ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ!

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η κυβέρνηση, από την πρώτη μέρα που ανήλθε στην εξουσία έχει βαλθεί να μας τρομοκρατεί σε περιοδική βάση.

Στην αρχή είπαμε ότι θα είναι απειρία. Δεν θα ήξεραν τα παιδιά. Όμως η κατάσταση αυτή σιγά-σιγά έγινε μόνιμη.

Έτσι που ελάχιστοι πλέον εξακολουθούν να πιστεύουν στα περί απειρίας. Πολιτική είναι. Φαίνεται τους ενθουσιάζει να βλέπουν έναν ολόκληρο λαό πανικόβλητο να μην ξέρει τι θα του έρθει στο κεφάλι την επομένη, ακριβώς όπως γινόταν με τις επιδρομές των βαρβάρων στη μεταρωμαϊκή εποχή.

Τότε ο κόσμος έτρεμε και έπαιρνε τα βουνά. Όσοι έμεναν δεν έζησαν για να μας εξιστορήσουν πώς αισθάνονταν! Κάτι παρόμοιο μοιάζει να συμβαίνει και μ’ εμάς, μόνο που εμείς είμαστε υποχρεωμένοι –οι περισσότεροι- να μείνουμε.

Ούτε τα βουνά δεν μπορούμε να πάρουμε. Περιμένουμε απλά το μοιραίο. Το οποίο ξεφουρνίζουν δήθεν τυχαία στις εκπομπές στις οποίες ξημεροβραδιάζονται, διάφοροι Σαντορινιοί, Φωτίου, Ζαχαριάδηδες, Φάμελοι, Ξυδάκηδες και πλήθος άλλων παρόμοιων φρούτων,

ων ο αριθμός μέγας εστί, όπως ακριβώς και των ανοήτων στις γραφές του Ιερού Αυγουστίνου.

Είναι, λοιπόν, σχέδιο να μας έχουν συνεχώς τρομοκρατημένους; Έτσι δείχνουν τα πράγματα. Στην αρχή ήταν ένας Βαρουφάκης, που προσπαθούσε να πείσει ότι η υπερήφανη διαπραγμάτευσή του ήταν ένα ευφυές σχέδιο, που θα κατέληγε στη σωτηρία μας.

Σύντομα αποδείχτηκε ότι δεν ήταν τίποτε άλλο από ένα πουκάμισο έξω από το παντελόνι και μία εμφάνιση χωρίς γραβάτα. Α

φού μας έκοψε τη χολή πολλές φορές έφυγε φορτώνοντας την ταλαίπωρη πλάτη μας κάπου 83δις χρέους επιπλέον. Λίγο πριν γίνει ανάμνηση και ησυχάσουμε κάπως, ανέλαβε ο αρχηγός του την πολιτική της τρομοκρατίας.

Ποίος ξέχασε το καλοκαίρι του ’15; Στην αρχή ο Γιάνης μας κοψοχόλιασε με τα κάπιταλ κοντρόλ (που τα αφόριζαν). Ύστερα μάθαμε και για κάποιον Λαφαζάνη, ο οποίος, μετά τις εδαφιαίες υποκλίσεις στον μεγάλο αφέντη ήρθε και εκπόνισε σχέδιο για κατάληψη του Νομισματοκοπείου! Άλλο ταράκουλο εδώ.

Μετά έφεραν το Δημοψήφισμα. Πόσο τρομοκρατήθηκαν εδώ είναι λίγο δύσκολο να περιγραφεί, αφού αυτό συνέβη μόνο σε όσους καταλάβαιναν πέντε πράγματα από τις επιπτώσεις ενός «όχι» σε ένα ερώτημα, του οποίου κανείς δεν είχε καταλάβει τη διατύπωση, όλοι όμως γνώριζαν το αποτέλεσμα.

Εδώ είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι –πάνω από 60%- όχι μόνο δεν τρόμαξαν, αλλά ένοιωσαν περήφανοι. Απλά προσγειώθηκαν σε λίγες μέρες, όταν το περήφανο «όχι» έγινε «ναι» με ένα μνημόνιο στην πλάτη ολονών μας. Τρομοκρατημένων και μη. Δεν προλάβαμε να συνέλθουμε και να καπάκι οι εκλογές.

Πάλι τρόμος στους γνωρίζοντες, υπηρηφάνεια σε όσους είχαν μάθει να απαντούν με το «Γκόου μπακ κυρία Μέρκελ», τρόμος στους …Γερμανοτσολιάδες, που είχαν ψηφίσει σωστά στο Δημοψήφισμα, αλλά έγιναν στάχτη στην κάλπη για να επικρατήσει η πολιτική διαφόρων Μπαλτάδων, Φίληδων και άλλων παρόμοιων.

Και να σε λίγο νέος τρόμος με την πρώτη αξιολόγηση, μέχρι να καταλήξει με μεγάλη καθυστέρηση και να υποσχέσεις ότι μέχρι το τέλος του ’15 θα τελειώσει και η …δεύτερη και ζήσαμε κοντά ένα χρόνο στα όρια του τρόμου και με τα κάπιταλ κοντρόλ που θα έφευγαν σε 2-3 μήνες σύμφωνα με την Κατσέλη (που έφυγε αυτή, αλλά τα κάπιταλ κοντρόλ έμειναν και παραμένουν).

Και να τώρα η δεύτερη αξιολόγηση. Που από μήνα σε μήνα έφθασε πάλι στο παραπέντε δυσάρεστων εξελίξεων. Και να η τρομοκρατία πάνω στα κεφάλια των Ελλήνων, τα οποία όμως αυτή τη φορά την ήθελαν! Αφού την ψήφισαν τόσες φορές (τρεις συνολικά) δεν πρέπει να παραπονούνται.

Ο καθένας έχει τις αρχές που επιλέγει. Γι’ αυτό καλά να πάθει και να μην παραπονείται για την τρομοκρατία. Τώρα τι φταίνε οι υπόλοιποι;

Ε, όσο έφταιγαν και οι σώφρονες που έλεγαν στους δυστυχισμένους να πάρουν τα βουνά για να μην τους σφάξουν οι βάρβαροι κι αυτοί έμεναν θεωρώντας τους βαρβάρους περαστικούς ιππότες της αβροφροσύνης.

Αν αυτά λέει η ιστορία, ετοιμαστείτε για μία ακόμη τρομοκρατία. Ή την τελική λύση της Δραχμής, όπως υπαινίχθηκε και ο κ. Ξυδάκης, ότι πρέπει να συζητήσουμε.

Μην παρασυρθείτε ότι το έκανε σύντομα γαργάρα. Κι αυτό μέσα στο σχέδιο είναι. Σε τρομοκρατούν, σε αφήνουν λίγο να χαλαρώσεις για να σου φέρουν στο κεφάλι καπάκι όσα δήθεν δεν είχαν διατυπώσει καλά λίγο νωρίτερα. Δυστυχώς, αυτός ο στρατός των Μπρανκαλεόνε δεν θα μας αφήσει σε ησυχία.

Είναι μοιραίο να μας έχει στην τσίτα μέχρι να μας …σφάξουν οι «βάρβαροι». Ίσως αυτό να ήταν και στο αρχικό σχέδιο. Και αυτοί ξέρουν πότε οι βάρβαροι έρχονται, αφού οι περισσότεροι είναι ανάμεσά τους!

Tου Μάνου Καλλίγερου**Εκδότης εφ. ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ