ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!

Ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό. Το ΔΝΤ, αποτυχημένο στις προβλέψεις του πολλές φορές, να μας λέει ότι θα χάσουμε τους στόχους για το πλεόνασμα και η κυβέρνηση να το παίζει… άνετη και να πανηγυρίζει. Αντί να τους πει «βρε δεν πάτε σπίτια σας άσχετοι Λαγκάρντ και Τόμσεν», βγάζει αστεία non paper τα οποία μάλιστα γράφουν άσχετοι με την οικονομία σύμβουλοι. Ο Καρανίκας ή κάποιος άλλος έβγαλε το χθεσινό πόνημα;

Η κυβέρνηση δεν τολμά να τα βάλει με το ΔΝΤ και να το διώξει επίσημα από το πρόγραμμα. Πιθανότατα γιατί δεν μπορεί, παρά τις κατά περίπτωση μαγκιές. Και τι κάνει; Ειρωνεύεται τις προβλέψεις του πέφτοντας όμως σε ένα λάθος ή σε έναν παραλογισμό.

Λέει λοιπόν με περηφάνια και ταυτόχρονα με ελαφρότητα. «Δεν θα χρειαστούν μέτρα το 2018 γιατί αυτό έχει λυθεί με την υιοθέτηση του δημοσιονομικού κόφτη».

Κι εδώ σκίζουμε τα πτυχία μας και πάμε στο Δαφνί. Τι σημαίνει «κόφτης» ξέρουμε όλοι πολύ καλά. Σημαίνει περικοπές στις δαπάνες του κράτους ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι για πλεονάσματα 3,5%. Αν υποθέσουμε ότι,

πράγματι το ΔΝΤ πέφτει μέσα και έχουμε πλεόνασμα 1,5% λιγότερο από τον στόχο, αυτό σημαίνει 2,5 δις ευρώ τρύπα που θα πρέπει να καλυφθεί. Την ίδια στιγμή δηλαδή που η κυβέρνηση λέει ότι δεν θα χρειαστούν μέτρα, τονίζει ότι αν χρειαστούν θα υπάρξει ο κόφτης να τα βρει.

Τα μέτρα, όμως, λαμβάνονται προληπτικά. Δηλαδή θα πρέπει να ξεκινήσουν από τις αρχές του 2018 προκειμένου να πιαστούν οι στόχοι. Και τι περιλαμβάνουν αυτά τα μέτρα;

Το πρώτο σενάριο λέει ότι θα πρέπει να υπάρξει νέο πακέτο φόρων.

Το δεύτερο σενάριο λέει ότι θα πρέπει τα μέτρα που αποφασίστηκαν τώρα στο Eurogroup για το 2019 και το 2020 (δηλαδή μειώσεις συντάξεων, αφορολόγητο κ.λπ.) ύψους 3,6 δις ευρώ να έρθουν ένα χρόνο πιο μπροστά, δηλαδή το 2018 και το 2019.

Το τρίτο σενάριο είναι να υπάρξει απαίτηση για περικοπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και άλλο ψαλίδι σε δαπάνες του κράτους, ακόμη και στις Ένοπλες Δυνάμεις, στο ΠΔΕ κ.λπ.

Το ΔΝΤ τι έκανε με τη χθεσινή πρόβλεψή του; Ουσιαστικά έβαλε τα θεμέλια για να απαιτήσουν οι δανειστές νέα μέτρα στην φθινοπωρινή αξιολόγηση. Θα είναι η τρίτη αξιολόγηση, προτού καν κλείσει η δεύτερη, τα μέτρα της οποίας δεν μπορούν να χωνέψουν ούτε οι βουλευτές ούτε κι ο λαός.

Τι σημαίνει αυτό σε πολιτικό επίπεδο; Ότι το ΔΝΤ κατέστρεψε το αφήγημα του Τσίπρα για success story και τον κολλάει στον τοίχο. Αργά χθες το βράδυ η Κρ. Λαγκάρντ δήλωσε ότι είναι αδύνατον να επιτευχθούν για 10 χρόνια πλεονάσματα 3,5% και ότι πρέπει να υπάρξουν παρεμβάσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Πρόκειται δηλαδή για ένα «πακέτο ΔΝΤ» που έσκασε στην Αθήνα σαν την βόμβα στην οδό Σανταρόζα. «Τρομοκράτες» αυτή τη φορά οι τεχνοκράτες του Ταμείου και θύμα η κυβέρνηση η οποία πάει στην Ουάσιγκτον με ψαλιδισμένα τα φτερά. Τι να πετύχει για το χρέος όταν είναι δεδομένο ότι η Γερμανία δεν κάνει τίποτε μέχρι τις εκλογές της κι όταν τα στοιχεία του ΔΝΤ αλλά και οι προβλέψεις της Κομισιόν για ηπιότερη ανάπτυξη τινάζουν στον αέρα τον σχεδιασμό της Αθήνας;

Μία είναι η επιλογή της κυβέρνησης. Να φέρει τα μέτρα ένα χρόνο νωρίτερα και να παραμυθιάσει τον κόσμο με τα «αντίδωρα».

Γιατί, όμως, και το ΔΝΤ και η Κομισιόν και όλοι επιμένουν ότι και μικρότερη ανάπτυξη θα έχουμε και μικρότερα πλεονάσματα σε σχέση με τους στόχους; Ο λόγος είναι ότι βλέπουν την πορεία της ελληνικής οικονομίας από το δεύτερο μισό του 2016 και από το πρώτο τρίμηνο του 2017. Αν ο Τσίπρας πήγαινε σε μια συμφωνία από πέρυσι το καλοκαίρι και δεν άφηνε την οικονομία να σέρνεται χωρίς να έχει κλείσει η αξιολόγηση η κατάσταση θα ήταν καλύτερη. Θα είχαν «χωνευτεί» τώρα τα μέτρα, θα επέστρεφε η αισιοδοξία, θα άνοιγαν κάποιες μεγάλες επενδύσεις, θα βελτιωνόταν η κατανάλωση, θα μπορούσαμε να μπούμε στο QE και ίσως να βγούμε δοκιμαστικά στις αγορές.

Η κυβέρνηση κατέστρεψε τις θυσίες του ελληνικού λαού. «Αυτοκτόνησε» τη χώρα και αυτοκτόνησε και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ. Ακόμη κι αν ο Τσίπρας δεν επιλέξει τις πρόωρες εκλογές εντός του έτους και πάει για το 2018 είναι σίγουρο ότι θα πάει με πιο δυσμενείς συνθήκες για την Ελλάδα.

antinews