Μόνο... χαλί δεν έσπευσε να στρώσει η Νέα Δημοκρατία στη συμφωνία Τσίπρα-Ιερώνυμου. Παρότι ήταν αναμενόμενες οι αντιδράσεις από την εκλογικά ενδιαφέρουσα δεξαμενή των κληρικών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε, όπως φαίνεται, εντολή στο επιτελείο του, να μην κρυφτεί η γαλάζια χαρά και ικανοποίηση για το κοινό ανακοινωθέν.
Μάλιστα η μόνη αιχμή από την Πειραιώς αφορούσε το ότι καθυστέρησε- όπως είπε- η κυβέρνηση να υιοθετήσει την πάγια θέση της για τις σχέσεις Πολιτείας-Εκκλησίας!
Με ή χωρίς καθυστέρηση, είναι σίγουρα αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η πρωτοβουλία του Μεγάρου Μαξίμου εισέπραξε το “χειροκρότημα” και τις ...ευλογίες της Νέας Δημοκρατίας για την ψήφιση της νομοθετικής ρύθμισης.
Πως και έτσι; Που πήγε το κλίμα άγριας πόλωσης που τροφοδοτεί και η Νέα Δημοκρατία στο όνομα της συσπείρωσης όσο το δυνατόν περισσότερων ψηφοφόρων;
Πήγε εκεί, από όπου δεν μπορεί να απομακρυνθεί σε προεκλογική περίοδο: δύσκολα ένα κόμμα,
που επιδιώκει αυτοδυναμία και έχει στενούς δεσμούς με την Εκκλησία, μπορεί να αφήσει όλο το γήπεδο για προεκλογικούς χειρισμούς στον βασικό του αντίπαλο. Και επειδή δεν μπορεί να αφήσει το πεδίο, κάνει την καρδιά του πέτρα και συμφωνεί με τον “διαχρονικό” εχθρό του. Άχαρη θέση, αλλά αναγκαία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου