Έψαξα παντού… Στο Twitter και στο Facebook, και σε άλλα κοινωνικά δίκτυα, όπου η παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου είναι επίσης έντονη. Αναζήτησα πληροφορίες και στην ιστοσελίδα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής…
Ως γνωστό, το Σάββατο τιμήθηκε σε όλο τον κόσμο, ακόμα και μέσα στην Τουρκία, η 106η μαύρη επέτειος από το μεγάλο έγκλημα εναντίον του αρμενικού λαού. Ο Προκαθήμενος της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν βρήκε να πει τίποτα.
Στο μεταξύ: Ο Πρόεδρος της Αμερικής, Τζό Μπάιντεν έκανε το τεράστιο βήμα και αναγνώρισε τη Γενοκτονία. Ηγέτες σε όλο τον κόσμο τίμησαν τους αδικοχαμένους. Όμως ο Ελληνορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος της Αμερικής, δεν έκανε καμία αναφορά. Κρίμα. Μεγάλο κρίμα.
Η απόφαση να μην ασχοληθεί με τη Γενοκτονία, ενώ εκδίδει ανακοινώσεις επί παντός επιστητού, προκαλεί αγανάκτηση και θυμό. Και μας προβληματίζει με τη στάση του, όχι μόνο για το ζήτημα αυτό, αλλά και για τα εθνικά θέματα. Αποδεικνύεται ένας light Ιεράρχης όταν πρόκειται για τις τουρκικές απειλές εναντίον της Ελλάδας -στον Έβρο και το Αιγαίο- και εναντίον της Κύπρου. Δυστυχώς, γι’ αυτόν εμείς συνηθίσαμε διαφορετικά…
Ο κ. Ελπιδοφόρος πρέπει να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους δεν είπε μία λέξη για την Αρμενική Γενοκτονία. Και αν πρόκειται για το φόβο της Τουρκίας, να το φωνάξει και εμείς θα το «κατανοήσουμε». Διότι, αν έτσι έχουν τα πράγματα, επιβεβαιώνει αυτό που εντοπίσαμε από την πρώτη στιγμή: ότι δεν θα λειτουργήσει όπως τους προηγούμενους Αρχιεπισκόπους, που ενδιαφέρονταν -και το έδειχναν- για τα εθνικά θέματα. Αλλά, ως πρώην(;) Τούρκος υπήκοος, όπως δήλωσε πριν ακόμα φτάσει στην Αμερική- φοβάμαι πως δεν θα θελήσει να ενοχλήσει την Τουρκία.
Είναι λάθος. Και δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας. Ούτε του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Γι’ αυτό, περισσότερο παρά ποτέ, είναι άμεση ανάγκη να ασχολείται ΜΟΝΟ με τα εκκλησιαστικά πράγματα, και όχι με τα πολιτικά ζητήματα, διότι τα χαντακώνει. Και το χειρότερο είναι ότι παρουσιάζεται η Ομογένεια με ηγέτη ένα κληρικό. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Είναι, εκτός των άλλων, και αναχρονιστικό, αλλά και δίνει το δικαίωμα τους Τούρκους -μέσω των απειλών κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως- να επιχειρούν να ελέγξουν την Ελληνοαμερικανική Κοινότητα. Βαριά κουβέντα, το ξέρω. Αλλά αναζητείται έστω και ένας να αποδείξει πως δεν έχουν έτσι τα πράγματα.
Με τον Αρχιεπίσκοπο στην ηγεσία της Ομογένειας, οι Ελληνοαμερικανοί που ασχολούνται με την αντιμετώπιση των απειλών της Τουρκίας, φτάνουν σε ένα όριο και σταματούν. Διότι η κατοχική δύναμη, με το «μακρύ της χέρι», ασκεί -τρόπος του λέγειν- «έλεγχο» και στους ίδιους, οι οποίοι σε μερικές περιπτώσεις έκαναν ένα βήμα πίσω επειδή φοβούνται πως θα προκαλέσουν ζημία στο Φανάρι.
Άλλωστε, αν ο Αρχιεπίσκοπος περιοριστεί στα εκκλησιαστικά του καθήκοντα, οι λαϊκοί θα μπορούν να βοηθούν περισσότερο τον Οικουμενικό Πατριάρχη… Και αποδείχθηκε με την περίπτωση του γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ, που αναδείχθηκε στον μεγαλύτερο υποστηρικτή του Φαναρίου, τη στιγμή που οι λεγόμενοι Άρχοντες του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον σνομπάρουν και δεν τον βοηθούν επειδή ανήκει στο …Δημοκρατικό Κόμμα! Ευτυχώς σώζει την κατάσταση ο π. Αλέξανδρος Καρλούτσος, αλλά πόσα να προλάβει και αυτός; Άστε που αποφάσισε να συνταξιοδοτηθεί με αποτέλεσμα να χάσει η Ιερά Αρχιεπισκοπή τον πιο ισχυρό εκκλησιαστικό και πολιτικό παράγοντά της…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Οι δημοσιογράφοι, που αποτελούν την «ομάδα προώθησης» του κ. Ελπιδοφόρου, έχασαν τη λαλιά τους; Αναρτούν στα κοινωνικά δίκτυα όλες τις ανακοινώσεις του Αρχιεπισκόπου Αμερικής. Τον ανέδειξαν σε …Εθνάρχη. Δεν είδαν ότι δεν ασχολήθηκε με το μεγαλύτερο θέμα των ημερών; Την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τον Πρόεδρο Μπάιντεν; Ειλικρινά. Δεν άξιζε ένα ευχαριστώ ο Αμερικανός ηγέτης, που τόλμησε να κάνει πραγματικότητα το όνειρο των Αρμενίων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου