«Το ταξείδι κράτησε πολλές μέρες, ο καιρός ήταν συχνά άθλιος, πήγαμε ως τα ανοικτά της Τυνησίας και κάποτε φτάσαμε επιτέλους στον Πειραιά. Όταν περάσαμε κοντά στις ακτές της Πελοποννήσου κι είδα, ύστερα από τόσα χρόνια, ένα ερημικό εκκλησάκι, με έπιασε μια απερίγραπτη συγκίνηση. Σκέφτηκα ότι κάποιες σταγόνες από αίμα ελληνικό έρεε ακόμα στις κοσμοπολίτικες φλέβες μου»
Μιχάλης Ν. Ράπτης (Πάμπλο), «Η πολιτική μου αυτοβιογραφία», εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ – Αθήνα 1996.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου