7 χρόνια χωρίς ΠΑΣΟΚ στην εξουσία κυρίες και κύριοι. 7 χρόνια που μοιάζουν με 7 αιώνες, εξαιτίας σας. Η μεθαδόνη της συγκυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία, δεν θα προσμετρηθεί ποτέ από τον ιστορικό του μέλλοντος στα έργα (μόνο η ΠΑΣΟΚάρα έκανε) και τις ημέρες της μεγάλης σοσιαλιστικής παράταξης. Νοσταλγεί το ΠΑΣΟΚ ο Μάκης Ρηγάτος στο KOOLNEWS
Τώρα που είδατε τη γλύκα με τον Σαμαρά και με το γλυκό πουλί της νιότης (του Αλέξη) και καταλάβατε ότι γυναίκα αλλάζουμε, κόμμα στις εκλογές ποτέ, βγείτε τουλάχιστον απ’ τη ντουλάπα και παραδεχτείτε ότι την ψήσατε και απ’ τις δυο πλευρές την πεσκανδρίτσα. Θέλατε ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία να εφαρμόσει πολιτική ΠΑΣΟΚ κουφαλίτσες. Είναι σαν να ζητάς από τον Αριδά να κάνει διαφήμιση για αποτρίχωση μπικίνι με laser.
Πριν χτυπήσετε το κεφάλι σας στον τοίχο, βάλτε το περιορισμένο σας μυαλό να λειτουργήσει και σκεφτείτε πόσα χάσαμε από την αποφράδα νύχτα που βγάλαμε τα χείλη απ’ την θηλή της εξουσίας και αποχωριστήκαμε το μητρικό γάλα της ΠΑΣΟΚάρας. Σκεφτείτε τι κάναμε τότε, που πλέον τα βλέπουμε μόνο σε ταινίες του Παπακαλιάτη:
1. Πηγαίναμε μπουζούκια την Τετάρτη
Αν ήθελες να πας στο κουτούκι του Ζαφείρη Μελά καθημερινή,
να κοινωνήσεις σοσιαλισμό, δεν έκλεινες τραπέζι. Έκλεινες τη Θηβών για να προλάβεις τα άλλα Ορκ που έρχονταν κατά χιλιάδες για να αγγίξουν τον αοιδό και να πάρουν λίγη από τη μπογιά του μαλλιού του που ξέβαφε, όταν ο τίμιος ιδρώτας του έσταζε σαν το ποτάμι της πράσινης αλλαγής, στο μέτωπό του.
2. Δεν υπήρχαν μαγειρικές εκπομπές
Δεν υπήρχε Ευτύχης Μπλέτσας. Υπήρχαν μόνο ευτυχείς ψηφοφόροι του ήλιου του πράσινου, οι οποίοι δεν χρειάζονταν εκπομπές μαγειρικής γιατί ποτέ δεν μαγείρευαν. Εκείνες τις αγνές εποχές κάθε νοικοκυριό είχε 4 θέσεις πάρκινγκ. 2 για τα αμάξια της οικογένειας, μία για περίπτωση αιφνιδιαστικής επίσκεψης του Κατσιφάρα και μια για τον ντελιβερά που ερχόταν ανά δυο ώρες για να κάνει rotation στα τρίπιτα που δεν άχνιζαν πια, για να καίνε γλυκά τον ουρανίσκο σου. Και όταν, έτσι για αλλαγή, ήθελες κάτι πιο πικάντικο πήγαινες στα εγκαίνια της κλαδικής του ΠΑΣΟΚ (κάθε Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή άνοιγε μία) για να βοσκήσεις στον μπουφέ μαζί με τη φαμίλια.
3. Δεν υπήρχαν χαρτάκια στις ουρές
Αν επί ΠΑΣΟΚ η μαύρη μοίρα σε έριχνε κάποια στιγμή στην ανάγκη του ΙΚΑ, (επειδή το ίδρυμα σου χρώσταγε λεφτά) και έπρεπε να στηθείς στην ουρά, δεν έβλεπες αυτή την εικόνα της ντροπής με τους πολίτες να κρατάνε χαρτάκια σαν αυτά που έδινε ο Ντέταρι στον Ίμρε Κόμορα. Με μια απλή επίδειξη της κλαδικής σου ταυτότητας πήδαγες τις θέσεις λες και ήσουν ο Σπαλιάρας των ουρών.
4. Επί ΠΑΣΟΚ είχαμε όλοι εξοχικά
Δεν υπήρχε ψηφοφόρος του κινήματος που να μην είχε ένα εξοχικό στην Ύδρα, το Λαγονήσι, ή το Πόρτο Χέλι για να στεγάσει τον έρωτά του και να μπορεί με την άνεσή του να πραγματοποιήσει την τελετή παράδοσης-παραλαβής του πασοκικού πνεύματος στον διψασμένο για γνώση, σοσιαλιστικό σιλικονάτο ανθό. Τις χρυσές εκείνες εποχές όχι μόνο δεν πλήρωνες ΕΝΦΙΑ, αλλά αν είχες over 2,5 εξοχικά έπαιρνες και επιδότηση εξοχικού γιατί τα βαρέα και ανθυγιεινά του Κάμα Σούτρα σε είχαν απομυζήσει και χρειαζόσουν τρίμηνη αναρρωτική μέχρι να ανανήψεις απ’ το καρεκλάτο.
5. Οι τράπεζες δεν σου ζητούσαν λεφτά, σου έδιναν
Τον καιρό που μεσουρανούσε ο Τάκης Μπουγιουκλάκης όταν έβλεπες απόκρυψη στο κινητό άρχιζες τα μπινελίκια πριν απαντήσεις. Ήξερες ότι ήταν ο μικρός από την τράπεζα για να σου ζαλίσει τα καμπανέλια να δεχτείς να πάρεις το διακοποδάνειο που βγήκε μόνο για πάρτη σου για να πας στα νησιά Γκαλαπάγκος και να μελετήσεις το φαινόμενο της συνεύρεσης του Δενδρογένη με ξανθό μπονζάι. Εκείνα τα αγνά χρόνια ήταν πιο πιθανό να σου ζητήσει η Μόνικα Μπελούτσι ραντεβού στου Φιλουπάππου για να αμολήσετε αετό, παρά χρωστούμενα η τράπεζα.
6. Όλοι είχαμε παίξει στο χρηματιστήριο
Ποιο μπαρμπούτι και ποια ζάρια; Δεν υπήρχε 85άρα γιαγιά στη χώρα που να μην ήξερε τον Ριτζ Φόρεστερ, την Σάλι Σπέκτρα και το Limit up. Την εποχή της σοσιαλιστικής ευμάρειας, συντάξεις, επιδοτήσεις, μασέλες και χρυσά δόντια είχαν σπρωχτεί για να αγοραστούν μετοχές τραπεζών και εταιρίας θαλασσινών. Ανέβαινε το καλαμάρι, κατέβαινε η πίεση της γιαγιάς. Κατέβαινε ο αστερίας, ανέβαινε το ζάχαρο της γιαγιάς. Αν δεν τζόγαρες 20 εκατομμύρια σε τσιμέντο και μπετά δεν είχες μούτρα να κατέβεις στο καφενείο του χωριού να κουβεντιάσεις σαν άνθρωπος για την Κούλα την κυρά- μαμή που πήγε με το γείτονα και το μεγάλο σορτάρισμα στον Ντάουν Τζόνι.
ΠΑΣΟΚάρα αγάπη μας! Δέξου τη συγγνώμη μας και γύρνα πίσω ή έστω τηλεφώνα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου