Τον Οκτώβριο του 2011, όταν ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ήθελε να κάνει δημοψήφισμα, ο Αλέξης Τσίπρας ήταν κατηγορηματικά αντίθετος.
«Αν επιχειρήσει ο πρωθυπουργός να διενεργήσει δημοψήφισμα και να θέσει στον λαό το δίλημμα ευρώ και μέτρα ή έξοδος, τότε η κατάρρευση της οικονομίας, η πτώχευση της χώρας θα έρθει πολύ πριν την κάλπη. Αυτό δεν θα είναι δημοψήφισμα, θα είναι μια επικίνδυνη ζαριά για τη χώρα μας...», έλεγε, στον Νίκο Χατζηνικολάου.
Ήταν τέλη Οκτωβρίου του 2011 όταν,
ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και σημερινός πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατακεραύνωνε από τηλεοράσεως την πρωτοβουλία που φερόταν έτοιμος να αναλάβει ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου για τη διενέργεια δημοψηφίσματος με το οποίο ο ελληνικός λαός θα αποφάσιζε αν θα ήθελε να συνεχίσει την πορεία εντός ευρώ με τα μέτρα και τις δεσμεύσεις που έπρεπε να αναλάβει η χώρα, ή αν θα αρνείτο τα μέτρα και ουσιαστικά θα επέστρεφε στη δραχμή.
ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και σημερινός πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατακεραύνωνε από τηλεοράσεως την πρωτοβουλία που φερόταν έτοιμος να αναλάβει ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου για τη διενέργεια δημοψηφίσματος με το οποίο ο ελληνικός λαός θα αποφάσιζε αν θα ήθελε να συνεχίσει την πορεία εντός ευρώ με τα μέτρα και τις δεσμεύσεις που έπρεπε να αναλάβει η χώρα, ή αν θα αρνείτο τα μέτρα και ουσιαστικά θα επέστρεφε στη δραχμή.
Ο κ. Τσίπρας δεν δίστασε τότε να κατηγορήσει τον κ. Παπανδρέου ότι βρισκόταν και ενεργούσε υπό καθεστώς απελπισίας, να χαρακτηρίσει το δημοψήφισμα άμεση καταστροφή της οικονομίας και προάγγελο πτώχευσης, να κάνει λόγο για τρικ της κυβέρνησης ώστε να κερδίσει χρόνο στην εξουσία και να καταλήξει λέγοντας πως ο «πιο δημοκρατικός τρόπος έκφρασης της λαϊκής βούλησης είναι οι εκλογές και όχι το δημοψήφισμα...».
Στον Νίκο Χατζηνικολάου μίλησε και χθες ο πρωθυπουργός, αλλά άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο του δικού του δημοψηφίσματος.
ΣΧΟΛΙΟ: Η κλασσική ανάγνωση της είδησης είναι ότι ο Τσίπρας υιοθετεί κάτι που τότε κατακεραύνωνε και λογικό είναι ότι όσοι υποστήριξαν την πρωτοβουλία δημοψηφίσματος Παπανδρέου τον Νοέμβριο του 2011 να αισθάνονται ότι ο Τσίπρας "θυμήθηκε" να υιοθετήσει μια επιλογή που τότε είχε καταγγείλει με τα πλέον μελανά χρώματα, μιλώντας όχι ως αρχηγός ενός αριστερού κόμματος του 4%, αλλά σαν εκπρόσωπος των αγορών, με τις οποίες είχε δήθεν ντηλάρει δόλια ο Παπανδρέου για να μας βάλει στο μνημόνιο.
Αυτή είναι η μια πτυχή, την οποία θα αναπαράγουν ΜΜΕ και διαμορφωτές γνώμης που τότε πολέμησαν λυσσαλέα το δημοψήφισμα Παπανδρέου, θέλοντας να δείξουν ότι ο Τσίπρας επιλέγει την ίδια "λαθεμένη" οδό. Βέβαια, ούτε ο Τσίπρας, ούτε αυτές οι φωνές υποστηρίζουν εν τοις πράγμασι το δημοψήφισμα σαν θεσμό, ενώ κανείς δεν πρόκειται να εξηγήσει ότι οποιαδήποτε σύγκριση μεταξύ των δύο περιόδων είναι απλουστευτική και ατυχής.
Ο Τσίπρας προτείνει δημοψήφισμα στον τρίτο μήνα της διακυβέρνησής του, με μια κοινή γνώμη που τον στηρίζει και μια αντιπολίτευση παντελώς άνευρη και ανούσια. Ο Παπανδρέου πρότεινε το δημοψήφισμα πάνω στα 2 χρόνια της διακυβέρνησής του, με μια κοινή γνώμη στα κάγκελα και μια αντιπολίτευση του έξαλλου αντιμνημονίου να δημιουργεί έκτροπα σε πλατείες, δρόμους και παρελάσεις. Ας συνυπολογίσουμε ότι ο Παπανδρέου και η κυβέρνησή του είχαν ήδη σηκώσει το βάρος της ευθύνης από το 2010, όταν ο Τσίπρας φοβάται μήπως τους θεσμούς τους πει κανείς Τρόικα.
Ο Τσίπρας τώρα έχει μια Βουλή που δηλώνει ευθαρσώς ότι θα ψηφίσει την όποια συμφωνία. Ο Παπανδρέου τότε είχε έναν Σαμαρά που διατυμπάνιζε ότι δεν ψηφίσει την συμφωνία, ακόμα κι αν απαιτηθούν 180 βουλευτές. Και το κυριότερο: Ο Παπανδρέου είχε στα χέρια του μια ολοκληρωμένη συμφωνία διάσωσης ύψους 130 δις, όταν ο Τσίπρας ακόμα πασχίζει να βρει τι ακριβώς θέλει. Και βεβαίως, ο Τσίπρας δεν έχει να αντιμετωπίσει σήμερα μια οργανωμένη ομάδα υπονομευτών, παρά μόνο μια Αριστερή Πλατφόρμα που ρίχνει καμιά πιστολιά, χωρίς να δείχνει να θέλει να χάσει τα προνόμια της εξουσίας.
Η κυριότερη διαφορά όμως κρύβεται αλλού: Ο Τσίπρας θέλει το δημοψήφισμα για να δικαιολογήσει την κωλοτούμπα στα μάτια του Λαφαζάνη και του Καμμένου. Ο Παπανδρέου αντίθετα επεδίωξε το δημοψήφισμα για να μπορέσει ο ελληνικός λαός να υπερβεί το δηλητήριο του διχασμού που είχαν σπείρει οι Σαμαράς-Τσίπρας. Τώρα ο Τσίπρας με την βαθια προσήλωσή του στην ανευθυνότητα, καίει ένα εργαλείο άμεσης δημοκρατίας, θέτοντάς το στο καμίνι της διαπραγμάτευσης και όχι στο τέλος της, δίνοντας την ευκαιρία στα ΜΜΕ να αποδομήσουν την επιλογή του δημοψηφίσματος με περισσή ευκολία.
Καταληκτικά: Ο Τσίπρας με την χθεσινή αναφορά του στο δημοψήφισμα δεν προσχώρησε σε μια κατά τα άλλα σωστή θέση, αλλά φρόντισε να κάψει έναν ολόκληρο θεσμό, είτε για να προσφύγει σε εκλογές (μέχρι και ο Χατζηνικολάου τον γράμμωσε σ' αυτό), είτε για να περάσει την συμφωνία απ' αυτή τη Βουλή με τις λιγότερο δυνατές αναταράξεις, ενώπιον του μπαμπούλα του δημοψηφίσματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου