ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΣΤΟΑ 592-610
ΣΤΗΝ ΒΑΡΙΑΝΗ; ΜΗΠΩΣ ΟΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΦΩΚΙΔΑ;
Κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ και κάμποσες μέρες στην στοά εξόρυξης βωξίτη 592 -610 στην Βάριανη.
Αν αυτό είναι καθαρά "εσωτερική υπόθεση" της εταιρίας ή αν εντάσσεται στην γενικότερη τακτική του «αποφασίζω και διατάζω» δεν είναι γνωστό. Γνωστό πάντως , είναι αυτό που παρατηρεί κανείς όταν περνά από το σημείο αυτό τις τελευταίες ημέρες...
Το να αναρωτηθεί κανείς , εάν αυτή η στοά λειτουργεί με τις απαραίτητες άδειες , λίγη σημασία θα είχε ... επειδή εδώ και πολλά χρόνια η δραστηριότητα του βωξίτη χαίρει πλήρους ασυλίας στην Φωκίδα και με εξαίρεση τις λίγες "αναλαμπές" χρηστής παρέμβασης , στην αρχή της παρούσας κυβέρνησης, η Ελληνική Πολιτεία είναι και πάλι απούσα. Σε κάθε περίπτωση όμως, στην υπανάπτυκτη αποικία των μεταλλείων Βωξίτη, κάπου εκεί στο κέντρο της δήθεν ευνομούμενης Ελλάδας, έχουμε υποχρέωση να δημοσιεύσουμε ερωτήματα και προβληματισμούς που έστω και μία στο εκατομμύριο μπορεί να αποτρέψουν να χυθεί περισσότερο αίμα στις στοές της «ανάπτυξης» και της «ευημερίας» του τόπου μας:
-Κάνουμε λάθος ή μπαινοβγαίνουν στην στοά φορτηγά τόσον της ΕΛΜΙΝ-ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΙ ΒΩΞΙΤΕΣ όσον και της ΔΕΛΦΟΙ ΔΙΣΤΟΜΟ;
-Για ποιο λόγο μπαίνουν τόσα πολλά φορτηγά , μαζί , και από τις δύο εταιρίες και κάνουν τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα να βγουν; Έχουν φτιάξει πάρκινγκ μέσα στην στοά; Τι πρόβλημα υπάρχει; Κάποια στιγμή μαζεύονται πολλά φορτηγά ταυτόχρονα μέσα. Προβλέπεται να γίνεται αυτό με ασφάλεια; Κραδασμοί; Καυσαέρια; Μία πιθανή πυρκαγιά; Πόσο περισσότερο πρέπει να σκύψει αυτή η κοινωνία; Πόσο πιο απών μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε καταλαμβάνει σήμερα μία θέση από την οποία θα έπρεπε να εποπτεύει και να ελέγχει τουλάχιστον για να μην θρηνήσουμε και άλλα θύματα;
-Και για τυπικούς λόγους ας ξαναθέσουμε ένα συνηθισμένο ερώτημα από παλιότερες υποθέσεις: Υπάρχει άδεια για τέτοια δραστηριότητα στην ίδια στοά από δύο διαφορετικές εταιρίες ή αφορά σε παλιότερες καταγγελίες ότι η μία εκ των δύο κάνει λήψη με την μέθοδο του "ριφιφί" , κοιτάσματος που της έχει απαγορευτεί η λήψη;
Ο Βωξίτης είναι εκεί. Δεν θα τον πάρει κανένας επιχειρηματίας μαζί του, εάν τύχει και αποχωρήσειι επειδή κάποιος θα τον υποχρεώσει να εφαρμόσει τον Νόμο και δεν του επιτρέψει να βγάζει τα υπερκέρδη και να καμώνεται στο τέλος κάθε διαχειριστικής χρήσης έχοντας μετατρέψει τους εργαζόμενους σε σκλάβους και την Φωκική γη σε νταμάρια.
Για το τι συμβαίνει στην Φωκίδα έχουμε όλοι αποκρυσταλλωμένη άποψη.
Το σοβαρότατο ζήτημα στις υπανάπτυκτες χώρες είναι εάν έχει δύναμη η πολιτεία που να μπορεί να προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών ώστε να ζουν με αξιοπρέπεια και ασφάλεια.
Στα πολιτισμένα μέρη, εκεί που εφαρμόζονται οι νόμοι, όλα μπορούν να συνυπάρχουν με τρόπο που να εξασφαλίζεται πάνω απ’ όλα η ασφάλεια και η ευημερία των κατοίκων. Όταν ο εργαζόμενος έχει την επιλογή να δουλέψει και αλλού, δεν δέχεται τις συνθήκες "Ρωμαϊκής γαλέρας" στην στοά. Όταν στο χωριό μένουν και άνθρωποι που ζουν από άλλες δραστηριότητες , διάφορες από αυτές του «μονοκαλλιεργητή», τότε δεν κάνουν τα "στραβά μάτια" όταν παραβιάζεται ο Νόμος και κανείς δεν ανέχεται δραστηριότητες που θα αφήσουν πίσω σεληνιακά τοπία. Έτσι η επιχείρηση θα αναγκασθεί να κάνει τις αποκαταστάσεις τοπίου που σήμερα παραβλέπει , γλυτώνοντας μεγάλα κόστη. Κόστη εργατικά και κόστη από μεταφορικό έργο. Δηλαδή , η υποχρέωση της εταιρίας για αποκατάσταση φυσικού περιβάλλοντος θα δώσει περισσότερη δουλειά για τους ντόπιους. Εάν δε , υπάρχουν άνθρωποι που ζουν από την ομορφιά του Τοπίου (όπως λέμε σήμερα το- προς εκποίηση - Δελφικό Τοπίο), τότε , θα λειτουργούν όλα πολύ καλύτερα για όλους. Επειδή δε , ότι και να κάνουν, αυτές οι δραστηριότητες πάντα κάποια καταστροφή αφήνουν πίσω, κανένας επιχειρηματίας δεν διανοείται να φέρει εργαζόμενους από αλλού. Μόνο ντόπιοι γιατί «αν θέλουν» οι ντόπιοι υπάρχει και ο επιχειρηματίας.
Στο λιμάνι της Μήλου έχουν εγκαταστήσει ρολόι που δείχνει πόσες ώρες λειτουργεί η πρώην S&B χωρίς ατύχημα , ενώ πριν από δεκαπέντε χρόνια, η Μήλος δεν διέφερε σε τίποτα από την σημερινή Φωκίδα .
Στην Φωκίδα σήμερα , δεν υπάρχει ούτε ασφάλεια ούτε ευημερία από την μεταλλευτική δραστηριότητα. Με συνεχή μείωση πληθυσμού και με επιδόσεις πανελλήνιου πρωταθλητή στην φτώχεια και την ανεργία επί δεκαετίες, το «πρόσεξε μην φύγει το αφεντικό και πεινάσουμε» είναι πλέον ανέκδοτο...
Πεινάσαμε συγκριτικά με τους υπόλοιπους Έλληνες ακόμα και στις εποχές της ευημερίας και της τελευταίας γωνίας της χώρας και διαλυόμαστε σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης επειδή κάνουμε ακόμη τα ίδια λάθη. Αν δεν αναμορφωθεί άμεσα το σύνολο του παραγωγικού μοντέλου, τα αποτελέσματα θα είναι συγκεκριμένα, τραγικά και πολύ προβλεπόμενα για να προσφέρουν μετά δικαιολογίες όπως «δεν ήξερα» ή «δεν κατάλαβα». Οι σημερινοί «αρμόδιοι» θα χρεωθούν και όλη την αθλιότητα των αποφάσεων του «προχθές» και θα τους γράψει η ιστορία ως τους «χειρότερους» , όση καλή θέληση και να αισθάνονται ότι έχουν οι ίδιοι.
Για την ώρα κάποιοι παίρνουν ένα κομμάτι του πλούτου της Φωκίδας κυριολεκτικά για ένα ξερό κομμάτι ψωμί απαιτώντας και υποταγή σκλάβου. Η καταστροφή που μένει πίσω αχρηστεύει και τον πραγματικά μεγάλο πλούτο , την ίδια την γη δηλαδή , που θα μπορούσε να μας θρέψει όλους και με αξιοπρέπεια . Έχουμε φτάσει να ξεπουλάμε και το ίδιο το Δελφικό Τοπίο και να διασυρόμαστε ήδη σε Εθνικό Επίπεδο. Σάββατο κοντογιορτή, στο ξεψύχισμα, θα γίνουμε ρεζίλι και παγκοσμίως.
Η τοπική κοινωνία ταλαντεύεται ανάμεσα σε ενωτικά αισιόδοξα οράματα από την μία και μικροπρεπείς και κοντόφθαλμους τοπικισμούς ακατάλληλων ανθρώπων σε θέσεις ευθύνης , από την άλλη. Η εξαθλίωση και η εξάρτηση της τελευταίας ελπίδας από τον «μονοκαλλιεργητή», θολώνει τον νου που αγωνιά για το σήμερα και δεν βλέπει ότι οι επιλογές απόγνωσης του χθες ήταν αυτές που έφεραν τις ακόμη χειρότερες μέρες. Ποιος μπορεί να σπάσει αυτόν τον τόσο βολικό και κερδοφόρο για την μία , δύο εταιρίες, φαύλο κύκλο; Ποιος είναι ο σημερινός πραγματικός ηγέτης αυτού του τόπου; Πολιτειακά είναι πάνω από ένας αυτοί που θα μπορούσαν να πάρουν την υπόθεση πάνω τους και να δώσουν λύση. Εδώ και τώρα. Το μόνο που χρειάζεται είναι θέληση. Η κοινωνία θα ακολουθήσει θα στηρίξει και θα αναγνωρίσει. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Οι δυνατότητες «βολέματος» όποιου , κάθε φορά , γκρίνιαζε τελείωσαν.
Από την πείνα, όχι μόνον θα γκρινιάξουν όλοι , αλλά θα δούμε και άσχημες καταστάσεις.
Όλους μαζί μόνο με δύο τρόπους τους «βολεύεις».
-Ή κάνεις τα αυτονόητα που εξασφαλίζουν την ευημερία όλων, -ή φροντίζεις να φύγουν κάποιοι και να σου αδειάσουν τον τόπο.
Μεθοδικά , από την δεκαετία του ΄50 τα συγκοινωνούντα δοχεία κομματαρχών και επιχειρήσεων στην Φωκίδα , διόριζαν μαζικά στο Δημόσιο τόσο στην Αθήνα όσο και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας , τα παιδιά των κτηνοτρόφων πρωτίστως αλλά και όσων άλλων έμεναν στα βουνά που οι εταιρίες είχαν αποφασίσει να "ξεκοιλιάσουν". Οι Διορισμοί τώρα όμως μας τελείωσαν και για να φύγουν όσοι έμειναν , αποκλείεται, διότι δεν έχουν που να πάνε.
Η επιλογή λοιπόν , κάθε έξυπνου σημερινού οργάνου λήψης αποφάσεων και διοίκησης , είναι πλέον μονόδρομος...
karteria1.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου