Διάφοροι εγχώριοι "προοδευτικοί" δημοσιολογούντες ψάχνουν να βρουν ευκαιρία για να χτυπήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και εν γένει όσους αποκαλούν, με περιφρόνηση, λαϊκιστές. Και καλά κάνουν αφού αυτό πιστεύουν και ιεραρχούν ως το νούμερο ένα πρόβλημα της χώρας. Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών ήταν η τελευταία ευκαιρία για να χύσουν χολή για τους απανταχού λαϊκιστές.
Όμως δεν λένε ολόκληρη την αλήθεια. Ή μάλλον προσπαθούν να κρύψουν την άλλη μισή. Ποιά είναι αυτή; Η προτίμησή τους στη Ν.Δ. και τον Μητσοτάκη. Δεν καταλαβαίνω γιατί το κάνουν. Γιατί δεν λένε ολόκληρο το στόρι. Ντρέπονται; Δεν θέλουν να εκτεθούν; Αισθάνονται ενοχές; Γιατί; Μεγάλα παιδιά είναι. Δημοκρατία έχουμε. Κανείς δεν θα τους πει τίποτε αν βγουν και πουν με παρρησία αυτό που θέλουν και σ' αυτό που στρατεύουν τα μολύβια τους,
Δεν θέλουν τον Τσίπρα και θέλουν τον Μητσοτάκη. Με γειά τους και χαρά τους. Γιατί δεν το λένε όμως καθαρά; Γιατί οι οπαδοί των καθαρών λύσεων κρύβονται πίσω από τις περικοκλάδες του Μελανσόν, του Αμόν και δεν ξέρω ποιού άλλου; Βέβαια, πάνω στην αντιλαϊκιστική τους παραζάλη τούς ξεφεύγουν αυτά που έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους.
Και μας λένε και μάλιστα με μπόλικη ειρωνεία: Μετά την Αυστρία και τη Γαλλία θα ακολουθήσει η ήττα του Κόρμπιν στην Αγγλία και η νίκη της Μέρκελ στη Γερμανία. Μάλιστα. Αυτή είναι η προοδευτική απάντηση στους λαϊκιστές της Αριστεράς. Η Μέϊ και η Μέρκελ. Ευχαριστούμε, αλλά δεν θα πάρουμε. Λύστε τις διαφορές που έχετε με τον ΣΥΡΙΖΑ και όποιους άλλους, αλλά μέχρι εκεί.
Και για να έχουμε καθαρές κουβέντες, ρωτάμε: Είναι με τον Σουλτς και τον Γκάμπριελ ή με την Μέρκελ και τον Σόϊμπλε στη Γερμανία; Είναι με τους Συντηρητικούς ή τους Εργατικούς στην Αγγλία; Γιατί αυτή είναι η διαφορά. Δεν μπορείς να φέρνεις ως παράδειγμα την Αυστρία και τη Γερμανία όπου η αναμέτρηση ήταν και είναι ανάμεσα σε φασίστες και δημοκράτες. Τα φθηνά κόλπα είναι για φθηνούς ανθρώπους.
Σαφώς και όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι δεν ήταν με τον Βίλντερς. Και σαφέστατα δεν είναι κανείς με τη Λεπέν. Όμως οι προοδευτικοί άνθρωποι στην Αγγλία είναι με τους Εργατικούς, παρά τις αγκυλώσεις που μπορεί να εμφανίζουν υπό την ηγεσία του Κόρμπιν. Και στη Γερμανία είναι με τους σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους και όχι με τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Χριστιανοκοινωνιστές.
Και πάντως εάν ήταν να διαλέξουν ανάμεσα στο Die Linke και το AfD θα ήταν, υποθέτω, με το Die Linke. Με δυσθυμία; Με δυσθυμία και κρύα καρδιά, αλλά δεν θα διάλεγαν τους φασίστες και τους νοσταλγούς του Χίτλερ. Όπως θα ήταν και με τον Μελανσόν αν η επιλογή ήταν ανάμεσα σ' αυτόν και την Λεπέν. Ή μήπως όχι; Μιλάμε για τους προοδευτικούς ανθρώπους ή έστω για όσους δηλώνουν προοδευτικοί.
Επομένως, μην μας λένε μόνο για τον Βίλντερς ή την Λεπέν, όπου η επιλογή είναι αυτονόητη. Να μας πουν καθαρά και για τους Εργατικούς και τους Συντηρητικούς, για την CDU και το SPD. Με τον Ρούτε ήταν όλοι οι προοδευτικοί και όποιος (που μάλιστα δηλώνει και αριστερός) ήταν με τον Βίλντερς χρειάζεται επειγόντως ψυχιατρική εξέταση. Το ίδιο ισχύει και για τη Γαλλία. Κανείς προοδευτικός και αριστερός άνθρωπος δεν μπορεί να επικροτήσει τη στάση "Πόντιος Πιλάτος" του Μελανσόν. Εξυπακούεται, πως θα πρέπει να στηριχθεί ο Μακρόν.
Λοιπόν και για να μην μακρηγορούμε: Όταν η επιλογή είναι ανάμεσα στη Δημοκρατία και τον Φασισμό (Ρούτε-Βίλντερς και Μακρόν-Λεπέν) είμαστε με τη Δημοκρατία. Όταν όμως είναι ανάμεσα σε προοδευτικούς και συντηρητικούς είμαστε με τους προοδευτικούς. Μεταξύ Δεξιάς και Κεντροαριστεράς οι προοδευτικοί άνθρωποι είναι με την Κεντροαριστερά.
Και το κυριότερο μην προσπαθούν ορισμένοι δήθεν προοδευτικοί να μεταφέρουν στα καθ' ημάς τις αναμετρήσεις στην Ευρώπη με ύπουλο τρόπο. Όσοι δεν είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ, και καλά κάνουν, δεν (πρέπει ντε και καλά να) είναι με τη Δεξιά. Όσοι δεν γουστάρουν τον Τσίπρα, δεν (πρέπει ντε και καλά να) αγκαλιάζουν τον Μητσοτάκη. Υπάρχουν κι άλλες επιλογές.
Σκασίλα μου μεγάλη και δέκα παπαγάλοι αν φύγει ο Τσίπρας. Και μεγαλύτερη σκασίλα μου (και μια ζούγκλα παπαγάλοι) αν έλθει ο Μητσοτάκης. Όσοι θέλουν αυτό, να το πουν καθαρά. Νομίζω θα ήταν και τίμιο απέναντι και στον Μητσοτάκη να ταχθούν υπέρ του, ανοιχτά και χωρίς δημόσια τσαλίμια. Σε κάθε περίπτωση οι μισοριξιές είναι σε όλους απεχθείς.
Κι αν θέλουμε να είμαστε και δίκαιοι, δεν αντελήφθην να έχει υπάρξει στήριξη, ούτε καν λεκτική, του ΣΥΡΙΖΑ προς τον Βίλντερς και ούτε το Μαξίμου επικροτεί τη στάση του Μελανσόν. Αν κάποια στελέχη, ακόμη και ηγετικά της Κουμουνδούρου, θα το ήθελαν -για να γίνει μπάχαλο η Ευρώπη- δεν το ξέρω. Δεν μπορώ να ξέρω τα σώψυχα του καθενός ούτε να κάνω δίκη προθέσεων. Ενδεχομένως, κάποιοι κουφιοκεφαλάκηδες να ονειρεύονται το μπάχαλο. Όμως δηλώσεις, και δη της ηγεσίας της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχουν.
Επομένως, όσοι θέλουν να χύσουν χολή κατά του ΣΥΡΙΖΑ να το κάνουν. Ελεύθερα. Έχουν όλο το δικαίωμα και ουδείς μπορεί να τους μεμφθεί. Γούστο τους και καπέλο τους. Αν όμως θέλουν να είναι και προοδευτικοί, όπως τουλάχιστον δηλώνουν ή εν πάση περιπτώσει δήλωναν στο παρελθόν, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν πως ούτε η Μέϊ ούτε η Μέρκελ είναι οι καλές λύσεις. Για την Ευρώπη και τη χώρα μας. Για τη χώρα τους δεν ξέρω.
Και κυρίως οι λύσεις για τις οποίες πρέπει κάποιος να πανηγυρίσει επειδή δεν είναι, λένε, αρεστές στον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί και σε μένα δεν είναι. Και σε εκατομμύρια Έλληνες, Βρετανούς, Γερμανούς και Ευρωπαίους δεν είναι. Για τους νεοφιλελεύθερους, τους δεξιούς και τους συντηρητικούς ναι, είναι. Όχι όμως για τους προοδευτικούς πολίτες. Για τους μεταλλαγμένους μπορεί...
matrix24
Φελνίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου