ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ ΚΑΙ ΤΟ “ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ” ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

-Η “Στρατηγική” γενικά, σε ένα Θέατρο Επιχειρήσεων, ανεξάρτητα αν τα συμπεριλαμβανόμενα κράτη στην εδαφική του έκταση εμπλέκονται ή όχι με τις Ένοπλες τους Δυνάμεις σε θερμά επεισόδια και αντίστοιχα η

‘Τακτική’ σε περιορισμένο σε εδαφική έκταση πεδίο θερμών κατά κανόνα αντιπαραθέσεων με “Τακτικές ή μη Ένοπλες Δυνάμεις” δύο ή περισσοτέρων
μεμονωμένων κρατών ή συμμαχικών ομάδων, μοιάζει με σκακιέρα!

-Στην “Στρατηγική” μελετώνται και λαμβάνονται υπόψη ισοβαρώς ή μη και άλλες παράμετροι, εκτός των καθαρά στρατιωτικών στοιχείων και δεδομένων, ενώ στην “τακτική” ο κύριος συντελεστής και η βασική παράμετρος είναι αποκλειστικά η ‘αριθμητική συσχέτιση των αντιπάλων
δυνάμεων,

η συγκριτική ισχύ και ο πολλαπλασιαστής ισχύος των χρησιμοποιούμενων, μικρών ή μεγάλων όπλων και οπλικών συστημάτων, η εδαφική διαμόρφωση της περιοχής όπου εξελίσσονται οι επιχειρήσεις, ο
πληθυσμιακός συσχετισμός των κατοίκων που κατοικεί και κατά πόσο αυτοί
πρόσκεινται φιλικά σε κάποιον αντίπαλο και ποιόν, οι καιρικές συνθήκες
και πώς, πότε και με ποιόν τρόπο ευνοούν τον ένα ή το άλλο αντίπαλο,
ανάλογα με την μορφή της επιχείρησης και των οπλικών και λοιπών
χρησιμοποιούμενων, οπλικών και αυτοκινούμενων μέσων, το συγκοινωνιακό
δίκτυο (η κατάστασή του, η χωρητικότητα του, η ασφάλεια του, κ.λ.π)
και ανάλογα στοιχεία για τις παραθαλάσσιες και νησιωτικές περιοχές και
μια μεγάλη άλλη γκάμα συνιστωσών και παραμέτρων, που διαμορφώνουν την
συνισταμένη της “σχετικής μαχητικής ισχύος και ικανότητας” του κάθε
αντιπάλου!

-Και έτσι, κάθε φορά, που μια η περισσότερες, μικρές ή
μεγαλύτερες, προβλέψιμες ή μη συνιστώσες αλλάζουν, διαμορφώνεται και
αυξομειώνεται ανάλογα και η συνισταμένη της μαχητικής ισχύος, του
εκάστοτε εμπολέμου. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι κανένας
συντελεστής και καμία παράμετρος δεν μπορεί να ληφθεί σαν κατώτερη ή
ανώτερη μιας άλλης, και ότι η μεταξύ τους σχέση, ποτέ δεν είναι
σταθερή και καθοριστική της “μαχητικής ισχύος”!

-Ας θυμηθούμε, ότι ο Μουσολίνι, παρανοώντας και παραληρώντας
“αλα Ερντογάν”, έκρινε σαν περίπατο την επιθετική του ενέργεια προς την
χώρα μας ο 1940, υπολογίζοντας αποκλειστικά και μόνο, την αριθμητική
του υπεροχή και τα εξελιγμένα για την εποχή οπλικά του μέσα, κυρίως τα
μηχανοκίνητα.
-Πρέπει, λοιπόν “ο αντίπαλός να προβλέπει συνεχώς τι στο άμεσο
μέλλον θα πράξει ο αντίπαλος, για να νικήσει ο αντίπαλος τον
αντίπαλο”! Σοφά λοιπόν λέγεται και λένε οι στρατιωτικοί, αλλά και οι
σκακιστές, “εάν ο εχθρός γνώριζε τι θα πράξει ο εχθρός, τότε ο εχθρός
θα νικούσε τον εχθρό”!
-Συνεπώς, άλλο “η πλέον επίφοβη ελληνική περιοχή” στην οποία
εκτιμάται ότι ενδέχεται να εκδηλώσει ο εχθρός στρατιωτική ενέργεια και
εντελώς διαφορετικό, ποιες οι δυνατότητές του, να εκδηλώσει διάφορες
ενέργειες, ποιες – που – πότε – πως και με ποιες δυνάμεις!

-Δεν δείχνει καθόλου φρόνιμο και σαφώς δεν είναι και λογικό και
συνεπώς και δεν θα πρέπει η εστίαση μας να περιορισθεί μόνο και
αποκλειστικά στην πλέον “επίφοβη σήμερα περιοχή”, αλλά θα πρέπει να
έχουμε κατά νου και την “Απόβαση στην Νορμανδία” – δηλαδή, το
ενδεχόμενο μιας παραπλανητικής δευτερεύουσας επιθετικής κίνησης του
αντιπάλου, όχι κατ΄ ανάγκη ότι πρέπει και πάντοτε να εκδηλωθεί, αλλά
αν εκδηλωθεί και στην πορεία ευοδωθεί, αφενός θα μας βρει μερικώς
απροετοίμαστους με προσανατολισμένες τις κύριες δυνάμεις μας
αποκλειστικά προς μία κατεύθυνση και περιοχή και ξαφνικά, θα βρεθούμε,
το ελάχιστον προ εκπλήξεων, το χειρότερο, προ στρατιωτικού
τετελεσμένου!

-Ας, το έχουμε αυτό υπόψη, χωρίς να μειώνεται η στρατηγική
σημασία του συμπλέγματος των 3 νήσων Ρω – Μεγίστη (Καστελόριζο) και
Στρογγύλη – για λόγους που προαναφέρθηκαν σε προηγούμενο άρθρο μου!

Ρουσσάκης Σαρ. Πολυχρόνης
Ταξίαρχος ε.α
Έλλην το γένος
Πατριώτης κατά το ήθος
Σκεπτόμενος κατά το έθος