Αν λάβουμε υπόψη μας τα οικονομικά στοιχεία από την έλευση της χώρας στο ευρώ, μέχρι σήμερα, μπορούμε να εξάγουμε πολλά συμπεράσματα: Τον ανεξέλεγκτο υπερδανεισμό, τη φούσκα των ακινήτων, τον τριπλασιασμό των μισθών αλλά και την ραγδαία αύξηση του ΑΕΠ. Και μετά μνημόνια, μείωση συντάξεων, αποδοχών, ακινήτων και καθήλωση της οικονομίας με φθίνουσα πορεία προς την επαπειλούμενη χρεοκοπία.
Μπορούσαμε όλα αυτά να τα αποφύγουμε; Μπορούσαμε δηλαδή το 2009, μολονότι η ανάπτυξη της περιόδου 2002-2009 δεν ανταποκρίνονταν στην παραγωγικότητα, να την διατηρήσουμε σ΄αυτό το επίπεδο,
χωρίς να μπούμε σε διεθνή οικονομικό έλεγχο; Είχαν τη δυνατότητα δηλαδή οι Έλληνες να διατηρήσουν την αξία των ακινήτων τους, την δυνατότητα αποπληρωμής των δανείων τους, την αγοραστική τους δύναμη και την αύξηση της επιχειρηματικότητας, χωρίς απώλεια πλούτου και θέσεων εργασίας;
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, η απάντηση είναι ναι! Αν είχαν συναινέσει σε μεταρρυθμίσεις και αν είχαν την ωριμότητα να κατανοήσουν την διάλυση του πελατειακού κράτους, ναι, μπορούσαν να αποφύγουν τον όλεθρο. Το μένος όμως, της άρνησης ήταν τέτοιο που όχι μόνο δεν άφησαν περιθώρια σε καμία κυβέρνηση ούτε να το σκεφτεί, αλλά εξέλεξαν και τους «Συριζανέλ»- 3 φορές μάλιστα(!)- για να συνεχίσει την αποθέωση του κρατισμού εις βάρος τους.
Σήμερα, 16 μήνες μετά την τελευταία εκλογή του Αλέξη Τσίπρα, η απογοήτευση όλων είναι πια ορατή. Καθημερινά πληθαίνουν αυτοί που καταλαβαίνουν την απάτη που εξελίχθηκε πίσω από την πλάτη τους και στέλνουν το πρωθυπουργό στην έκτη θέση της δημοφιλίας, κάτω από τον Βασίλη Λεβέντη!
Επιτέλους θα έλεγε κάποιος, οι Έλληνες θέλουν να στείλουν τον «θίασο» στον αγύριστο και να επανέλθουν στην κανονικότητα. Μακάρι να ήταν έτσι. Στην δεύτερη θέση του πίνακα των «αγαπημένων» βρίσκεται ο Δημήτρης Κουτσιούμπας και εκτός κοινοβουλευτικών, η Ζωή Κωνσταντοπούλου απολαμβάνει τεράστιας αποδοχής!
Οι μισοί τουλάχιστον από αυτούς που βρίζουν τον Τσίπρα, δεν είναι αγανακτισμένοι νοήμονες που βλέπουν τη χώρα τους να συνεχίζει την ελεύθερη πτώση αλλά απατημένοι ιδεοληπτικοί που τον κατηγορούν γιατί δεν την έσπρωξε πιο γρήγορα στο γκρεμό! Πρόκειται ουσιαστικά, για συμπολίτες μας που «εξαπατήθηκαν» επειδή δεν έδειρε τη Μέρκελ και δεν μετέφερε τη χώρα στην Λατινική Αμερική!
Αρκεί λοιπόν, να πάρει αυτοδυναμία ο Μητσοτάκης στις επόμενες εκλογές; Αρκεί να φύγει η κυβέρνηση των Συριζανέλ; Ακόμα κι αν ο Τσίπρας μετακομίσει στην Βενεζουέλα σαν διάδοχος του Μαδούρο ή διορισθεί υπουργός επανάστασης στην Βολιβία, οι παλιοί του «απατημένοι», φύσει και θέσει, θα παραμείνουν στη χώρα. Δίπλα μας και ανάμεσά μας. Έτοιμοι πάντα, να απαιτήσουν ακόμα περισσότερο καρκινικό κρατισμό, εθνολαϊκισμό και επιχειρηματική δυσπραγία. Μέσα σε έξι χρόνια, αρνήθηκαν κάθε σενάριο διάσωσης και απώθησαν κάθε ρεαλιστική σωτηρία. Γιατί να σταματήσουν τώρα;
Δεν ξέρεις ποιον να φοβηθείς περισσότερο. Ο Τσίπρας κάποτε θα φύγει. Αυτοί όμως, θα είναι πάντα εδώ...
Του Ανδρέα Ζαμπούκα
liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου