Υπάρχουν δεκάδες τρόποι για να τιμωρήσεις ή να εκδικηθείς έναν άνθρωπο για κάποιο κακό που σου έκανε. Είναι μακρά η λίστα.
Από το βράδυ της Κυριακής σε αυτή προστέθηκε και το «βάλε αυτόν που θες να τιμωρήσεις να παρακολουθήσει το Ελλάδα-Εσθονία».
Για να το κάνεις αυτό οικειοθελώς θα πρέπει τα στάνταρ σου όσο αφορά τον μαζοχισμό να είναι σε υψηλά επίπεδα. Ίσως ότι χειρότερο έχουμε παρακολουθήσει ποτέ τα τελευταία χρόνια και προφανώς ανάμεσα στους πολλούς ήρωες που έχει αναδείξει αυτός εδώ ο τόπος θα πρέπει να συμπεριλάβουμε κι όλους όσοι βρέθηκαν στις εξέδρες του «παγωμένου» Ολυμπιακού Σταδίου! Δεν μπορούμε να πούμε κάτι άλλο γι' αυτούς που βρέθηκαν μέσα στη νύχτα, με το θερμόμετρο σε μονοψήφιο δείκτη,
με το ψιλόβροχο να τρυπάει το κορμί και μέσα στο γήπεδο μια αδιάφορη ομάδα. Ένα σύνολο παικτών που απλά περίμεναν το ρολόι να γράψει 90' και σε καμία περίπτωση δεν σκέφτηκαν με κάποιο τρόπο να επιβραβεύσουν αυτούς που σε ένα τόσο δύσκολο βράδυ επέλεξαν να τους δουν από κοντά. Ο Άγγελος Αναστασιάδης, στο 2ο παιχνίδι του στον πάγκο της εθνικής είδε και την άλλη... όψη του νομίσματος. Ήπιε νωρίς-νωρίς και το πικρό ποτήρι της ήττας και μάλιστα μιας ταπεινωτικής ήττας αφού οι Εσθονοί αυτό το «διπλό» στην Ελλάδα θα το κάνουν εθνική γιορτή. Ο νέος ομοσπονδιακός τεχνικός, σε ένα ματς χωρίς βαθμολογικό ενδιαφέρον, προτίμησε να δει κι άλλους παίκτες αγωνιζόμενους. Να δώσει ευκαιρίες. Ίσως και να το μετάνιωσε. Ίσως στα αποδυτήρια να χρησιμοποίησε τις γνωστές δικές του φράσεις για το χάλι που παρουσίασαν και την ευκαιρία που πέταξαν στα σκουπίδια. Η αγγαρεία του Nations League ολοκληρώθηκε και η εθνική πέτυχε το... ακατόρθωτο. Να έχει αρνητικό πρόσημο, να βγει τρίτη σε έναν όμιλο της πλάκας και να χάσει ακόμη και από την Εσθονία, που υποβιβάστηκε στην 4η Λίγκα. Να μην κερδίσει το παραμικρό σε ένα ταξίδι τριών μηνών. Είναι κατόρθωμα όπως κι αν το δούμε όταν στο... κάδρο των αντιπάλων δεν ήταν η Κροατία και το Βέλγιο αλλά η Ουγγαρία και η Φινλανδία. Κι όμως τερματίσαμε πίσω τους γιατί σε καμία στροφή της διαδρομής δεν το είδε κανείς σοβαρά. Η ομοσπονδία που τα έχει χαμένα εδώ και καιρό, ο Σκίμπε που δεν κατάφερε να εμπνεύσει κανέναν και κυρίως οι ίδιοι οι παίκτες που παρουσιάστηκαν εκνευριστικά αδιάφοροι και κατώτεροι των περιστάσεων. Πλέον τα επόμενα σπουδαία έρχονται τον Μάρτιο με την έναρξη των προκριματικών για το Euro. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος όμως ότι θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, ειδικά όσο αφορά την νοοτροπία για να επιστρέψει και η ελπίδα...
Διαβάστε περισσότερα στο TheCaller.gr
Για να το κάνεις αυτό οικειοθελώς θα πρέπει τα στάνταρ σου όσο αφορά τον μαζοχισμό να είναι σε υψηλά επίπεδα. Ίσως ότι χειρότερο έχουμε παρακολουθήσει ποτέ τα τελευταία χρόνια και προφανώς ανάμεσα στους πολλούς ήρωες που έχει αναδείξει αυτός εδώ ο τόπος θα πρέπει να συμπεριλάβουμε κι όλους όσοι βρέθηκαν στις εξέδρες του «παγωμένου» Ολυμπιακού Σταδίου! Δεν μπορούμε να πούμε κάτι άλλο γι' αυτούς που βρέθηκαν μέσα στη νύχτα, με το θερμόμετρο σε μονοψήφιο δείκτη,
με το ψιλόβροχο να τρυπάει το κορμί και μέσα στο γήπεδο μια αδιάφορη ομάδα. Ένα σύνολο παικτών που απλά περίμεναν το ρολόι να γράψει 90' και σε καμία περίπτωση δεν σκέφτηκαν με κάποιο τρόπο να επιβραβεύσουν αυτούς που σε ένα τόσο δύσκολο βράδυ επέλεξαν να τους δουν από κοντά. Ο Άγγελος Αναστασιάδης, στο 2ο παιχνίδι του στον πάγκο της εθνικής είδε και την άλλη... όψη του νομίσματος. Ήπιε νωρίς-νωρίς και το πικρό ποτήρι της ήττας και μάλιστα μιας ταπεινωτικής ήττας αφού οι Εσθονοί αυτό το «διπλό» στην Ελλάδα θα το κάνουν εθνική γιορτή. Ο νέος ομοσπονδιακός τεχνικός, σε ένα ματς χωρίς βαθμολογικό ενδιαφέρον, προτίμησε να δει κι άλλους παίκτες αγωνιζόμενους. Να δώσει ευκαιρίες. Ίσως και να το μετάνιωσε. Ίσως στα αποδυτήρια να χρησιμοποίησε τις γνωστές δικές του φράσεις για το χάλι που παρουσίασαν και την ευκαιρία που πέταξαν στα σκουπίδια. Η αγγαρεία του Nations League ολοκληρώθηκε και η εθνική πέτυχε το... ακατόρθωτο. Να έχει αρνητικό πρόσημο, να βγει τρίτη σε έναν όμιλο της πλάκας και να χάσει ακόμη και από την Εσθονία, που υποβιβάστηκε στην 4η Λίγκα. Να μην κερδίσει το παραμικρό σε ένα ταξίδι τριών μηνών. Είναι κατόρθωμα όπως κι αν το δούμε όταν στο... κάδρο των αντιπάλων δεν ήταν η Κροατία και το Βέλγιο αλλά η Ουγγαρία και η Φινλανδία. Κι όμως τερματίσαμε πίσω τους γιατί σε καμία στροφή της διαδρομής δεν το είδε κανείς σοβαρά. Η ομοσπονδία που τα έχει χαμένα εδώ και καιρό, ο Σκίμπε που δεν κατάφερε να εμπνεύσει κανέναν και κυρίως οι ίδιοι οι παίκτες που παρουσιάστηκαν εκνευριστικά αδιάφοροι και κατώτεροι των περιστάσεων. Πλέον τα επόμενα σπουδαία έρχονται τον Μάρτιο με την έναρξη των προκριματικών για το Euro. Δεν είμαι καθόλου σίγουρος όμως ότι θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, ειδικά όσο αφορά την νοοτροπία για να επιστρέψει και η ελπίδα...
Διαβάστε περισσότερα στο TheCaller.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου