MANTΑΡΑ

Eurogroup από τα… παλιά – Ναυάγησε ξανά η «περήφανη διαπραγμάτευση»

Χειρότερα απ’ ό, τι θα ανέμεναν και οι πλέον απαισιόδοξοι εξελίχθηκε για την κυβέρνηση το Eurogroup. 

Όχι μόνο δεν αποφασίστηκε η ημερομηνία επιστροφής των θεσμών στην Αθήνα, αλλά επιπλέον απαιτήθηκε η «προληπτική» ψήφιση των μέτρων μετά το 2018 προκειμένου να κλείσει η αξιολόγηση.

Οι ελπίδες της κυβέρνησης πως οι Ευρωπαίοι εταίροι θα συνταχθούν με την Ελλάδα απέναντι στο ΔΝΤ, διαψεύστηκαν και αντιθέτως φαίνεται πως Ευρώπη και Ταμείο συμμαχούνΟι τοποθετήσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων, σε συνδυασμό με τις πιέσεις των εταίρων, θυμίζουν όλο και πιο έντονα το σκηνικό του 2015 και ξυπνούν τους χειρότερους εφιάλτες

Χειρότερα απ’ ό, τι θα ανέμεναν και οι πλέον απαισιόδοξοι εξελίχθηκε για την κυβέρνηση το Eurogroup, καθώς όχι μόνο δεν αποφάσισε την ημερομηνία επιστροφής των θεσμών στην Αθήνα, αλλά επιπλέον απαίτησε με επιτακτικό τρόπο την «προληπτική» ψήφιση των μέτρων μετά το 2018 προκειμένου να κλείσει η αξιολόγηση

Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι οι ελπίδες της κυβέρνησης πως οι Ευρωπαίοι εταίροι θα συνταχθούν με την Ελλάδα απέναντι στο ΔΝΤ διαψεύστηκαν και αντιθέτως φαίνεται πως Ευρώπη και Ταμείο συμμαχούν μαζί στον τομέα αυτό, εγκαταλείποντας τους Έλληνες στην τύχη τους…

Εμφανής ήταν άλλωστε και η αμηχανία του Ευκλείδη Τσακαλώτου μετά τη συνεδρίαση, αλλά και συνολικά του Μαξίμου, προτάσσοντας απλώς το επιχείρημα ότι «η νομοθέτηση νέων και προληπτικών μέτρων υπερβαίνει το ευρωπαϊκό πλαίσιο». Κυβερνητικές πηγές προσπαθούσαν επίσης να διαψεύσουν ότι στο Eurogroup υπήρξε μέτωπο κατά της Ελλάδας, ενώ τόνιζαν ότι δεν πρόκειται να δεχθούν «παράλογες απαιτήσεις» – επαναφέροντας έτσι εμμέσως ακόμη και εκλογικά σενάρια.

Ποιες είναι, όμως, οι παράλογες απαιτήσεις; Τόσο ο Γερούν Ντάισελμπλουμ όσο και ο Πιερ Μοσκοβισί μίλησαν ξεκάθαρα για μέτρα στο φορολογικό, στα εργασιακά και στο ασφαλιστικό. Όπερ σημαίνει «κούρεμα» του αφορολόγητου και πιθανόν αύξηση των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ), μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας με απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων κτλ. κατά τις επιταγές του ΔΝΤ και περικοπή συντάξεων, με κατάργηση της προσωπικής διαφοράς.

Οι τοποθετήσεις αυτές, σε συνδυασμό με τις πιέσεις των εταίρων, θυμίζουν όλο και πιο έντονα το σκηνικό του 2015 και ξυπνούν τους χειρότερους εφιάλτες, ενώ την κατάσταση περιέπλεξε, την ίδια στιγμή, η έκθεση του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, καθώς σ’ αυτήν αναφέρεται ευθέως ότι το χρέος είναι «εξαιρετικά μη βιώσιμο» και έτσι προτείνονται συγκεκριμένα μέτρα και παρεμβάσεις για τη διευθέτησή του.

Οι προσεγγίσεις του Ταμείου, όμως, είναι εκ διαμέτρου αντίθετες σε σχέση με αυτές των Ευρωπαίων εταίρων, είτε σε ό,τι αφορά την ακριβή διακύμανση του χρέους είτε σε ό,τι αφορά τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας. Μολαταύτα, Ντάισελμπλουμ και Μοσκοβισί ξεκαθάρισαν σε όλους τους τόνους ότι η παρουσία του ΔΝΤ στο πρόγραμμα είναι απολύτως απαραίτητη.

Σε ό, τι αφορά στα υπόλοιπα, το επίσημο ανακοινωθέν του Eurogroup δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες: «Το Eurogroup προτρέπει τις ελληνικές αρχές και τους θεσμούς να αρχίσουν εκ νέου τις διαπραγματεύσεις, ώστε να συμφωνήσουν το πακέτο μεταρρυθμίσεων που επιθυμούν όλοι οι συμμετέχοντες. Αυτή η συμφωνία είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης», αναφέρει.

Με απλά λόγια;  «Κάντε γρήγορα και προχωρήστε σε όσα ζητάμε άμεσα». Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο…

Του Αιμίλιου Περδικάρη