Το αραβικό δορυφορικό κανάλι Al Jazeera προβάλλει εικόνες αθλιότητας από τον προσφυγικό καταυλισμό της Λέσβου, δημιουργώντας αντανακλαστικά για «εξευτελισμό της Ελλάδας».
Μήπως όμως εξευτελίζονται περισσότερο τα κράτη με κλειστά τα σύνορα, δηλαδή οι ευρωπαϊκές και αραβικές χώρες που νίπτουν τας χείρας;
Η πραγματικότητα είναι θλιβερή, τούτο δεν εξετάζεται. Λέγεται ότι ο αθλιότερος καταυλισμός στον πλανήτη είναι αυτός της Λέσβου. Λέγεται ότι έχουν σκορπιστεί λεφτά πολλά, περίπου 7.000 ευρώ για κάθε άτομο που φιλοξενείται στο κολαστήριο. Ισχύουν όλα αυτά αλλά είναι ακραίο να επιρρίπτονται ευθύνες στο ελληνικό κράτος ως μοναδικού υπεύθυνου για την αθλιότητα.
Δεν χρειάζεται να διευρύνουμε τη συζήτηση, ποιος πλούτισε από τον πόλεμο της Συρίας, ποιες είναι οι χώρες που πατούν επί πτωμάτων και ευημερούν χάρη στο εμπόριο πολεμικού εξοπλισμού. Ας μείνουμε στα πρακτικά της προσφυγιάς: πώς άραγε θα αποκτήσουν ξανά μια αξιοπρεπή ζωή,
εκείνοι που έχασαν τα πάντα, που έμειναν με ένα τσαντάκι, μια αλλαξιά ρούχα και τις αναμνήσεις μια κανονικής ζωής;
Το Al Jazeera που προβάλει δραματικές εικόνες, αληθινές εικόνες τονίζοντας ότι η αθλιότητα καταγράφεται επί ελληνικού εδάφους. Σαν να χάνεται η ευρωπαϊκή ευθύνη που τα οργάνωσε έτσι ώστε να στοιβάζονται εκεί οι άνθρωποι. Ταυτόχρονα οι προοδευτικοί πολιτικοί κάνουν ασκήσεις ανθρωπισμού επί χάρτου και στο Ευρωκοινοβούλιο ο ένας χειροκροτεί τον άλλο για τα ψυχοπονιάρικα τα λόγια τα μεγάλα, εναντίον του ρατσισμού, υπέρ των ανθρώπινων λύσεων, δίνοντας άλλοθι στην υποκρισία της γηραιάς ηπείρου και των όψιμων ανθρωπιστών του αραβικού κόσμου.
Ποια θα μπορούσαν να είναι τα αντανακλαστικά από ένα τέτοιο ρεπορτάζ και από όσα έχουν προηγηθεί; Να διαιρεθούν οι πρόσφυγες, να βρουν άμεσα στέγη σε άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των αραβικών που το μόνο που κάνουν είναι να ασκούν κριτική. Πλην της Ιορδανίας που έχει αναλάβει ευθύνες, τα κράτη του Κόλπου αρνούνται να δεχτούν στο έδαφός τους πρόσφυγες από αραβόφωνες χώρες. Ταυτόχρονα αναζητούν εργατικά χέρια στις Φιλιππίνες και στις Ινδίες, προσφέροντας βέβαια άθλιες συνθήκες διαμονής αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Η διαπόμπευση της Ελλάδας είναι όχι μόνο άδικη αλλά και ύποπτη. Συγκαλύπτει τις ευθύνες των μη κυβερνητικών οργανώσεων που εμφανίστηκαν με την κρίση από άλλες χώρες, συγκαλύπτει τις ευθύνες κυβερνήσεων που είναι δημοφιλείς χάρη στην ανθρωπιστική ρητορική τους και κρύβει τους αληθινούς υπεύθυνους για την ύπαρξη του κολαστηρίου.
Πρώτα πωλούν πολεμικό εξοπλισμό, κατόπιν ψηφίζουν νόμους ώστε τα θύματα να μην βρεθούν στην αυλή τους αλλά σε ένα ελληνικό νησί και στο τέλος βγαίνουν κι από πάνω.
Ταυτόχρονα οι γείτονες, ομόθρησκοι, ομόγλωσσοι των θυμάτων, πρώτα δίνουν λεφτά για να ξεφορτωθούν τους πρόσφυγες και μετά δακρύζουν για την κακή τους τύχη.
Γράφει η Λώρη Κέζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου