Σε μια άλλη χώρα, με το πατατράκ που έχει υποστεί λόγω της κρίσης, θα άλλαζαν και οι πολιτικοί και οι πολίτες. Νοοτροπίες, συμπεριφορές, τρόποι αντιμετώπισης των προβλημάτων, γενικότερα η αίσθηση του καθενός για τη ζωή θα είχε ανατραπεί, θα είχαν δημιουργηθεί νέες συνθήκες, ένα νέο κράτος, πολίτες που θα είχαν μάθει από τα παθήματά τους.
Στην Ελλάδα όλα αυτά είναι όνειρο απατηλό. Για κάποιους το να αλλάζει η κοινωνία δεν είναι πρόοδος, είναι συντηρητισμός κι έτσι τίποτε δεν γίνεται και τίποτε δεν προχωρά.
Για παράδειγμα το πολιτικό σύστημα: Αντί τα κόμματα να ξεφύγουν από τις εποχές των Μαυρογιαλούρων και των βουλευτών... καλοχαιρέτα, δείχνουν να μην έχουν αλλάξει καθόλου. Βουλευτές περνούν κρυφές διατάξεις για να βολέψουν δικούς τους ανθρώπους, όπως η πρόσφατη βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ που ήθελε να δώσει αναδρομικά σε εκπαιδευτικούς – συνεργάτες στη Βουλή.
Αμ ο Πάνος Σκουρλέτης που ετοιμάζεται να μονιμοποιήσει χιλιάδες συμβασιούχους σε δήμους, παρά το γεγονός ότι,
δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες; Όταν ψάχνουμε και το τελευταίο ευρώ κόβοντας τις συντάξεις η κυβέρνηση της Αριστεράς διορίζει προκειμένου να υφαρπάξει την ψήφο τους.
Στο ίδιο μήκος κύματος και η ΝΔ η οποία παρ' ότι λέει ότι δεν δέχεται τις μονιμοποιήσεις συμβασιούχων και θα τους διώξει, όταν γίνει κυβέρνηση θα το ξεχάσει σε κάποιο συρτάρι. Ή από την άλλη, για λόγους... ιδεολογικούς εξαιρεί από τις προσλήψεις τους συμβασιούχους της πυροσβεστικής. Αμ καθαρές κουβέντες δεν γίνονται με εξαιρέσεις που τελικά γίνονται κανόνες.
Υπάρχουν ένα σωρό άλλες περιπτώσεις που δείχνουν ότι δεν άλλαξε τίποτε στην Ελλάδα. Τι να πει κανείς για παράδειγμα με τις καταστροφές των μπαχαλάκηδων. Διαλύουν τις αστικές συγκοινωνίες και ζητούν να μην πληρώνει κανείς τίποτε και κανείς δεν ενδιαφέρεται για τη φθορά της δημόσιας περιουσίας. Αντί να μαζευτούν όλα τα κόμματα, κυρίως δε η κυβέρνηση, να τους βρει και να τους "σαπίσει στο ξύλο", ο αρμόδιος υπουργός Τόσκας λέει ότι τα περιστατικά βίας γενικά στην Αθήνα και ειδικά στο Εξαρχιστάν είναι λιγότερα από το παρελθόν.
Πόσο μεγάλη αλλαγή για την Ελλάδα θα ήταν να αλλάξουν μυαλά οι άθλιοι βουλευτές που βάζουν προσκόμματα στις επενδύσεις. 18 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ των οποίων ο Δρίτσας, η Αναγνωστοπούλου και ο Φίλης μπλοκάρουν το έργο στο Ελληνικό ανακαλύπτοντας αρχαία. Ενώ ετοιμάζονται να ζητήσουν να κηρυχθεί δασικός χώρος τα σημεία εκείνα που έγινε... δενδροφύτευση το 2004. Τέτοια μυαλά έχουμε.
Και ακόμη χειρότερα όταν στη ΝΔ ανακαλύπτουν το χουντικό Τάμα του Έθνους και θέλουν να φτιάξουν τεράστιο ναό εκατομμυρίων. Ακόμη χειρότερα όταν η κυβέρνηση υπόσχεται κουρέματα χρεών και δανείων ακόμη και σ' αυτούς που δεν πληρώνουν γιατί δεν γουστάρουν... στην υγεία των υπολοίπων κορόιδων.
Και οι πολίτες που αποδέχονται καθημερινά τη φοροδιαφυγή χωρίς να αντιδρούν; Αποδέχονται να πληρώνουν λιγότερα 5% ή 10% και ο επιχειρηματίας δεν πληρώνει τον ΦΠΑ 24%, ενώ γλιτώνει και φόρο εισοδήματος αφού δηλώνει μικρότερα έσοδα. Βεβαίως, το κράτος είναι αυτό που οδηγεί τον κόσμο να μην πληρώνει τίποτε και σε κανέναν. Όταν π.χ. οι εισφορές στους μηχανικούς θα φτάσουν το 46% των εισοδημάτων και μαζί με τους άλλους φόρους θα ξεπεράσουν το 60% τότε γιατί να μη γίνει θεσμός το μαύρο χρήμα;
Οκτώ χρόνια πίκρας. Αίμα, δάκρυα και ιδρώτας. Μνημόνια, καταστροφή της χώρας αλλά μυαλό δεν βάλαμε και συνεχίζουμε λες και ζούμε στην εποχή των «χοντρών» αγελάδων. Μέχρι πότε;
antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου