O ΑΛΗΤΗΣ

Ο ήλιος έδυε σιγά στο βάθος του ορίζοντα κι εκείνος απολάμβανε το τσιγάρο του αγναντεύοντας την θάλασσα κι ακούγοντας τις φωνές και τα τσιριχτά των παιδιών που έπαιζαν με την μπάλα χωρίς να ενοχλείται καθόλου.

Ο γιατρός τον είχε προειδοποιήσει να σταματήσει το κάπνισμα από πέρσι, μα αυτός ήταν πια αρκετά μεγάλος για να φοβάται τον θάνατο.

«Εντάξει γιατρέ μου» του είχε πει τότε, μα του είχε πει ψέματα για τον κάνει να αισθανθεί σπουδαίος και χρήσιμος και να μην τον κακοκαρδίσει.

«Μονάχα ο αλήτης ο Τσίπρας» θα με κάνει να κόψω το τσιγάρο επειδή δεν θα ‘χω φράγκα για πλερώνω, σκέφτηκε και χαμογέλασε πλατιά.

Ξαφνικά, διέκοψε τις σκέψεις του μια παρέα ατίθασων πιτσιρικάδων που τον πλησίασε και τον ρώτησε:

«Παππού, ο καφετζής είπε τον Δημήτρη αλήτη επειδή ενοχλούσαμε με το ποδόσφαιρο τους πελάτες που κάθονταν στα τραπέζια κι έπιναν τον καφέ τους. Παππού, τι πάει να πει η λέξη αλήτης;».

Προς στιγμή, αιφνιδιάστηκε από το αναπάντεχο ερώτημα,

γρήγορα όμως αποφάσισε να τους εξηγήσει κι αρχίνισε μια από τις συνηθισμένες του ιστορίες.

Όταν λέμε την λέξη «αλήτης», που είναι μια βαριά βρισιά, συνήθως δεν καταλαβαίνουμε ακριβώς τι λέμε.

Την λέμε πολύ συχνά, όπως τώρα καλή ώρα ο καφετζής για τον Δημητράκη, κι έτσι, όταν την χρησιμοποιούμε για να χαρακτηρίσουμε έναν πραγματικό αλήτη, μοιάζει σαν να του χαϊδεύουμε τα αυτιά του.

Πριν από χρόνια κάποιοι άνθρωποι από πλούσιες και ισχυρές χώρες έφτιαξαν στρατούς και φονικά αεροπλάνα, φορέσανε την τήβεννο του δικαστή, και ισοπέδωσαν χωριά και πολιτείες σε χώρες μακρινές γεμάτες με ανθρώπους φτωχούς κι αδύναμους.

Πολλοί έχασαν τα παιδιά, τους αγαπημένους τους ανθρώπους, τα σπίτια και όποια άλλη περιούσια είχαν.

Οι άνθρωποι αυτοί έχασαν την χώρα τους και τις ζωές τους.

Κάποιοι κατόρθωσαν να μεταναστεύσουν στις χώρες των δολοφόνων ή των συνεργατών τους, να βρούνε –κακώς ή καλώς– μια άλλη γωνιά περισσότερο ασφαλή από την πατρίδα τους για να αναθρέψουν τα παιδιά τους.

Κι έρχεται μετά εκείνος που τους κατέστρεψε τις ζωές και έκαψε την γη τους και τους απαγορεύει να λειτουργούν ως ανθρώπινα όντα με στοιχειώδη δικαιώματα πάνω στην γη.

Τους απαγορεύει ακόμα και το να γλείφουν τις πληγές τους που εκείνος άνοιξε πάνω στις σάρκες τους.

Δεν είναι το ίδιο, παιδιά, μα μοιάζει λιγάκι με εκείνο που συνέβη με την Μαρία και τους γονείς της.

Κι εκείνοι έφυγαν για τους ίδιους λόγους, μα έχοντας σίγουρα πολύ μικρότερα προβλήματα από αυτούς τους ρημαγμένους ανθρώπους.

Λοιπόν, παιδιά, εκείνος που σου καίει το σπίτι και μετά δεν σε αφήνει ούτε μια κουβέρτα να πάρεις μέσα στην νύχτα για να σκεπαστείς, είναι αλήτης, πολύ μεγάλος αλήτης.

«Τότε και ο Τραμπ είναι αλήτης», είπε ο μεγαλύτερος από την παρέα των παιδιών.

«Ο Τραμπ είναι σαν τους χρυσαυγίτες που δεν αφήσαν να άλλα παιδάκια να μπουν προχθές στο σχολείο μας» πρόσθεσε ένας άλλος πιτσιρικάς που στέκονταν δίπλα του.

«Όλοι αυτοί είναι φασίστες» είπε δυνατά ο πιο μικρός από όλους.

«Το ξέρω γιατί και ο πατέρας μου φασίστας είναι» συμπλήρωσε αμέσως ο μικρός με μια φυσικότητα που έκανε το αίμα του ηλικιωμένου να παγώσει.

Είχανε φύγει τα παιδιά κι ο ήλιος είχε χαθεί μέσα στο πέλαγος.

Χιλιάδες αστέρια έπαιζαν χαρούμενα τον ουρανό τώρα που έλειπε η σελήνη.

Ήταν παιδί όταν οι φασίστες έκαψαν το χωριό του.

Νόμιζε πως είχαν νικηθεί αλλά νάσου και πάλι μπροστά τους. Κι αυτός ήταν μεγάλος πια.

Στην μνήμη του άστραψε ο μύθος του Σίσυφου και τα χείλη του έσφιξαν με δύναμη.

Υπήρχε όμως κι ετούτος ο Προμηθέας με την φωτιά του.

«Η φωτιά θα τα κάψει όλα τα σιχαμένα τα φίδια» μονολόγησε. «Η φωτιά θα τα καθαρίζει όλα».

Σήκωσε το κεφάλι του ψηλά και χάθηκε ξανά στην απεραντοσύνη και στην ομορφιά ετούτου του κόσμου.

Φιλιά από την Εσπερία

Ηλίας

ΥΓ Ξεχωρίζει εύκολα ο φασίστας σε μια ομήγυρη. Είναι εκείνος που κρατά στα χέρια του το όπλο και με αυτό σημαδεύει πάντα τον πιο αδύναμο.

(Αγαπητέ Ηλία, νομίζω πως είναι ξεπερασμένη η λέξη «φασίστας». Χρησιμοποιείται με τέτοια συχνότητα και ευκολία -στην Ελλάδα σχεδόν όλοι λένε πως όποιος διαφωνεί μαζί τους είναι φασίστας- που είναι δύσκολο να γίνει κατανοητή η ιστορική της έννοια. Αυτό που υπάρχει σήμερα είναι φόβος. Τεράστιος φόβος. Και οι φοβισμένοι άνθρωποι είναι δισεκατομμυρια. Δεν μπορεί όλοι αυτοί να είναι φασίστες. Ηλία, ο Τραμπ δεν έχει κάψει ακόμα τα σπίτια κάποιων σε άλλες χώρες. Οι προηγούμενοι τα έκαψαν. Οι δημοκράτες. Πάντως, συνεχίζει να έχει μεγάλο ενδιαφέρον που επιτρέπεται η κίνηση των κεφαλαίων από χώρα σε χώρα αλλά όχι των ανθρώπων. Επίσης, ζούμε την απόλυτη παράνοια και προσπαθούμε να την εξηγήσουμε και να την αναλύσουμε λογικά. Ε, αυτό δεν γίνεται. Να είσαι καλά, Ηλία. Μπήκε η χρονιά με μεγάλη φόρα.)