Ο Λεωνίδας Κύρκος το 2008 είχε διαγνώσει τον επικίνδυνο δρόμο που έπαιρνε ο πολιτικός του χώρος, η ανανεωτική Αριστερά, που τότε βρισκόταν ακόμα εντός του ΣΥΝ. Σημείο τομής ήταν τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008 τα οποία με μεγάλη χαρά υιοθέτησε η τότε ηγεσία της Κουμουνδούρου υπό τον Αλέκο Αλαβάνο πρώτα και στην συνέχεια υπό τον Αλέξη Τσίπρα (μετά από την ενθρόνιση του) ενώ ο Κύρκος έβλεπε σε αυτά τα γεγονότα «το ξεκίνημα μιας καταστροφικής πορείας για τη χώρα».
Για αυτό το λόγο, όπως είπε και όπως καταγράφεται στο βιβλίο της Αλίκης Χατζή «Λεωνίδας Κύρκος η Τελευταία Μάχη» (εκδόσεις Επίκεντρο), καταδίκασε τους βανδαλισμούς του 2008 φτάνοντας στο σημείο μία μέρα μπροστά της να σκίσει την Αυγή, την εφημερίδα με την οποία είχε ταυτίσει τη ζωή του.
Στο κεφάλαιο του βιβλίου με τον τίτλο «Δεκέμβριος του 2008: «Σας απαγορεύω να κάνετε χρήση της λέξης Αριστερά, δεν έχετε καμία σχέση», η δημοσιογράφος περιγράφει πώς παρακολουθούσε ο Λεωνίδας Κύρκος τα βίαια επεισόδια των ημερών αμέσως μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Αναφέρει σχετικά:
«Σχολίαζε πότε με οργή και πότε κάνοντας χιούμορ, την «εξωφρενικά αριστερίστικη» συμπεριφορά του τότε Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας. Τους έπαιρνε όλους η μπάλα. Δεν μιλούσε μόνον εναντίον του νεοεκλεγέντα Αλέξη Τσίπρα και του Αλέκου Αλαβάνου, ή των εκπροσώπων των διαφόρων κομμουνιστογενών ομάδων που είχαν προσχωρήσει στο κόμμα. Νευρίαζε πολύ και με τους εκφραστές του εσωκομματικού Ανανεωτικού ρεύματος, τους συντρόφους του από το ΚΚΕ Εσωτερικού και την Ελληνική Αριστερά (ΕΑΡ)» γιατί ακολουθούσαν πιστά την επίσημη γραμμή της Κουμουνδούρου, «καταδικάζουμε τα επεισόδια, αλλά δεν είμαστε κι εισαγγελείς»!
Η Αλίκη Χατζή περιγράφει την θυμωμένη αντίδραση του Λεωνίδα Κύρκου την ημέρα που ο Αλέκος Αλαβάνος, κι ενώ δεκάδες κουκουλοφόροι είχαν κάψει το κέντρο της Αθήνας, παρομοίασε τον δολοφονημένο μικρό Αλέξη με τους Παπαφλέσσα, Διάκο, Πέτρουλα και Καλτεζά για να αντλήσει το συμπέρασμα ότι «η ιστορία της Ελλάδας γράφεται από τα κινήματα νέων, από νέους νεκρούς». Ήτοι πρέπει να παραδειγματιζόμαστε από τους νέους που σκοτώνονται, που είναι θύματα βίαιων συγκρούσεων και πρέπει να υπάρχουν συνεχώς τέτοιοι νεκροί, για να συνεχίσει «να γράφεται» η ελληνική ιστορία.
Ο Λεωνίδας Κύρκος, κάλεσε τότε στο τηλέφωνο στελέχη του ΣΥΝ για να ζητήσει να βγάλει το κόμμα ανακοίνωση καταδίκης των βίαιων επεισοδίων. Υπήρξε άρνηση και τότε, αφού «τσαλάκωσε ένα φύλλο της εφημερίδας Αυγή το εκτόξευσε με δύναμη στο δάπεδο», ενώ προχώρησε σε δική του δήλωση, η οποία κατέληγε: «Προσωπικά θα έλεγα σε όσους προκαλούν καταστροφές: Σας απαγορεύω να κάνετε χρήση της λέξης Αριστερά. Δεν έχετε καμία σχέση».
Στο βιβλίο, η δημοσιογράφος περιγράφει την επίθεση που δέχθηκε ο ιστορικός ηγέτης από την ηγεσία του τότε ΣΥΝ για την συγκεκριμένη τοποθέτηση του, αλλά και την αντίδραση του ίδιου όταν λίγες ημέρες μετά διάβασε στην Αυγή το εξής σχόλιο που αφορούσε στο κάψιμο του χριστουγεννιάτικου έλατου στην πλατεία Συντάγματος: «Ω έλατο, ω έλατο τι ωραία που αρπάζεις. Η Βουλή απέχει μόλις ένα ντου»:
«Ξαφνικά», γράφει η Αλίκη Χατζή, «έσκισε την εφημερίδα κι άρχισε να πετά τα κομμάτια της δεξιά αριστερά, φωνάζοντας: Ως εδώ! Αυτό είναι ύβρις! Προσβολή! Ντρέπομαι για λογαριασμό τους!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου