14 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΔΡΑΧΜΗ...

Μεταξύ των χαρτιών, των βιβλίων και των διάφορων μικροαντικειμένων που υπάρχουν πάνω στο γραφείο μου είναι και ένα διάφανο κουτί, νομίζω από πλέξιγκλας, στο οποίο είναι "αιχμαλωτισμένα" επτά κέρματα με δραχμές.

Φελνίκος

Το φράγκο έχει στη μια πλευρά τη Μαντώ Μαυρογένους και στην άλλη ένα καράβι.

Στο δίφραγκο στη μιά είναι η Μπουμπουλίνα και στην άλλη μια σύνθεση με ένα ναυτικό κανόνι, ένα τιμόνι καραβιού και μια άγκυρα.

Στο τάληρο απεικονίζεται ο Αριστοτέλης, στο δεκάρικο ο Δημόκριτος και στην πίσω πλευρά το σήμα του ατόμου, στο εικοσάρικο ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός κι ένα κλαδί ελιάς, στο πενηντάρικο ο Όμηρος και μια τριήρης και στο μεγαλύτερο μεταλλικό νόμισμα, το κατοστάρικο, δεν θα μπορούσε παρά να είναι ένας Μεγάλος, ο Αλέξανδρος ο βασιλεύς των Μακεδόνων.

Προσοχή, μην γίνει καμμία παρεξήγηση: δεν γράφω για τις δραχμές, που έχουν καταργηθεί, επειδή βλέπω ότι μπορούν να επιστρέψουν.

Η αναφορά μου στις δραχμές ουδένα υπαινιγμό,

περί πιθανού, Grexit, περιέχει.

Και φυσικά ουδεμία νοσταλγία αισθάνομαι για τον "Κολοκοτρώνη" ή τον "Παπανικολάου", ήγουν το πεντοχίλιαρο και το δεκαχίλιαρο αντίστοιχα.

Ο λόγος που θυμήθηκα σήμερα το (τελευταίο;) εθνικό μας νόμισμα είναι επειδή σαν σήμερα, πριν 14 χρόνια, στις 3 Μαρτίου 2002, σταματάει η χρήση της δραχμής -μετά από μια περίοδο 2 μηνών από την ημέρα που ξεκίνησε η χρήση του ευρώ.

Σαν σήμερα λοιπόν, πριν 14 χρόνια ...χάσαμε τη δραχμούλα, στοπ.

Καλώς τη χάσαμε, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να παραδεχθούμε και τα λάθη που κάναμε στη φάση μετακόμιση στο ευρώ και στους όρους με τους οποίους έγινε η εισαγωγή της χώρας στην ευρωζώνη.

Κάποια απ' αυτά τα λάθη ευθύνονται (συνδυαστικά βεβαίως με τις λοιπές παθογένειες και αβελτηρίες του πολιτικο-οικονομικού μας συστήματος) και για το χάλι στο οποίο βρίσκεται σήμερα η χώρα.

Εκτός από τα λάθη του παρελθόντος, που όμως δεν είναι της παρούσης ή του παρόντος σημειώματος, υπάρχουν και τα λάθη που κάνει η σημερινή κυβέρνηση.

Μπορεί να ομνύει στο ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως οι πολιτικές και η συμπεριφορά της και κυρίως ο τρόπος που διαπραγματεύεται με τους εταίρους-δανειστές της χώρας οδηγούν πολλούς Έλληνες στον ευρωσκεπτικισμό ή ακόμη χειρότερα στον αντιευρωπαϊσμό.

Αυτή τη στιγμή οι έρευνες της κοινής γνώμης δείχνουν πως ένα ποσοστό μεγαλύτερο και από το 30% στέκεται εχθρικά απέναντι στο κοινό νόμισμα, αλλά, κι αυτό είναι το πλέον ανησυχητικό, και στην Ένωση.

Το ποσοστό αυτό πιθανότατα θα αυξηθεί, και ενδεχομένως εντυπωσιακά, εάν στην οικονομική κρίση προστεθούν και αρνητικές, ιδιαίτερα δυσμενείς για τη χώρα μας, εξελίξεις στο προσφυγικό ζήτημα.

Ορθώς η καγκελάριος Μέρκελ είπε πως το προσφυγικό-μεταναστευτικό συνιστά απειλή και για το ευρώ.

Εάν οι "28" στο θέμα της Σέγκεν δεν συμπεριφερθούν ως κράτη μέλη Ένωσης, αλλά ως εθνικά κράτη, που το ένα προσπαθεί να φορτώσει στον άλλον τον "μουτζούρη", τότε είναι λογικό, θα έλεγα και αναμενόμενο, να σπάσει και ο εσωτερικός δεσμός του κοινού νομίσματος.

Εξυπακούεται πως εκτός από την κυβέρνηση σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την άνοδο του ποσοστού των νοσταλγών της δραχμής φέρουν και οι Βρυξέλες και ιδίως τα νεοφιλελεύθερα γεράκια του χερ Σόϊμπλε.

Θέλω να πιστεύω πως τα νομίσματα, οι δραχμές μου , θα παραμείνουν "αιχμάλωτες" στο διάφανο κουτί του πλέξιγκλας.

Και δεν θα επιστρέψουν για να μας φτύσουν στα μούτρα.

Μπορεί από τα δεκατέσσερα χρόνια χωρίς εθνικό νόμισμα τα μισά να είναι μαύρα κι άραχλα, όμως γι' αυτό δεν ευθύνεται το ευρώ, αλλά το κακό μας το κεφάλι με επικεφαλείς τους πολιτικούς αγύρτες που μας κυβερνούν.

Ταυτοχρόνως δε θα πρέπει να αναλογιστούμε πως ένα Ελληνόπουλο πρωτοετής φοιτητής το μόνο εθνικό νόμισμα που ξέρει είναι το ευρώ και μάλλον δεν θυμάται καν πως ήταν η δραχμή.

Ο πρωθυπουργός και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί έχουν υποχρέωση να διασφαλίσουν πως τα ελληνόπουλα θα συνεχίσουν να είναι τουλάχιστον νομισματικά ισότιμα με τους συνομιλήκους τους των άλλων ευρωπαϊκών κρατών.

Και για να γίνει αυτό θα πρέπει η αξιολόγηση να κλείσει μέχρι την ημέρα της εθνικής μας παλιγγενεσίας. Διαφορετικά, βλέπω τη θέση του "Κολοκοτρώνη" να την παίρνει ο Ταγίπ και τη θέση του "Μεγαλέξανδρου" ο Βαγιαζήτ...