια αγαπημένων καλλιτεχνών – όπως ο Johnny Cash o Nick Cave, οι Tindersticks, ο Tom Waits, οι Sixteen Horsepower και άλλοι– καθώς και μελοποιημένα ποιήματα από καταραμένους ποιητές (Κώστας Καρυωτάκης, Arthur Rimbaud, Μαρία Πολυδούρη, Edgar Alan Poe, Sylvia Plath, Νίκος Καββαδίας κ.α.

Μαζί δημιουργούν μια μοναδική ακουστική βραδιά...

Παράλληλα στον χώρο της παρουσίασης (εφόσον υπάρχει τέτοια δυνατότητα από τον χώρο εμφάνισης ) θα φιλοξενηθούν έργα ζωγραφικής που αποτελούν ένα μέρος από την έκθεση έργων ζωγραφικής με κάρβουνο του Θάνου Ανεστόπουλου ‘ Remember your mortality’.
Ο Θάνος Ανεστόπουλος μας προσκαλεί να διαβούμε μαζί του το κατώφλι για ένα προσωπικό σουρεαλιστικό σύμπαν που δημιούργησε κάτω από τον θεματικό τίτλο «Remember your mortality».
To σουρεαλιστικό σύμπαν του έχει καταγραφεί και έχει ντύσει τις αφίσες και τα εξώφυλλα των δίσκων των Διάφανων Κρίνων.. Ο τίτλος της έκθεσης είναι δανεισμένος από την γνωστή ρήση του Friedrich Wilhelm Nietzsche, περιγράφει και περικλείει στοχασμούς για τον θάνατο και τον έρωτα, τονίζοντας την ανάγκη και την επιθυμία για ζωή και δημιουργία μέσα σε χαλεπούς και αφυδατωμένους καιρούς. Με αφετηρία την συνεχή προσπάθεια του ανθρώπου για απεξάρτηση από ψυχαναγκασμούς , ουσίες, πάθη και εμμονές, οι μορφές των έργων του ,προσπαθούν να δραπετεύσουν από τις σκιές, έξω στο φως γεννώντας την ελπίδα για λύτρωση και κάθαρση ψυχής, για αποδοχή και αγάπη.