ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΗΜΟΥ ΔΕΛΦΩΝ

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ 22-12-2021

ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 2022

“Ο προϋπολογισμός είναι ο ετήσιος (τακτικός) προγραμματισμός, εκφρασμένος σε νομισματικές μονάδες, της δράσης του Δήμου μέσα στο οικονομικό έτος κι εκτός από βασικό εργαλείο προγραμματισμού αποτελεί και εργαλείο ελέγχου και διαχείρισης του Δήμου”. Αυτό αναφέρεται στην εισαγωγή του σχεδίου προϋπολογισμού του Δήμου Δελφών για το οικονομικό έτος 2022. Με άλλα λόγια λέμε εμείς, αποτελεί την λογιστική αποτύπωση στο χαρτί με νούμερα της πολιτικής που σκοπεύει να ακολουθήσει η δημοτική αρχή την επόμενη χρονιά. Ό,τι πρόσημο έχει αυτή η πολιτική –φιλολαϊκό ή αντιλαϊκό–  αυτό αποτυπώνεται και στο κιτάπι του προϋπολογισμού.

Δεν εμφανίζεται στο κενό, δεν συντάσσεται σε δοκιμαστικό σωλήνα. “Οι οδηγίες για την κατάρτιση του Προϋπολογισμού έτους 2022 δόθηκαν με την ΚΥΑ 55040/21.07.2021 των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών (ΦΕΚ 3291/Β΄/26-07-2021)” αναφέρεται στο σημείο 2 της εισήγησης “Γενικές οδηγίες κατάρτισης του προϋπολογισμού του 2022” και ακολουθούνε σελίδες επί σελίδων που μας διαβεβαιώνουν, λες και δεν το ξέραμε,

πως συντάχθηκε με βάση τις κεντρικές κατευθύνσεις και ότι διαμορφώνεται στην βάση των προβλέψεων του κρατικού προϋπολογισμού. Αποτελεί δηλαδή συνέχεια και προέκταση του κρατικού προϋπολογισμού. Και η πολιτική πρακτική της δημοτικής αρχής, συνέχεια αυτής της κυβέρνησης, την οποία εξειδικεύει στα του Δήμου μας, προσπαθώντας να κάνει πιο εύπεπτο και ανεκτό από τον λαό, το αντιλαϊκό της περιεχόμενο. Εφαρμόζοντας δηλαδή κατά γράμμα το ρόλο της τοπικής διοίκησης ως συνέχεια του αστικού κράτους.

Κρίνουμε τον προϋπολογισμό του Δήμου Δελφών για το 2022 ως αντιλαϊκό, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κρατικού προϋπολογισμού.

Ενός κρατικού προϋπολογισμού που έχει ταξικό χαρακτήρα, προωθώντας μια τεράστια αναδιανομή σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων προς όφελος του κεφαλαίου. Ενός κρατικού προϋπολογισμού που καταληστεύει το λαϊκό εισόδημα, πριμοδοτεί τις δράσεις και τις πράσινες μπίζνες του κεφαλαίου, αποδιαρθρώνει εργασιακά δικαιώματα.

Κι ενώ σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες για βελτίωση της ζωής, τα λαϊκά στρώματα ζουν όλο και χειρότερα. Σημαντικές κατακτήσεις των εργαζομένων (εργασιακά δικαιώματα, 8ωρο, ασφάλιση, κ.λπ.) καταργούνται ή υπονομεύονται. Η ανταποδοτικότητα κυριαρχεί παντού, τόσο στις υπηρεσίες, όσο και στην παραγωγή έργων.

Έτσι, το κράτος βρίσκει πανεύκολα 7,5 δις ευρώ για εξοπλιστικές δαπάνες, που δεν αφορούν τις αμυντικές ανάγκες της χώρας αλλά τις ληστρικές επιδρομές του ΝΑΤΟ. Την ίδια στιγμή μειώνει κατά 139 εκ. τη χρηματοδότηση των νοσοκομείων, κατά 52% τις δαπάνες για Πρωτοβάθμια φροντίδα και κατά 245 εκ. τις παροχές υγείας, κι ας χάνονται καθημερινά δεκάδες συνάνθρωποί μας από κορονοϊό.

Ίδια είναι η εικόνα και όσο αφορά την ΤΔ. Ενώ οι μεταβιβάσεις πόρων από τον τακτικό προϋπολογισμό προς τους Δήμους και τις Περιφέρειες, που αφορούν κυρίως την απόδοση των ΚΑΠ, προβλέπεται να κινηθούν στα 2.871 εκ. ευρώ το 2022, η αντίστοιχη πρόβλεψη για το σύνολο των παροχών για τους εργαζομένους (μισθοί, ασφαλιστικές εισφορές, κ.λπ.) αναμένεται να κυμανθούν στα 2.622 εκ. ευρώ. Μόλις 250 εκ. διαφορά δηλαδή, σπρώχνοντας έτσι τους Δήμους και τις Περιφέρειες να αυξήσουν τα ίδια έσοδά τους για να λειτουργήσουν, εισπράττοντας από τον λαό και προχωρώντας σε κάθε τύπου ιδιωτικοποίηση και ΣΔΙΤ. Έτσι τα λεγόμενα ίδια έσοδα, αναμένεται να φτάσουν τα 2.694 εκ. το 2022. Σχεδόν 400 εκ. παραπάνω απ’ τις προβλέψεις του 2020, εν μέσω κρίσης και πανδημίας! Το μυστικό σε αυτό το παράδοξο κρύβεται στην αύξηση των δηλωμένων τετραγωνικών στους δήμους, που δεν αφορά όπως διατείνονται κυβερνήσεις και δήμαρχοι στα δήθεν κρυμμένα τετραγωνικά των νοικοκυριών, αλλά στην επιβάρυνση πλέον και των βοηθητικών χώρων του νοικοκυριού με τέλη και φόρους, ρύθμιση που ψήφησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και υλοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ αναδρομικά από το 2020. 

Με μια τέτοια αντιλαϊκή πολιτική λογική, σε ένα τέτοιο πλαίσιο, προφανώς και δεν μπορεί να υπάρξουν φιλολαϊκοί προϋπολογισμοί στους φορείς της ΤΔ. Ειδικά όταν το σύνολο σχεδόν των δημοτικών αρχών της χώρα και όχι μόνο, είναι θιασώτες αυτής της πολιτικής.

Κρίνουμε για τον προϋπολογισμό του Δήμου Δελφών, όπως και για την πολιτική της δημοτικής αρχής που τον εισηγείται, πως απέχει πολύ από τις ανάγκες των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται στον τόπο μας.

Ας πάρουμε για παράδειγμα το κονδύλι της πυροπροστασίας (αφορά λειτουργικές και επενδυτικές δαπάνες με κωδικό 1214). 128.000€ για το 2022, όσο το 2021, όσο και τα προηγούμενα χρόνια. Ποσό ανεπαρκέστατο έτσι κι αλλιώς για το μέγεθος του Δήμου και το πλήθος των οικισμών του κατά γενική ομολογία. Κι όμως, συνεχίζει να είναι ίδιο το ποσό που κατανέμει το κράτος στον κρίσιμο αυτό τομέα που αφορά ανθρώπινες ζωές και λαϊκή περιουσία χρόνια τώρα. Λες και δεν κατακάηκε φέτος η μισή Ελλάδα…

Τα δε 64.000€ του κωδικού 1312 για επισκευές και συντήρηση σχολικών κτιρίων, αποτελούν ή δεν αποτελούν κοροϊδία για τις χιλιάδες μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών του Δήμου μας;

Κοροϊδία που πρέπει να μας εξοργίζει, βλέποντας το πόσο εκτιμά την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των σχολείων Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης του Δήμου μας το αστικό κράτος: 292.000€ σταθερά επί χρόνια. Ρεύμα, θέρμανση, τηλέφωνα, αναλώσιμα, κ.λπ. 292 χιλιάδες αποτιμώνται και δεν αλλάζουν για τόσες σχολικές μονάδες, βρέξει – χιονίσει…

Βέβαια σε επόμενο θέμα της αποψινής συνεδρίασης γίνεται κατανομή επιπλέον πίστωσης για την κάλυψη δαπανών θέρμανσης των σχολείων, συνολικού ποσού 18.000€. Κάτι που αποτελεί έμμεση παραδοχή της διαχρονικής υποχρηματοδότησης της δημόσιας παιδείας από το αστικό κράτος, αλλά και της ακρίβειας και του πληθωρισμού που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα. Και πάλι δεν φτάνουν να ζεστάνουν τα σχολεία του Δήμου.

Θα αντιτείνετε βέβαια πως “κατόπιν ενεργειών σας” εξασφαλίσατε χορηγία 23 χιλιάδων λίτρων πετρελαίου για τις ανάγκες των σχολείων του Δήμου από μεταλλευτική εταιρία. Το ανακοίνωσε ο Πρόεδρος της Β/θμιας Σχολικής Επιτροπής στην τελευταία συνεδρίαση ως επιτυχία, το γνωρίζουν πλέον και οι σχολικές μονάδες του Δήμου… Σαφώς και πρόκειται για επιτυχία… Του μονοπωλιακού ομίλου της IMERYS όμως, που με 25.000€ πήρε τη θετική γνώμη του Δήμου σε μια επένδυση 5 εκατομμυρίων στον ορεινό όγκο της Γκιώνας, κάνοντάς τη πιο εύπεπτη και ανεκτή από τον λαό, παρά τις συνέπειές της στο περιβάλλον.

Οι δε κωδικοί που αφορούν τη μισθοδοσία και λοιπές παροχές του προσωπικού, κυμαίνονται απελπιστικά στα ίδια επίπεδα με αυτά που προβλέπεται να κλείσουν το 2021. Κάτι που σημαίνει πως προσλήψεις νέου, επιπλέον προσωπικού, νέων δημοτικών υπαλλήλων δεν μπορούν να γίνουν, η υποστελέχωση θα συνεχιστεί, ενώ και οι αποδοχές των ήδη εργαζόμενων θα εξακολουθήσουν να είναι καθηλωμένες. Αυτό, εκτός των επιπτώσεων που έχει στο επίπεδο εξυπηρέτησης των δημοτών, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, στο πέρασμά τους σε εργολάβους, όπως συμβαίνει ήδη με την καθαριότητα. Η εργασιακή ομηρία των συμβασιούχων στη “Βοήθεια στο σπίτι”, στην καθαριότητα των σχολείων, κ.λπ., συνεχίζει αμείωτη.

Η ΚΑΠ επενδυτικών δαπανών, σταθερά στις 614.000€, απαγορεύει στο Δήμο να σχεδιάσει και να υλοποιήσει ένα ολοκληρωμένο και συνεκτικό τεχνικό πρόγραμμα. Ψάχνουν οι υπηρεσίες να βρούνε χρηματοδοτικά προγράμματα, στα οποία όμως τα αναγκαία έργα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής προστασίας, αντισεισμικής θωράκισης, δεν “κουμπώνουν”. Χαρακτηρίζονται ως μη επιλέξιμες τέτοιες δαπάνες, καθώς αποτελούνε κόστος στην οικονομία του καπιταλισμού.

Με αυτά τα δεδομένα, καταψηφίζουμε και τον φετινό προϋπολογισμό. Όχι με όρους κακής διαχείρισης, αλλά γιατί αποτυπώνει όλα τα βασικά γνωρίσματα της κυρίαρχης αντιδραστικής πολιτικής: δηλαδή, τη συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση των δήμων, την υποστελέχωση των υπηρεσιών και την ανταποδοτικότητα ως βασικό στοιχείο λειτουργίας της τοπικής διοίκησης.