Οταν πέθανε ο Μητσοτάκης (ο Δρακουμέλ) πρωθυπουργός ήταν ο Τσίπρας. Η κυβέρνησή του έκανε τα προβλεπόμενα από το πρωτόκολλο για κηδείες πρώην πρωθυπουργών: δημοσία δαπάνη, τετραήμερο πένθος, άγημα κτλ. Ο Τσίπρας πήγε στην επικήδεια θρησκευτική τελετή, αλλά δεν εκφώνησε επικήδειο. Ούτε το ζήτησε ούτε θα του το επέτρεπαν οι Μητσοτάκηδες.
Ο Κούλης Μητσοτάκης ζήτησε και θα εκφωνήσει επικήδειο στην κηδεία του Σημίτη! Ο οποίος Σημίτης δεν ήταν ΝΔ, πάντα ΠΑΣΟΚ ήταν! Μιλάμε για την πλήρη εργαλειοποίηση ενός θανάτου. Ο Κούλης, βλέποντας τα υμνολόγια και τις αγιογραφίες από το σύνολο των αστικών ΜΜΕ, εκμεταλλεύεται την ευκαιρία για να πλασαριστεί σαν κεντρώος που «έχει κάτι και από τον Σημίτη».
Οι πασόκοι δεν είδαν τις προθέσεις του; Αποκλείεται. Γιατί το επέτρεψαν; ‘Η μήπως την απόφαση πήρε η οικογένεια του Σημίτη, εκδικούμενη το ΠΑΣΟΚ;
Κουτοπόνηρη απόφαση
Με απόφαση της οικογένειας του Σημίτη η σορός του δε θα εκτεθεί στο λεγόμενο λαϊκό προσκύνημα. Ελιτιστής, απόμακρος, ξένος προς οτιδήποτε το λαϊκό και ως νεκρός; Μάλλον κάτι πιο πονηρό πρυτάνευσε: να μη γίνουν συγκρίσεις με τους θανάτους άλλων αστών πολιτικών. Ιδιαίτερα από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Α. Παπανδρέου, ο Γεννηματάς, η Μερκούρη. Ελάχιστοι θα πήγαιναν να προσκυνήσουν τη σορό του Σημίτη. Οπότε οι αγιογραφίες του αστικού Τύπου και οι ύμνοι του αστικού κόσμου θα αποδεικνύονταν κούφια λόγια. Για να συνοδέψουν οι αγιογραφίες και οι ύμνοι τη σορό του Σημίτη, έπρεπε να μην συγκριθούν με το «λαϊκό προσκύνημα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου